Έκπληξη, ή μήπως όχι;

Ο «μπογιατζής» έμεινε τελικά. Για όσους τον έμαθαν φέτος, σίγουρα ήταν έκπληξη. Για όσους τον ήξεραν λίγο παλιότερα, είναι μία δεύτερη ευκαιρία σε ένα παίχτη που έχει αυτό που έψαχνε ο Αταμάν. Μακρυνό σουτ, κινήσεις καλές και ύψος. Φυσικά και έχει αδυναμίες, αλλά φέτος δεν προσαρμόστηκε γρήγορα στα «θέλω» του Αταμάν. Η πίεση της επιτυχίας δεν ήταν διαχειρίσιμη και σε κάθε λάθος που έκανε, του έπαιρνε 3 αγώνες για να συνέλθει. Φαινόταν σαν ψάρι έξω από τα νερά του. 

Ποιά ήταν τα «νερά» του όμως;

O 23χρονος Πολωνός έχει κατακτήσει πριν έρθει σε μας, το Eurocup (2023). Στα προημιτελικά του θεσμού πέτυχε 16πόντους (4/6 δίποντα - 2/3 τρίποντα) και πήρε 3 ριμπάουντ εναντίον της Παρί. Στα ημιτελικά με την Μπανταλόνα πέτυχε 2 πόντους και μάζεψε 4 ριμπάουντ, ενώ στον τελικό ήταν πρώτος ριμπάουντερ με 5, πέτυχε 5 πόντους, μοίρασε 2 ασσίστ, έκανε 2 κλεψίματα και 1 κόψιμο σε 21 λεπτά. Στον τελικό ήταν αντίπαλος με τον Γκραντ (16 πόντοι, 7 ριμπάουντ 4 ασσίστ αλλά και 7 λάθη) της Τουρκ Τέλεκομ.΄Ηταν ο Rising Star της διοργάνωσης, τίτλος που είχε κατακτήσει στην ίδια διοργάνωση και το 2021.

Την ίδια χρονιά (2023) η Γκραν Κανάρια αντιμετωπίζει την Ρεάλ στα προημιτελικά. Φυσικά θα ηττηθεί με 2-0 (95-68, 81-89), όμως ο Μπάλτσε πετυχαίνει 15 πόντους (1ος σκόρερ της ομάδας) και μαζεύει 5 ριμπάουντ στον πρώτο αγώνα, ενώ στον δεύτερο σκοράρει άλλους 12 πόντους (2ος σκόρερ της ομάδας) και θα μοιράσει 2 ασσίστ, αφήνοντας τον Ταβάρεζ στους 18 πόντους συνολικά στους 2 αγώνες.

Κρίνοντας από όλα αυτά, προφανώς και αποκτήθηκε ως πρότζεκτ και όχι ως έτοιμος παίχτης που θα είναι το βασικό «5» της ομάδας. Σαφώς και αξίζει μία δεύτερη ευκαιρία και μακάρι να αποδώσει αυτά που μπορεί, απαλλαγμένος από το άγχος της πίεσης και της επιτυχίας πλέον.