Λεφτά υπάρχουν, όχι πάντα όμως...

Στην περίπτωση του Τετέ, η διοίκηση (όπως διαβάζουμε) ανέλαβε να πληρώσει το πρόστιμο του παίχτη στη Σαχταρ, ύψους 2,5εκ ευρώ. Η Γαλατά τον αγόρασε με 2,5εκ από την Σαχτάρ, αλλά εκκρεμούσε το χρέος του παίχτη προς την πρώην ομάδα του που θα έπρεπε να το πληρώσει είτε η Γαλατά, είτε αυτός. Η μεταγραφή του παίχτη στο τριφύλλι τελεσφόρησε, με τον Παναθηναϊκό να αναλαμβάνει να πληρώσει το χρέος αυτό. Μία γενναιόδωρη κίνηση, αφού στην ουσία δεν ήταν υποχρέωση του Παναθηναϊκού να την κάνει.

Στην περίπτωση του Βέμερ, δεν βρέθηκαν 498χιλ. ευρώ για εξοφληθεί ο παίχτης. Το αποτέλεσμα ήταν να μας τιμωρήσει η Ουέφα με 3ετή αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τα 3 χρόνια να γίνουν 4 με τους περιορισμόύς στις μεταγραφές που δεχθήκαμε, να βολοδέρνουμε στις τελευταίες θέσεις της 5ετούς κατάταξης της Ουέφα, να έχουμε κάθε χρόνο από αυτά τα 4 έτη απώλειες εκατομμυρίων ευρώ έσοδων από τους ευρωπαϊκούς αγώνες και να βρίσκουμε μόνιμα ισχυρούς αντιπαλους στα προκριματικά, στα πλέι οφ και στους ομίλους των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Ήμασταν στην 127η θέση το 2017 και φτάσαμε στην 241η θέση το 2021. Είχαμε μόνο όφελος αν εξοφλούσαμε στην ώρα του τον Βέμερ (και ήταν υποχρέωσή μας), αντι αυτού επιλέξαμε συνειδητά να ζημιωθούμε άμεσα αλλά και έμμεσα σε βάθος ετών.

Μία κίνηση που δεν είχε καμία λογική, λαμβάνοντας υπόψην οτι ο Παναθηναϊκός ουδέποτε είχε οικονομικό πρόβλημα