Ο μόνος δρόμος...

Ένας και μοναδικός τρόπος υπάρχει να ξαναγίνει ο Παναθηναϊκός πρωταθλητής σε όλα τα σπορ. Αυτός που βλέπετε εδώ. Περισσότερο και από την σημερινή νίκη, αξίζει αυτή η φωτογραφία. 

Οι αθλητές κάποιων αθλημάτων, να στηρίζουν αθλητές άλλων αθλημάτων. Μην φοβάστε οι «επαναστάτες». Ο Ναν και ο Γκάμπριελ δεν θα κολλήσουν «αλαφουζίλα», ούτε «τζιγκερίλα». Ούτε θα χάσουν από το Περιστέρι στα πλει οφ. Ο Τζούρι και ο Μλάντε δεν θα γίνουν πρωταθλητές Ευρωπης, επειδή πήγαν στο κλειστό Οακα. 

Όμως στον παρονομαστή του Συλλόγου, θα προστεθεί κάτι. Ένα μικρό λιθαράκι. Το είδαμε σήμερα με τον κόσμο. Αμέσως «ξύπνησε», παρόλο που η ομάδα πέταγε σήμερα. Την επόμενη φορά θα έρθουν περισσότεροι έστω και για να τους δουν. Είτε στο μπάσκετ, είτε στην μπάλα. Και μακάρι και οι πρόεδροι να εμφανίζονταν αντίστοιχα στα γήπεδα αυτά. Όχι μόνο όταν πάιζει το δικό τους τμήμα.    

Όλο αυτό ως εικόνα, μόνο θετικά μπορεί να επιδράσει. Στον κόσμο, στους παίχτες, σε όλους. Και ο ένας θα συμπαρασύρει τον άλλο. Μακάρι στον τελευταίο αγώνα με τον γαύρο να δούμε όλη την ομάδα μπάσκετ μαζί και την ομάδα βόλλευ και τις γυναίκες και τους πολίστες και και και...

Και μακάρι στα πλει οφ με την Εφες, να δούμε όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα πίσω από τον πράσινο πάγκο. Και μακάρι οι οπαδοί να ξεκολλήσουμε από την «αποψάρα» μας και να καταλάβουμε οτι είμαστε στο 2025 πλέον και δεν μας παίρνει να είμαστε διαιρεμένοι και επιλεκτικοί.   

Και μακάρι να πανηγυρίσουμε όλα όσα μας αξίζουν... Αλλά για το τελευταίο, πρέπει να συμβούν όλα τα παραπάνω...