Το μη χείρον, βέλτιστο...

Άλλη μία Dr Jekyll - Mr Hyde εμφάνιση. Ανύπαρκτοι στο πρώτο ημίωρο με τον Ντραγκόφσκι πάλι ήρωα (σαν τις παλιές εποχές του Μπόλονι με τον Διούδη) και κάτι σαν ποδόσφαιρο επί Τερίμ στο δεύτερο ημίχρονο, χωρίς ακριβώς να ξέρουμε τι θέλουμε και πως να το κάνουμε. 

Μετά το ημίωρο δεν κινδυνεύσαμε άμεσα, κάναμε καλές ευκαιρίες (γιατί ρε Φακούντο...) και η ισοπαλία στην έδρα του πρωταθλητή (μετά τις γκέλες με Καλλιθέα και Αστέρα) μοιάζει καλό αποτέλεσμα. Για τον Παναθηναϊκό του 2012 και έπειτα πάντα. Το -5 από την κορυφή δεν είναι επιτυχία, αλλά αυτό αφορά άλλες εποχές. Κρίμα γιατί η επιθετική τριάδα (Πελίστρι -Τέτε - Φώτης) αν βρει σωστή τροφοδοσία και επιθετική ανάπτυξη από τα χαφ, θα γράψει πολλά τεμάχια...