Πέτυχε τον στόχο και ... απολύθηκε !!!

Πιθανόν και ο θυρωρός στα γραφεία της ΠΑΕ, να έχει ως πρώτη προτεραιότητα κάνα πρωτάθλημα. Αυτός που σίγουρα δεν το είχε ως προτεραιότητα, ήταν ο Τεχνικός Διευθυντής. Από την άλλη αν η «αποστολή» του ήταν να κάνει καλές πωλήσεις, είναι επιτυχημένος, άρα δεν υπήρχε και λόγος απομάκρυνσής του. 

Εννοείται οτι δεν είπε ούτε μία λέξη για τον κόσμο που στήριξε όσο μπορούσε, παρόλο που ήταν κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική το αποτέλεσμα που έβλεπε. Τα πεπραγμένα του ως επιλογές παιχτών, διάρκειες συμβολαίων, αποχωρήσεις ποδοσφαιριστών, στελέχωση του ρόστερ, πωλήσεις, θα τα διαβάσετε σε πολλές σελίδες. Δεν θα τα αναλύσουμε εδώ. Από τον Μπρινιόλι, τον Βαγιανίδη, τον Πέρεθ, τον Μπαρτ, τον Αιτόρ, τα 4ετη συμβόλαια, τον Βιλένα, τον Μαξ, τον Σιώπη για αντι-Μεϊτε, τον Μαξίμοβιτς, όλα αυτά τα μικρά λιθαράκια που ήταν τροχοπέδη στην ομάδα, ενώ θα μπορούσαν να έχουν άλλη κατάληξη. 

Το εκπληκτικό είναι οτι ακόμα και την στιγμή που έφυγε, δεν κατάλαβε τις προτεραιότητες που θα έπρεπε να έχει ιεραρχήσει διαφορετικά. Ή από την άλλη, τις κατάλαβε πολύ καλά. Η Ξάνθη που ήταν τόσα χρόνια παίχτης, έχει στόχο μεγάλες πωλήσεις. Ο Παναθηναϊκός έχει ως πρώτο και κύριο στόχο τα πρωταθλήματα και τους τίτλους. Αλλά αυτά δεν ξεκάθαρα προτεραιότητα της διοίκησης, άρα δεν θα ήταν ποτέ και του Τεχνικού Διευθυντή. 

Κάποιες φορές δεν είναι όλα ένα άθροισμα, μία σούμα με θετικό ή αρνητικό πρόσημο. Οι ψυχροί αριθμοί, πουλήσαμε και βγάλαμε κέρδος, αγοράσαμε και ξοδέψαμε λιγότερα, είναι ωραίοι στα χαρτιά. Αλλά τα χαρτιά δεν παίζουν μπάλα στο χορτάρι, δεν βγάζουν συναισθήματα, δεν παράγουν τίποτα άλλο εκτός από άλλα χαρτιά. Ένας σύλλογος όταν γίνεται αριθμομηχανή για προσθαφαιρέσεις και οι οπαδοί του λογιστές να υπολογίζουν πόσα κέρδη έβγαλε το καλοκαίρι και πόσα χρήματα μπήκαν σε ΑΜΚ, έχει χάσει τον στόχο του. 

Εδώ και δεκαετίες.