Αερόσακος ασφαλείας...

Οι μεγάλες ομάδες χτίζονται βήμα - βήμα. Σταδιακά και με υπομονή. Κάθε χρόνο και ένα βήμα παραπάνω.Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις. Αυτές αφορούν τις ομάδες που κάνουν άλματα. Από εκεί που ήταν στον βυθό (έστω και για λίγο), βρίσκονται ξαφνικά στον αφρό της θάλασσας. 

Ο Παναθηναϊκός της διετίας αυτής, έκανε ένα τρομακτικό άλμα την περσυνή χρονιά. Και φυσικά φέτος, το δυσκολότερο κομμάτι είναι να ξανακάνει το ίδιο άλμα. Εδώ το τμήμα πρέπει να δουλέψει με 2 συνθήκες. Αυτή της επιτυχίας και αυτή της αποτυχίας. 

Η σημαντικότερη δουλειά γίνεται στον τομέα της αποτυχίας. Η επιτυχία είναι ευκολότερη πάντα να διαχειριστεί. Η αποτυχία όμως μπορεί να γκρεμίσει οτι χτίστηκε, ειδικά αν δεν έχει γερά θεμέλια. Ο Παναθηναϊκός είναι τυχερός (αλλά και συνάμα ικανός) γιατί διαθέτει μία διοίκηση που τα κατάφερε εδώ και δεκαετίες στα εύκολα και στα δύσκολα και δημιούργησε σε βάθος χρόνου, ένα στέρεο μπασκετικό οικοδόμημα. Με αρκετούς αρχιτέκτονες (Μάλκοβιτς, Σούμποτιτς, Ομπράντοβιτς, Πεδουλάκη, Πιτίνο, Αταμάν) να βάζουν τις δικές τους πινελιές σε αυτό.

Η περσυνή χρονιά μας έδωσε ένα «μαξιλαράκι ασφαλείας». Ένα «κανονάκι», αν κάτι δεν πήγαινε καλά φέτος. Οι 2 κομβικοί τραυματισμοί (Λεσόρ και Γκριγκόνις) άλλαξαν όλο τον σχεδιασμό και την πυξίδα της ομάδας. Ο καλύτερος σέντερ και ο καλύτερος σουτέρ της ομάδας, έλειψαν σχεδόν όλη την χρονιά. Όλος ο αωνιστικός σχεδιασμός σε άμυνα και επίθεση, έπρεπε να αλλάξει άρδην. Οι συνθήκες που δημιουργούσαν αγωνιστικά αυτοί οι 2 (συκεκριμένα αυτοί οι 2), θέλουν παραγράφους ολόκληρους για να αναλυθούν. 

Και όμως... 

Χωρίς αυτούς τους 2, το τριφύλλι κατάφερε να πάρει το Κύπελλο και να φτάσει στο Φ4, μέσα από ένα δύσβατο και εχθρικό (ειδικά με συγκεριμένες και στοχευμένες διαιτησίες) μονοπάτι. Η χτεσινή ήττα - από την καλύτερη στα σημεία Φενέρ - δεν αλλάζει την μεγάλη εικόνα. Ο Παναθηναϊκός δεν κλονίζεται από αυτή την ήττα, έχει ήδη δουλέψει για την επόμενη «μέρα» κρατώντας προπονητή και βασικό κορμό και θέλει 3 προσθήκες για να ξεπεράσει και την περσυνή ομάδα.

Απέκτησε ξανά αγωνιστική συνέπεια (τελικός σούπερ καπ, τελικός κυπέλλου, τελικός πρωταθλήματος, συμμετοχή σε Φ4) και με όσα είδαμε στο φετινό Φ4 καταλάβαμε όλοι (εμείς το ξέραμε ως οπαδοί) οτι τελικά ΔΕΝ είναι καθόλου εύκολο να διαχειριστείς σωστά μεγάλα μπάτζετ, πολλές προσωπικότητες και τον τίτλο του αδιαφιλονίκητου φαβορί. Πολλές «καραμέλες» έλιωσαν χτες.  

Αν λοιπόν η ομάδα ως οργανισμός έχει στόχο το 8ο, τότε αυτό θα έρθει. Δεν ήρθε φέτος, θα έρθει του χρόνου. Γιατί ξέρουμε ΠΩΣ να λειτουργήσουμε και ΠΩΣ να διαχειριστούμε τις καταστάσεις. Εν αναμονή λοιπόν.