Δικό μας παιδί!!!

Πολύ μεγάλα ονόματα (Ερνανγκόμεζ, Βιλντόζα, Λεσόρ) ήρθαν φέτος. Και ακόμα περιμένουμε και το ... γλυκό. Όμως η μεταγραφή που θα κάνει την διαφορά την φετινή χρονιά, είναι αυτή του Κώστα Σλούκα. Όχι επειδή έπαιζε στον γαύρο. 

Αλλά για τα 5 χρόνια που πέρασε στην Φενέρ, πριν πάει στον γαύρο. Πήγε ως ένας 25χρονος αρκετά καλός γκαρντ και έφυγε από εκεί ως ένας μαέστρος και από τα πρώτα βιολιά της ομάδας, Απο τα 20λ τους 6π και τις 3 ασσιτ την 1η σεζόν (2015-16), στα 29λ τους 11,6π κ τις 6 ασσίστ την τελευταία σεζόν (2019-20). Γιατί εκείνα τα 5 χρόνια έμαθε από τον καλύτερο, ανέλαβε ευθύνες, έμαθε να γίνεται πρωταγωνιστής και όχι ρολίστας.

Ένας εγκέφαλος μέσα στο παρκέ που έγινε ηγέτης χάρη στον δάσκαλο που βρήκε στην Τουρκία για 5 χρόνια και του εμπιστεύτηκε την μπαγκέτα της ομάδας. Ακόμα και η φωτογραφία που επέλεξε στο τουήτερ την ημέρα της ανακοίνωσης για την αποχώρηση του Ζοτς απο την Φενέρ, δεν ήταν μία με αγκαλιά και τίτλο, αλλά μία που ο δάσκαλος ουρλιάζει στον ίδιο τον Σλούκα διορθώνοντας και συμβουλεύοντας τον. Ένας παίχτης που ξέρει πολύ καλά τον Αταμάν και τον ξέρει και αυτός, αφού ήταν αντίπαλοι σε δεκάδες αγώνες στην τούρκικη λίγκα. Φέτος ήταν η μεταγραφή που ξεκλείδωσε όλο τον σχεδιασμό του ρόστερ, αναφορικά με την ύπαρξη (αριθμητικά) Ελλήνων και ξένων. 

Και τέλος μία τεράστια απώλεια στρατηγικά, στην δiαχείριση του αγώνα για τον γαύρο. Παρόλο που παραθέσαμε τους αριθμούς ως σημείο προόδου, η συνεισφορά και η αντίληψη που είχε και έχει ο Σλούκας στο παρκέ, δύσκολα θα ξαναβρεθεί στο λιμάνι φέτος. Μία ήττα έκαναν από εμάς στα 2 αυτά χρόνια και σε αυτή έλειπε ο Σλούκας!