Ευχαριστούμε για όλα.

Τέλος εποχής για 2 παίχτες που όταν ήρθαν, δεν αποτέλεσαν σημαντική είδηση. και πως θα μπορούσαν άλλωστε....

Ο Μπαρτ αποκτήθηκε στις 29 Αυγούστου του 2019 από την ποδοσφαιρομάνα Αυστραλία και την Μέλμπουρν Σίτυ, από ένα πρωτάθλημα που πρώτος σκόρερ είχε βγει μέχρι και ο Φορναρόλι. Με τον Γιώργο Δώνη στον πάγκο και περιορισμούς στις μεταγραφές. Μεταγραφή περίπου 200 χιλιάδων ευρώ. 

Με 200 χιλιάδες είναι αμφίβολο αν στην ποδοσφαιρική Ελλάδα αγοράζεις 3ο αμυντικό χαφ από την Ζάμπια, πόσο μάλλον τον βασικό σου στόπερ. Ο Μπαρτ τα κατάφερε και στα δύσκολα (Δώνης - Πογιάτος - Μπόλονι) και στα ... πολύ δύσκολα (Ιβάν). Με αυτόν είχαμε 2μιση χρόνια σερί την καλύτερη άμυνα. Μετά ανέλαβαν την αποδόμηση (της άμυνας και αυτού) άλλοι...

Ο Ρούμπεν αποκτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2021 από το ...  «ασανσέρ» της Πριμέρα, Λεγκανές. Στα 3 χρόνια σε μας, μέτρησε 89 συμμετοχές και έγινε ένα από καλύτερα χαφ που φόρεσαν την φανέλα. Ιθύνων νους της μεσαίας γραμμής, ήρθε σε μία εποχή που ο Παναθηναϊκός έριξε λεφτά και έψαχνε τίτλους. Και κατάφερε (για τα 500 χιλ. ευρώ που ήταν το αρχικό του συμβόλαιο) να δικαιολογήσει και το τελευταίο ευρώ που δαπανήσαμε για αυτόν. 

Η κατάληξη και των 2 ήταν η αναμενόμενη. Εφόσον ο ένας στηρίχτηκε από τον Γιοβάνοβιτς και ο άλλος ήταν επιλογή του Γιοβάνοβιτς, χρεώθηκαν τις αποτυχίες και στο τέλος πλήρωσαν και το «μάρμαρο» ο καθένας για διαφορετικούς (φανταστικούς) λόγους και από διαφορετικούς ανθρώπους. 

Από κοντά και η γνωστή «ανθρωποφαγία» με την οποία οι οπαδοί λοιδωρούσαν κάθε λάθος που έκαναν οι 2 τους, αφού ήταν συνώνυμο με την αποτυχία κατάκτησης πρωταθλήματος. Ίσως να φαντάζονταν οτι ο στόπερ της Μέλμπουρν Σίτυ (που στα «διπλά» μάρκαρε τον Φορναρόλι) και το βασικό χαφ ενός «ασανσέρ» της Πριμέρα θα σήκωναν Τσάμπιονς Λιγκ και Πρωταθλήματα. Το οτι επιλέχτηκαν επειδή το μπάτζετ ήταν χαμηλό και με ψίχουλα και με την γνωστή παράγκα όλων των χρωμάτων να οργιάζει εις βάρος τους, ήταν ψιλά γράμματα.

Δεν θα κριθούν ως νέοι Μπεκενμπάουερ και ως νέοι Ταρντέλι, αλλά ως 2 ποδοσφαιριστές που πάντα έδιναν το 100% όταν τους το επέτρεπαν οι συνθήκες. Σαν έναν άλλο Παναθηναϊκό, θα ήταν κάπου ξεχασμένες αλλαγές στον πάγκο, αλλά επειδή αυτόν τον Παναθηναϊκό θα αργήσουμε να τον δούμε ας τους θυμόμαστε ως 2 παίχτες που κατάλαβαν σε ποιά ομάδα αγωνίζονται και αποτέλεσαν την «ραχοκοκκαλιά» των καλών στοιχείων και των 2 κυπέλλων που κατακτήσαμε τα τελευταία χρόνια.

Και ενός κλεμμένου πρωταθλήματος, που για κάποιους το ... «χάσαμε».