Μία (ακόμα) νύχτα θριάμβου στο εξοχικό

 Που να ξέραμε το 1999, τι θα γινόταν το ... 2021. Η μήπως ξέραμε; 

Ένας απλά καλός Παναθηναικός (48% στα 2π και 37% στα 3π), χωρίς στόχους στην διοργάνωση, με τραυματία τον πρώτο του σκόρερ και 2ο στην αξιολόγηση (Νέντοβιτς), με 2 παίχτες από την 12αδα να μην αγωνίζονται καν (Ογκαστ-Δίπλαρος), με τους Φόστερ και Μακ να είναι στο χειρότερό τους βράδυ με τραγικές επιλογές και αρνητική αξιολόγιση (-4 με 2 λαθη ο Μακ και -3 με 0/3 σουτ και 1 λάθος ο Φόστερ), με τον Παπαπέτρου να προσπαθεί να γίνει ο Έλληνας Μποντιρόγκα με 2/13 σουτ κ 5 λάθη (αλλά και 9 ριπμ), έφυγε με το διπλό για άλλη μία φορά από το «εξοχικό».

Του απέμεινε μία εξάδα παιχτών και τα τρυκ του προπονητή, για να κερδίσει. Παρά την προκλητική διαιτησία των δύο πρώτων περιόδων, η ομάδα έμεινε συγκεντρωμένη και παίζοντας με ψηλά σχήματα (αναγκαστικά στην ουσία, αφού έλειπε ο Νέντο και οι Μακ-Φοστερ ήταν αρνητικοί στα 12 συνολικά λεπτά συμμετοχής τους), κυριάρχησε στις 2 ρακέτες (39-18 τα ριμπάουντ, 16-9 τα επιθετικά), ήταν αλάνθαστος στις βολές (25/25) και η νίκη ήταν θέμα χρόνου.

Ακόμα και στην χειρότερη χρονιά, την χρονιά με το μικρότερο μπάζτετ, το 2ο μικρότερο της Euroleague, της χρονιάς που αλλάξαμε 3 οργανωτές και τελικά δεν έχουμε κανέναν, της χρονιάς με ελλειπή στελέχωση του ρόστερ και αλλαγής προπονητή τον Ιανουάριο, η ομάδα δείχνει να κρατάει τον χαρακτήρα της κληρονομιάς της. Όσο μπορεί με τα θετικά και τα αρνητικά της.

 Το μπαλάκι φυσικά πέφτει στην διοίκηση, η οποία θα πρέπει να αποφασίσει για το μέλλον του τμήματος. Οι νίκες επί του αιώνιου αντιπάλου θα έρχονται σε όποια κατάσταση και αν ήμαστε, αυτό όμως δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός του τμήματος, αλλά απλά ένα γεγονός που συμβαίνει. Δεν πρέπει να μείνουμε στην χτεσινή νίκη, εκκρεμεί το Κύπελλο και το Πρωτάθλημα Ελλάδας που θα συνεχίσουν το σερί των συνεχόμενων τίτλων από το 1996.

Συγχαρητήρια στον προπονητή και στην ομάδα. Μία τέτοια νίκη φτάνει για να γεμίσει χαμόγελα και αισιοδοξία ο οπαδός σε δύσκολες (για όλα μας τα τμήματα) εποχές.

Οε οε οε, στο Φάληρο ....