Θέμα προτεραιοτήτων

Δημοσιεύματα θέλουν τον Ντίνο Μήτογλου να βρίσκεται με ... ενάμιση πόδι στο Μιλάνο και στην Αρμάνι. Λογικό, ο κόσμος να είναι διχασμένος. Από την μία η επιθυμία του αθλητή, από την άλλη η επιθυμία των οπαδών να δουν τον αθλητή να συνεχίζει στα πράσινα. Ας δούμε όμως ψυχρά και αντικειμενικά τα δεδομένα. 

O Παναθηναϊκός εδώ και καιρό δεν αποτελεί προορισμό, αλλά σκαλοπάτι. Είτε για οικονομικά οφέλη, είτε για διακρίσεις. Δεν αποτελεί την ομάδα-φόβητρο, τον δυνάστη της Ευρώπης, αλλά μία ομάδα που έχει 10 χρόνια να πάει στο Φ4. Όταν λοιπόν «ματσάρεις» όπως γράφεται την προσφορά, τότε αν ο παίχτης επιλέγει τον άλλο προορισμό είναι ξεκάθαρο οτι η επιλογή του ΔΕΝ έγινε με γνώμονα τα χρήματα. Αλλά για την «προοπτική».

1) Ο Μήτογλου έχει να επιλέξει μεταξύ του Μεσίνα και του ... είτε του Κάτας που είναι σε διακοπές - είτε του νέου προπονητή που δεν γωρίζει ποιός θα είναι και τι ρόλο θα του δώσει.

2) Ο Μήτογλου έχει να επιλέξει μεταξύ της Αρμάνι που έχασε την πρόκριση στον τελικό για ένα καλάθι (84-82) και στο τελευταίο σουτ τερματίζοντας τελικά 3η στην Euroleague και του φετινού 16ου Παναθηναϊκού. Γιατί η Euroleague είναι ο καθρέπτης και η διαφήμιση της κάθε ομάδας και του κάθε αθλητή.

3) Ο Μήτογλου έχει να επιλέξει μεταξύ ενός ιδιοκτήτη που έχει την Αρμάνι με μπάτζετ 25-30εκ τα 2 τελευταία χρόνια και ενός ιδιοκτήτη που έχει αφήσει την ομάδα στο «έσοδα-έξοδα». Ο καθένας για τους δικούς του λόγους, έχει επιλέξει τους αντίστοιχους «δρόμους».

4) Ο Μήτογλου έχει να επιλέξει μεταξύ ενός κλαμπ που θα του παρέχει (ως ονόματα) καλύτερους συμπαίχτες, άρα και μεγαλύτερη προοπτική διάκρισης για αυτόν, και ενός κλαμπ που ο Bentil έφυγε για την μαγευτική Μπαχτσεσεχίρ που πέρυσι έπαιζε στο Γιουροκαπ και το 2018 στην Β Τουρκίας.

5) Ο Μήτογλου έχει να επιλέξει μεταξύ της Αρμάνι που έχει 3 EuroLeagues, 1 Intercontinental, 2 Triple Crowns, 3 Saporta, 2 Korać, 28 Πρωταθλήματα, 7 Κύπελλα, 4 Supercups και 24 Final Four Κυπέλλων Ευρώπης και του Παναθηναϊκού που έχει 6 EuroLeagues, 1 Intercontinental, 2 Triple Crowns, 40 Πρωταθλήματα 20 Κύπελλα και 12 Final Four.

6) Ο Μήτογλου έχει να επιλέξει μεταξύ της κριτικής που θα του ασκείται από τις «πεφωτισμένες» μπασκετοπένες και τους προπονητές του πληκτρολογίου της Ελλάδας, με την ήρεμη αθλητική καθημερινότητα μιας μπασκετικής ομάδας το 2020 στο Μιλάνο.

 6+1) Ο Μήτογλου έχει να επιλέξει μεταξύ της προοπτικής του ΝΒΑ μέσω της Αρμάνι και του Μεσίνα και του Παναθηναϊκού που πλέον δεν τροφοδοτεί την αμερικάνικη αγορά όπως κάποτε.

8) Ο Μήτογλου έχει να επιλέξει μεταξύ της ζωής του Μιλάνου και της Αθήνας.

Aν ενοχλεί η πιθανή φυγή του? Μα εδώ έχουν φύγει ο Κορωναίος, ο Κόντος, ο Κοκολάκης, ο Ντέγιαν, ο Σίσκα, ο Μάικ, ο Πέκο, έχουν αποχωρίσει ο Τσαρτσαρής, ο ΔΔ, η λίστα είναι μεγάλη. Κάποιοι αντικαταστάθηκαν επάξια, κάποιοι όχι. 

Αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση με τον νταμπλούχο Παναθηναϊκό και να ματσάρει την προσφορά των Ιταλών, πρέπει να σκεφτούμε τι άλλο μπορεί να ζύγισε ο Μήτογλου και έγειρε την πλάστιγγα, υπέρ των Ιταλών. Και (δυστυχώς) δεν είναι το οικονομικό, τουλάχιστον βάσει δημοσιευμάτων. Η φυγή του καθαρά αγωνιστικά, όχι μόνο δεν ενοχλεί αλλά πιθανόν να βγάλει ένα μεγάλο οικονομικό βάρος από πάνω μας. Η απόρριψη ενοχλεί, ειδικά όταν αυτή ΔΕΝ συμβαίνει για οικονομικούς λόγους.

Διαφορετική περίπτωση αποτελεί ο Μπέντιλ. Ο συμπαθής Big-Ben επέλεξε να συνεχίσει στην μαγευτική ... Μπαχτσεσεχίρ, ομάδα που αγωνιζόνταν πέρυσι στο Eurocup, το 2017-18 στην 2η κατηγορία της Τουρκίας, ενώ πέρυσι τερμάτισε 12η (!) στην Basketbol Super Ligi. Το κίνητρο; Προφανώς όχι οι διακρίσεις και η προοπτική, αλλά το οικονμικό καθώς θα έχει διπλάσιες και παραπάνω αποδοχές από όσα έπαιρνε σε μας. 

Εν ολίγοις ΔΕΝ αποτελούμε την πρώτη επιλογή. Δεν είμαστε τελικός προορισμός, δεν είμαστε το «όνειρο» της ελίτ των αθλητών. Για διάφορους λόγους. Και αυτό είναι σημαντικός παράγοντας που πρέπει να λάβουμε υπόψην, δεδομένου οτι εδώ και αρκετά χρόνια (στο παρελθόν) ήμασταν εμείς η 1η επιλογή και πόθος μεγάλων σε όνομα αθλητών που έριχναν μέχρι και το κασέ τους για να φορέσουν το τριφύλλι.