Tι να 'χουν τα έρμα και «ψοφάνε»...

«Μαγικός» Ουναχί, «φοβερός» Πελίστρι, «άλλος παίχτης» ο Μπακασέτας, «υποκλίθηκαν» στον Φώτη, «MVP» ο Τσέριν, «Serbia's man of many parts» ο Μαξίμοβιτς. Αν κάποιος φανταζόταν αυτούς τους παίχτες στην ομάδα του, θα έτριβε τα χέρια του. Και όμως, όλοι αυτοί είναι σχεδόν άφαντοι φέτος στο τριφύλλι.

Ο Ουναχί ακόμα ψάχνεται, ο Πελίστρι με μόλις 1 γκολ και αλλαγή, ο Φώτης επίσης με 1 γκολ σε 11 αγώνες, ο Τσέριν άφαντος, ο Μπακασέτας πελαγωμένος και ο Μαξίμοβιτς ακόμα «άσφαιρος» και κουτουλάει με τον Αράο. Τις πταίει; Γιατί στον Παναθηναϊκό εξαφανίζονται; Πως γίνεται και στις Εθνικές ομάδας που βρίσκονται όλοι μαζί μόλις 4-5 φορές τον χρόνο και παίζοντας σε διαφορετικούς συλλόγους, αποδίδουν διαφορετικά;

Mήπως φταίνει οι «κλίκες» στον Παναθηναϊκό και δεν τους αφηνουν να αποδώσουν; Μήπως οι «στημένοι» παίχτες, τους μποϋκοτάρουν; Μήπως ο ιδιοκτήτης τους λεει να μην παίζουν όσο μπορούν, για να τερματίσουμε 4οι; Μήπως κάνουν τους «τουρίστες» για να πληρώνονται αδρά, χωρίς να ιδρώνουν; Μήπως είναι τα «παλτά» του Αλόνσο και μας τους φόρτωσε με μεγάλα συμόλαια για να βγάλει μίζες; Μήπως προτιμούν να παίζουν με τις Εθνικές γιατί είναι ... πατριώτες; 

Aν γελάσατε με αυτούς τους λόγους, ξαναδιαβάστε τους γιατι τους διαβάζατε συνεχώς πέρυσι και πρόπερσυ. Τώρα δεν φαίνονται και πολύ λογικοί, έτσι δεν είναι; Mήπως τελικά το να έχει «χημεία» μία ομάδα, δεν είναι τόσο ... εύκολο; Μήπως το να παίζουν πάντα όλα τα αστέρια στο 100%, δεν είναι πάντα εφικτό; Μήπως το καλό κλίμα και το να υπάρχουν διακριτοί ρόλοι για κάθε παίχτη, δεν είναι απλό; Μήπως αν το όλο περιβάλλον δεν είναι το καταλληλότερο, χρειάζονται πολλά παραπάνω για να δούμε τις ικανότητές τους να βγαίνουν στο γήπεδο;  Μήπως το «όλο» είναι κάτι περισσότερο από το απλό «άθροισμα» των μερών του;

Υπάρχει κάποιο χρονικό όριο που όλα αυτά θα αλλάξουν; Δηλαδή ξαφνικά μετά από 4 μήνες, όλοι μεταμορφώνονται; Μήπως μετά από 20 αγώνες; Και αν δεν αλλάξουν σύντομα, τι θα συμβεί; Θα φύγουν όλοι; Θα φύγει ο προπονητής; Στην Εθνική, φταίει ο Μπάλντοκ που μεταμορφώθηκαν; Και γιατί πριν από το συμβάν, πάλι έπαιζαν καλά; Γιατί οι ίδιοι παίχτες επί Πογιέτ και Φαν ντε Σιπ έπαιζαν διαφορετικά; Δύσκολα ερωτήματα και μπορεί οι απαντήσεις να κρύβονται στη σφαίρα του μεταφυσικού. Μπορεί η Σελήνη να μπήκε στην Αφροδίτη και αναλόγως με τον ωροσκόπο των παιχτών, να έχει αλλάξει η απόδοσή τους. Μπορεί τους μήνες που ξεκινάνε από φωνήεν, να παίζουν καλύτερα από τους μήνες που ξεκινάνε από σύμφωνο.

Για κάποιους μπορεί να πρέπει «να ενεργοποηθούν οι παίχτες στον Παναθηναϊκό, όπως στην Εθνική μετά το συμβάν με τον Μπάλντοκ». Δηλαδή η ευθύνη είναι των παιχτών. Γιατί εδώ και 15 αγώνες στο τριφύλλι, δεν είχαν κάποιο λόγο να ενεργοποιηθούν. Διαλέγουν αγώνες και τα δίνουν όλα με την Εθνική Ελλάδας ας πούμε και την Εθνική Μαρόκου. Μπορεί. Εξάλλου δεν μας ενδιαφέρει να βρούμε τον «ένοχο». Μας ενδιαφέρει το γεγονός που είναι πραγματικό και πως το αντιμετωπίζουμε όταν συμβαίνει ... αναλόγως συνθηκών. Μακάρι να «ξυπνήσουν» και στον Παναθηναϊκό και να γίνουν όπως στις Εθνικές τους. Εμάς αυτό μας ενδιαφέρει.