Το «ατύχημα» που έγινε ... «καθήκον»!

Ο καθένας μπορεί να έχει την δική του άποψη για τις ασχολίες και τις δραστηριοτητές του. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν αυτές αφορούν άλλους ανθρώπους και ειδικά την ψυχική υγεία τους. 

Ο δύσκολος δρόμος ήταν να μην έχουμε έτοιμο φάκελο το 2013, να στερηθούμε την ευρώπη από την επιτροπή αδειοδότησης της ΕΠΟ την σεζόν 2013-14, να μειωθεί το μπάτζετ στα τάρταρα για χρόνια, να ξεπουλήσουμε σταδιακά όσους καλούς παίχτες φέραμε και μετά το 2017 να τραβηχτεί η πρίζα, να χρωστάμε σε όλο τον κόσμο, να παίζουμε με περιορισμούς μεταγραφών, να υποβιβαστούμε (βάσει διατάξεων), να σωθούμε μαζί με άλλες ομάδες για το καλό του ... προϊόντος, να αποκλειστούμε 3 χρόνια από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, να βρεθούμε στα τάρταρα της ευρωπαικής κατατάξης και να να αναγκαζόμαστε να αντιμετωπίζουμε ομάδες τύπου Μαρσέιγ και Μπράγκα σε προκριματικούς γύρους και τέλος να κατακτήσουμε μόλις 2 κύπελλα σε 11 χρόνια.

Ο εύκολος δρόμος ήταν ο εξής. Ο φετινός. Καταθέταμε πλήρη φάκελο το 2013, φέρναμε καλούς παίχτες όπως φέτος, παίζαμε στο Οακα στην ευρώπη, το γεμίζαμε όπως φέτος και σε 2 χρόνια μόνο από το γεμάτο Οακα σε αγώνες ομίλων Γιουρόπα και από την γεμάτη Λεωφόρο και τα τηλεοπτικά έσοδα των 2 διοργανώσεων (Uefa - Superleague) θα ήμασταν τότε, εδώ που είμαστε φέτος. 

Από τον Παναθηναϊκό, κανείς δεν έχασε λεφτά. Από όσους έβαλαν πραγματικά. Το μεγαλύτερο brand name στο ποδοσφαιρικό στερέωμα της χώρας. Αν το αντιμετωπίζεις με σεβασμό, θα σου ανατποδώσει τον σεβασμό. Αν το θεωρείς ατύχημα ... ως ατύχημα θα σε θυμάται και εκείνο.