- Λήψη συνδέσμου
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Panathinaikos. Οχι, μην νομίζετε οτι νικήσαμε την Έβερτον, ή την Γιουβέντους στην Ευρώπη, ούτε φτάσαμε σε ευρωπαϊκό τελικό. Απλά από 6οι πριν 2 αγωνιστικές (με τις 3 συνεχόμενες ήττες απο Πας και τις 3 αγωνιστικές χωρίς νίκη), σκαρφαλώσαμε στην 5η θέση (που δεν οδηγεί ακόμα στην Ευρώπη), και απέχουμε μόλις ... 22 βαθμούς από την κορυφή. Panathinaikos, γιατί πέρυσι την τελευταία αγωνιστική (με τα πλει-οφ) η διαφορά από την κορυφή ήταν 33 βαθμούς και πρόπερσυ χωρίς πλει-οφ φυσικά, ήταν ... 44!!! Σαφέσταστη βελτίωση και λόγος πανηγυρισμών.
Κάποτε τέτοιες «τακτικές» ήταν ανεπίτρεπτες. Ο κόσμος και οι εφημερίδες είχαν απαιτήσεις. Τις απαιτήσεις που αρμόζουν στο όνομα του Συλλόγου. Την κορυφή δηλαδή. Τότε ο Παναθηναϊκός (1981) ήταν απλά 4 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα η Κύπελλο. Ανεπίτρεπτο η ομάδα (τότε) να είναι 5η-6η-9η και 13 βαθμούς (6 νίκες με το τότε σύστημα) από την κορυφή. Τώρα που είμαστε 22 βαθμούς από την κορυφή (7 νίκες), είμαστε Panathinaikos.
Την διεκδίκηση του Κυπέλλου την απωλέσαμε από τον Πας, τον οποίον αν αποκλείαμε (μετά το 0-1 στο 5ο λεπτό του πρώτου αγώνα), θέλαμε 3 «τελικούς», για να πάμε στον τελικό, να βγούμε Ευρώπη και να σηκώσουμε και την κούπα. Αλλα αντί για 3 «τελικούς», θα παλέψουμε για 10 εμείς και θα περιμένουμε και συνδυασμούς αποτελεσμάτων και αν φυσικά γίνει το θαύμα και βγούμε 3οι η 4οι, θα γεμίσει η Ομόνοια.
Η πορεία του Παναθηναϊκού εδώ και δεκαετίες θυμίζει το ανέκδοτο με τον βάτραχο και την κατσαρόλα. Αντί να πηδήξει και να φωνάξει την πρώτη φορά που ζεστάθηκε το νερό, προσαρμόστηκε, συνήθισε και τελικά έγινε ... σούπα.
καλα που υπάρχεις και θυμίζεις παναθηναϊκο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω αλλά δεν φτανω μονο εγω. Πρεπει να «ξυπνησουν» πολλοί αδερφε.
ΔιαγραφήΑδερφέ μου γεια σου και πάλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχάς να ευχηθώ χρόνια πολλά σε όλους τους Έλληνες απανταχού της γης,
Το γεγονός ότι ο ΠΑΟ έχει καταντήσει " Παναθηναϊκάκι" (κατά το ΑΕΚάκι) δεν είναι αποτέλεσμα μόνο των αλλοπρόσαλλων χειρισμών της παρούσας διοίκησης. Κατά την γνώμη μου το μπόλιασμα του φίλαθλου κόσμου του Παναθηναϊκού με τη νοοτροπία του "αιώνιου δεύτερου" ξεκινά την εποχή του Τζίγγερ, που οι σπουδαίες ευρωπαϊκές πορείες της ομάδας χρησιμοποιήθηκαν ως παραπέτασμα καπνού που κάλυπτε την απροθυμία και την ανικανότητα του να τα βάλει με την εγχώρια παράγκα, προβάλλοντας δύο επικίνδυνα άλλοθι για τον κόσμο, αφενός ότι ο ΠΑΟ δεν θέλει και δεν έχει ανάγκη το βρώμικο πρωτάθλημα, ενόψει των επιτυχιών στο CL ή στο τότε UEFA, με συνέπεια να το χαρίζει στην συμμορία του πράκτορα, αφετέρου ότι η εισροή χρημάτων στα ταμεία του συλλόγου από τις επιτυχίες αυτές είναι καθαυτή διοικητική επιτυχία, με την οποία πρέπει να πανηγυρίζει και ο κόσμος, δίνοντας έτσι παρηγοριά στον άρρωστο, συνεπικουρούμενη φυσικά και από δημοσιογραφικούς κύκλους .
Αντίθετα οι διοικήσεις όλων των Γιαννακόπουλων γαλούχησαν διαφορετικά τον κόσμο του ΠΑΟ, δημιουργώντας ένα απαιτητικό κοινό τόσο για κατάκτηση εγχώριων όσο και ευρωπαϊκών τίτλων -και όχι απλώς για σπουδαίες πορείες στην Ευρώπη. Συνέπεια του ως άνω γεγονότος ήταν και η μη ικανοποίηση του κόσμου με την κατάκτηση των ελληνικών πρωταθλημάτων και κυπέλλων επί των ημερών του Δημήτρη και για να είμαστε και ακριβοδίκαιοι το γεγονός αυτό δεν αρκούσε και στον ίδιο, που προσπαθούσε, με όσα λάθη και στραβά τον διέκριναν, για το κάτι παραπάνω, ακριβώς επειδή ο μπασκετικός Παναθηναϊκός ήταν και συνεχίζει να είναι Panathinaikos, στοιχείο που επιβεβαιώνει η έλευση Hezonja καθώς και η μεσολάβηση Kanter για την ευόδωση της, παρά τις φετινές ελλείψεις και κενά.
ΥΓ Κάθε φορά που θα σχολιάζω, θα είναι και ένα μικρό σεντόνι από εμένα, αλλά ας όψεται το γεγονός ότι πάντα δίνεις τροφή για σκέψη και προσφέρεις την ευκαιρία ο άλλος να την ξεδιπλώσει.
Εύχομαι να είσαι πάντα γερός και δυνατός, δηλώνοντας το παρόν στις παναθηναϊκές επάλξεις.