Δόλος, ή ανικανότητα;

Δόλος ή ανικανότητα; Δύσκολη απάντηση. Σε έναν αγώνα που ήμασταν (ξανά) μέτριοι, χρειάστηκε  μία έξτρα βοήθεια να σιγουρέψει, οτι δεν θα φύγουμε με τους 3 πόντους από μία παραδοσιακά δύσκολη έδρα.

Το πρώτο γκολ του Οφη, με το γράμμα του νόμου, είναι δύσκολη φάση. Ο επιθετικός βρίσκεται δίπλα στον Μπρινιόλι, ο οποίος δεν κινείται προς την μπάλα. Δεν γνωρίζουμε τα αντανακλαστικά του Μπρινιόλι, αλλά προφανώς ένας παίκτης δίπλα του, με την μπάλα να περνάει ένα μέτρο από αυτόν, δεν του αφήνει καθαρό πεδίο δράσης. Και μας είναι αδιάφορος ο χρόνος αντίδρασης, αλλά αν ο επιθετικός  αφήνει ή όχι καθαρό πεδίο στον τερματοφύλακα ώστε να εκτιμήσει σωστά την φάση.

Η στιγμιαία ακύρωση του γκολ του Παλάσιος, που και ο Stevie Wonder θα το έβλεπε ως κανονικό γκολ, ήταν η δεύτερη ένδειξη. Ξεκάθαρη φάση με τον σκόρερ να ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ πεντακάθαρα από τον αμυντικό που έκανε το λάθος στην φάση. Όμως ο επόπτης σηκώνει την σημαία (!) σε μία από τις πιο εύκολες φάσεις του αγώνα. 

Η τρίτη φάση (και αυτή στο πρώτο ημίχρονο) είναι φυσικά το πέναλτυ που δεν δίνεται στον Βιτάλ, ο οποίος προφανώς και πατάει την γραμμή της περιοχής όταν ανατρέπεται, ενώ σχεδόν όλος βρίσκεται μέσα στην μεγάλη περιοχή του Οφη. Φάση - πέναλτυ σίγουρα για Φάληρο, Οακα, Τούμπα, όχι όμως για τον Παναθηναϊκό.

Στο 63ο λεπτό του αγώνα ο Τσιλιανίδης που είχε μπει προ λίγο αλλαγή έχει χτυπήσει στο στομάχι εκτός φάσης τον Χουάνκαρ, η κόκκινη φυσικά γίνεται ... γαργάρα.

Η αποβολή του Βιγιαφάνες (που σημαίνει οτι στην Τούμπα, πάμε χωρίς τον καλύτερό μας παίχτη), είναι αυστηρή. Υπάρχει επαφή, αλλά όχι τέτοια που να δικαιολογεί το «θέατρο» που ακολουθεί και την ποινή της δεύτερης κίτρινης. Αν ο Βιγιαφάνες φορούσε άλλο χρώμα φανέλας, η φάση θα δινόταν ως «θέατρο» και η κίτρινη θα δινόταν στον επιθετικό.

Τέλος στο τρίτο γκολ του Οφη, στις καθυστερήσεις, υπάρχει ξεκάθαρο φάουλ στον Χουάνκαρ από τον Τοράλ. Ενω στην φάση του Βίγια ακολούθησε φάουλ και κίτρινη (2η), εδώ δεν σφυρίχτηκε κάτι.

Το πρόβλημα του τμήματος, ΔΕΝ είναι αγωνιστικό. Είναι διοικητικό. Είμαστε ανύπαρκτοι σε θέματα προστασίας της ομάδας. Είτε δεν μπορούμε, είτε δεν θέλουμε να προστατέψουνμε την προσπάθεια των παιχτών μας. Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Εξάλλου, αυτό αποτελεί το διαχρονικό πρόβλημα του τμήματος αυτού εδώ και δεκαετίες. Ποτέ και κανείς (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) δεν το προστάτεψε.