Ιδού η Ρόδος (οαρης ), ιδού και το πήδημα...

Όταν «σνομπάρουμε» την Τσέλσυ γιατί δίνουμε προτεραιότητα στον ...άρη, τότε μία νίκη με ευρύ σκορ είναι όχι μόνο αναμενόμενη, αλλά μονόδρομος. Εξάλλου αυτός είναι ο δυσκολότερος αγώνας που έχουμε για το επόμενο ... δίμηνο σχεδόν. 

Ακολουθούν οι αναμετρήσεις με Tζουργκάρντενς, Ελσίνκι, Νιου Σαίντς και Διναμό Μινσκ στην Ευρώπη και οι αναμετρήσεις με Βόλο, Λαμία, Παναιτωλικό, Ατρόμητο, Τρίπολη, Λεβαδειακό και Καλλιθέα μέχρι τις διακοπές των εορτών στο πρωτάθλημα.    

Ο «επικήδειος» που γράφεται για τον Αλόνσο χωρίς καν να έχει τεθεί επίσημα θέμα από την διοίκηση, λέει πολλά για την στάση που έχουμε ως οπαδοί για το τμήμα γενικότερα. Όχι μόνο τον έχουμε βάλει στο αεροπλάνο, αλλά έχουμε βρει και τον διάδοχό του. Φοβερή «στήριξη» στα δύσκολα. Τρεις μήνες κράτησε. Γιατί αν ήταν πρώτος (δηλαδή δεν μέτραγε το γκολ του Αστέρα και μας έδιναν τα 2 πέναλτυ με μπαοκ και γαύρο), θα είχε διαφορετική αντιμετώπιση...

Oh wait!!! Και τους πρώτους έχουμε «διώξει»... 😂 «Κακοφόρμισαν» άλλωστε...

Αλλά για όλα αυτά, ο πρώτος λόγος και η ευθύνη είναι της διοίκησης. Και οι πράξεις και οι συνέπειες αυτών. Και αν ο Αλόνσο πρέπει να στηριχθεί, ας γίνει με πράξεις. Όχι με «χαρτάκια». Αν όχι και πρέπει να φύγει παίζοντας το κεφάλι του σε κάθε αγώνα, αυτό δεν βγάζει κάπου. Θα έπρεπε να έχει ήδη φύγει τότε. Το χειρότερο είναι να ζούμε την μέρα της μαρμότας περιμένοντας την νέα γκέλα, για να πάρουμε αποφάσεις. Οι οποίες θα δείξουν πολλά, όποιες και αν είναι αυτές.