Και όμως, ακόμα τους ειρωνεύονται...

Έχουν τραβήξει όλο το κουπί φέτος στίς θέσεις που παίζουν. Με μηδενικές βοήθειες. 

Ο ένας κάνει το αριστερό εξτρέμ, όντας δεξιοπόδαρος και αργό «δεκάρι». Και είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας. Κανείς δεν αποκτήθηκε στη θέση του, ενώ οι 2 που είχαμε εκεί (Βέρμπιτς - Αιτόρ) εκεί που παραχωρήθηκαν είναι από καλοί (Λεβαδειακός) μέχρι οι σημαντικότεροι παίχτες και σκόρερ της ομάδας τους (Λάρνακα). 

Ο άλλος παίζει σχεδόν 2 χρόνια χωρίς αλλαγή την θέση του αριστερού μπακ. Και πλέον είναι με διαφορά ο καλύτερος αμυντικός. Ο Χουάνκαρ πέρυσι έχασε αρκετούς αγώνες μετά το φάληρο, ενώ ο Μαξ φέτος αγνοείται ποδοσφαιρικά. 

Και να πεις οτι ήταν άγνωστοι ή «παρτάλια», πάει και έρχεται. Διεθνείς και οι 2 τους (34 συμμετοχές ο ένας - 44 ο άλλος), με συμμετοχή στο τελευταίο Euro ο ένας και με τον δεύτερο να την χάνει εξαιτίας ... άλλου. Με πρωταθλήματα και κύπελλα στις προηγούμενες ομάδες που αγωνίστηκαν. Αν έπαιζαν στον γάυρο, θα έιχαν σηκώσει πρωτάθλημα πιθανόν και το περσυνό ευρωπαϊκό μάλιστα ως στυλοβάτες της ομάδας. 

Εδώ όμως δεν πρόκειται να πανηγυρίσουν τίποτα περισσότερο, από ένα Κύπελλο. Και όπως έιναι επόμενο, απαξιώθηκαν. 

Όχι όμως από τους αντιπάλους οπαδούς, αλλά από τους δικούς τους. Επιλογές του ομοεθνή προπονητή τους, έγιναν αμέσως (μαζί με 2-3 άλλους, όσοι δεν άρεσαν σε κάποιους Παναθηναϊκάρες) τα «μαύρα πρόβατα» για την απώλεια του πρωταθλήματος την σεζόν 2023-24. Όπως έγινε εκείνος για το πρωτάθλημα του 2022-23. Δεν την «πλήρωσε» πέρυσι στη συνείδηση του κόμσου ο προπονητής που από 1οι βγήκαμε 4οι, αλλά οι 15 παίχτες που «έπρεπε να φύγουν». Μέσα σε αυτούς φυσικά, αυτοί οι 2.

Η πιο έυκολη και βολική τακτική αποπροσανατολισμού. «Αποδιοπομπαίοι τράγοι». Σέρβικο λόμπυ, κλίκες, φαγώματα προπονητών... Όλοι ασχολούνται με αυτούς και οι πραγματικοί «ένοχοι» συνεχίζουν στο παρασκήνιο. Τακτικές δεκαετιών.

Φυσικά και δεν πρόκειται για ποδοσφαιριστές παγκοσμίου εμβέλειας. Ούτε Σισσέ είναι ο Τζούρισιτς στην επίθεση, ούτε Ζιλμπέρτο είναι ο Μλαντένοβιτς στην άμυνα . Και τα λάθη τους θα κάνουν και ντεφορμέ θα είναι. Όπως όλοι οι παίχτες σε όλες τις ομάδες. Ύστερα από 2 χρόνια όμως δείχνουν να ξέρουν καλά που αγωνίζονται και να δίνουν το 100% , όποτε μπορούν. Γιατί δεν είναι πάντα στο χέρι (ή στο πόδι τους).

Με απαξίωση από τους οπαδούς, με ένα περιβάλλον χωρίς υγεία στην ομάδα και με μηδενική προστασία στους Σιδηρόπουλους και Φωτιάδες που τους σφυρίζουν, κάποια στιγμή θα αδιαφορήσουν, θα ζοριστούν, θα αποδώσουν λιγότερο από αυτό που μπορούν. Δεν είναι «ρομπότ», δεν είναι επαγελματίες σαν τον Ρονάλντο που στα 40 τρέχει το ίδιο γρήγορα όπως στα 25 του.

Εισπράττουν και αυτοί, όπως και όλοι οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές, την δυσαρέσκεια για την διοίκηση, την πίεση για τα 2 πρωταθλήματα στα 30 χρόνια, λές και αυτοί αγωνίζονταν σε μας και τα προηγούμενα 29. Δικαίως ή αδίκως έτσι είναι η πραγματικότητα στον Παναθηναϊκό. 

Έπαιξαν με 10χιλ θεατές εναντίον της κούλας και με 20χιλ εναντίον του Άγιαξ και της Βίκινγκουρ. Λες και θα αλλάξει κάτι αν το Οακα είναι άδειο ή γεμάτο. Στα διοικητικά παντως δεν άλλαξε κάτι και δεν θα αλλάξει λόγω αποχής. 

Οι παίχτες μπορεί να αποδώσουν όμως το κάτι παραπάνω αν ένα γεμάτο γήπεδο τους «σπρώχνει». Όπως ακριβώς γίνεται στο κλειστό Οάκα λίγα μέτρα πιο πέρα. Στον επόμενο αγώνα με τον μπαοκ, θα κριθεί πιθανόν κατά μεγάλο ποσοστό η 2η θέση. Η οποία εξ ορισμού είναι ΑΠΟΤΥΧΙΑ. Είναι όμως το καλύτερο που μπορούμε να πάρουμε από την φετινή σεζόν. Ξέροντας και βλέποντας τι έγινε στον αγώνα της μπουγάτσας με τον γαύρο και ποιόν θέλει να βγάλει ο γαύρος 2ο, η νίκη είναι μονόδρομος. 

Η νίκη επί της αεχ, δεν άλλαξε πολλά στο αγωνιστικό κομμάτι. Δεν παίζουμε καλά, ειδικά μετά τις Σέρρες. Ούτε είμαστε το φαβορί για την 2η θέση βάσει απόδοσης και βάσει «παρασκηνίου», είναι ξεκάθαρο αυτό. Αλλά πρέπει να παίξουμε τα «ρέστα» μας. 

Αυτοί οι 2 θα δώσουν οτι μπορούν, ακόμα και στο άρρωστο αυτό κλίμα που διαβάζουμε και στις δηλώσεις μετά τη νίκη.  Ίσως είναι στο χέρι μας να αποδώσουν και παραπάνω από αυτό που μπορούν. Άλλωστε εμείς ξέρουμε καλύτερα ως οπαδοί να «μεταμορφώνουμε» πάιχτες..