Να φύγει ή να μείνει;

Φέτος είχαμε την τύχη να αποκτήσουμε κάποιους παίχτες με ταλέντο. Δεν ξέρουν απλά μπάλα, αλλά «μιλάνε» στη μπάλα. Και ο Τετέ και ο Πελίστρι, αλλά κυρίως ο Ουναχί είναι παίκτες κλάσης. 

Τι συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις; Είναι στο χέρι της ομάδας να τους κάνει να βγάλουν το 100%. Στην διοίκηση, στο περιβάλλον της ομάδας και στον προπονητή οι οποίοι με την στάση και τις ενέργειές τους, θα τους κάνουν να βγάλουν στο χόρτο την αξία τους. 

Δεν είναι εύκολο να πάρεις από τον κάθε πάιχτη το 100%. Δεν είναι όλοι οι αθλητές ίδιοι χαρακτήρες. Δεν είναι όλοι οι αθλητές, ήρεμες και διαχειρίσιμες προσωπικότητες. Ούτε όλες οι σύλλογοι είναι έτοιμοι να διαχειριστούν ιδιόρυθμες προσωπικότητες. Το κακό κλιμα σε μία ομάδα, η απαξίωση από τους οπαδούς, η έλλειψη κινήτρου (Τι έχει να περιμένει ο κόσμος του Παναθηναϊκού μετά το κύπελλο - Δεν ξέρω), η διαπίστωση οτι όσο καλά και να παίζεις θα βρεθεί ενας Σιδηρόπουλος (Αστέρας 1η αγωνιστική), ένας Τσαγκαράκης πατήρ ή υιός δεν παίζει ρόλο (Σέρρες) και πάει λέγοντας. Τρέχεις και βρίσκεσαι μόνιμα στο ίδιο σημείο. Δεν είναι και οι καλύτερες προυποθέσεις.

Και για κερασάκι στην τούρτα, συνήθως επικρατεί η κλασική αντιμετώπιση για έναν παίχτη,Ή «τουρίστας» ή «βλαμένος». Θα γράψουν και 2-3 «παπαγαλάκια» μία εμπεριστατωμένη άποψη, θα την χάψουν οι «επαναστάτες» που ζητάνε κεφαλή επί πίνακι και έτσι ο παίχτης είναι καλύτερα να φύγει στην κοινή γνώμη,  γιατι «σιγά μην περιμένουμε πότε θα ξυπνήσει, που παίρνει και τόσα».

Ο Ουναχί είναι μία τέτοια περίπτωση. Ιδιόρυθμος χαρακτήρας, μικρός σχετικά σε ηλικία (25) και ξαφνικά στον Παναθηναϊκό σε μία ομάδα και χώρα που δεν είχε πριν επαφές και εικόνα. Ο Ουναχί έχει συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού, άρα αν αποτελεί επιλογή σημαίνει οτι υπάρχει η διάθεση να τον αξιοποιήσεις στο έπακρο. Ο Ουναχί έχει ρήτρα σχεδόν 11εκ ευρώ και φυσικά το αν ο σύλλογος που αγωνίζεται θα σκεφτεί να τα «δώσει», παίζει ρόλο στην ψυχολογία του ίδιου του παίχτη. Αν γνωρίζει οτι είναι «φευγάτος», δεν έχει κάποιον ιδιαίτερο λόγο να βάλει τα πόδια του στη «φωτιά». Θα προτιμήσει να μην ρισκάρει για να είναι διαθέσιμος για τον επόμενο ... αγοραστή.

Ο Μαροκινός με την αεχ ήταν κακός. Δεν του βγήκε ούτε πάσα στα 5 μέτρα. Δεν βοήθησε σχεδόν σε κανέναν τομέα του παιχνιδιού. Παρόλα αυτά ο προπονητής τον στήριξε. Θα μπορούσε να τον αφήσει εκτός 11άδας (απολύτως λογικό) αι να ξεκινήσει με άλλον στην θέση του. Δεν έγινε όμως έτσι. Ο Ουναχί ξεκίνησε πάλι βασικός με τον μπαοκ (που είχε ρίξει 3 στην κούλα και 2 στον γαύρο) και είδαμε τον Ουναχί που ξέρουμε. Όργια μέσα στο γήπεδο, γκολ, ασσίστ με τακουνάκι και ο πάιχτης που μαρκάρει σαν αμυντικός τον Κωνσταντέλια στο γκολ του μπαοκ όταν κανένας άλλος δεν έχει προλάβει να γυρίσει πίσω. 

Εξίσου καλή διαχείριση έγινε και με την τραγική εμφάνιση του Ντραγκόφσκι στην τρούμπα, που μαζέψαμε 4. Ξανά βασικός έναντίον της κούλας και της μπουγάτσας, αλλά αυτή την φορά σταθερότατος, χωρίς να φέρει ευθύνη σε κανένα από τα γκολ που δέχτηκε. Το ίδιο και ο 23χρονος Πελίστρι. Ένα καθαρό δεξί εξτρέμ με κακή σχέση με το γκολ, αλλά «άπιαστος». Όχι όμως από τα αριστερά, αλλά από τα δεξιά. Όταν «παρκαρίστηκε» ο Τετέ και βρήκε την κανονική του θέση, πετάει. Δεν σκοράρει, αλλά κάνει όλα τα άλλα. 

Το ζητούμενο απο όλα αυτά είναι η διάρκεια. Θα υπάρχει το κατάλληλο κλίμα να αποδώσουν όλοι στο 100% και στους επόμενους αγώνες; Άγνωστο. Μπορεί να τσακωθούν στα ρεπό των γιορτών, επειδή ο ΤΔ δεν γουστάρει τον προπονητή. Η επειδή ο προπονητής δεν γουστάρει τον γενικό αρχηγό. Η επειδή η διοίκηση βγάζει μία «διαρροή» για κάποιον από αυτούς, εν αγνοία τους. Μπορεί και όχι. 

Ο Ουναχί έχει ακριβή ρήτρα, αλλά αν αποφασίσουμε να φτιάξουμε ομάδα και να την «προστατέψουμε» είναι value for money επιλογή. Αρκέι να υπάρχει ένας μηχανισμός που θα αξιοποιήσει τον κάθε «Ουναχί». Αν δεν υπάρχει, δεν υπάρχει και λόγος να ασχολούμαστε με τέτοιους πάιχτες και να τους «καίμε»