Σιγά τα νέα...

Ο Σάρλια αποκτήθηκε ελεύθερος από την ποδοσφαιρομάνα Ανγκαρακουτσού, όταν είχαμε «αμύθητο» μπάτζετ. Στις 27 Ιουλίου 2021.  Με συμβόλαιο περίπου στις 300χιλ. Ουδέποτε προοριζόταν για βασικός, όμως όταν χρειάστηκε ακόμα και ως δίδυμο με τον Πούγγουρα (έτερος αναπληρωματικός) συνέθεσαν μια πολύ καλή τετράδα κεντρικών αμυντικών. 

Το δύσκολο δεν είναι να βρεις καλούς παίχτες. Θα βρεις. Το δύσκολο είναι να πάρεις το 100% από αυτούς. Εκείνη την διετία όποιος παίχτης αποκτήθηκε, έπιαξε σχεδόν πάντα στο 100% των δυνατοτήτων του. 

Την σεζόν 2021-22 ο Παναθηναϊκός είχε την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος με 26 γκολ παθητικό σε 36 αγώνες. Την επόμενη σεζόν (2022-23) ο Παναθηναϊκός είχε πάλι την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος με 16 γκολ παθητικό σε 36 αγώνες.

 Όταν έφυγε ο Σάρλια και ο προπονητής που τον επέλεξε, ο Παναθηναϊκός είχε την τέταρτη χειρότερη άμυνα με 37 γκολ παθητικό σε 36 αγώνες. Παραπάνω από τα διπλάσια που είχε την προηγούμενη χρονιά και χειρότερη άμυνα από την σεζόν του Μπόλονι με 34 γκολ παθητικό. Ο Παναθηναϊκός έχασε το μεγάλο του όπλο. Την συνοχή και το «0» στα μετόπισθεν.

Το πως χάθηκε το πρωτάθλημα του 2022-23, οι περισσότεροι το έχουν κατανοήσει. Αν η ομάδα είχε θωρακιστεί και δεν πήγαινε σαν πρόβατο σε σφαγή, η κούπα θα αναπαυόταν στην Λεωφόρο. Από τότε, κάθε χρονιά είναι χειρότερη από εκείνη, αν και το μπάτζετ είναι μεγαλύτερο και οι παίχτες καλύτεροι. 

Γιατί δεν φτάνει να έρχεται ο καλύτερος, αλλά απαιτείται να αποδίδει στο 100% και να «κολλήσει» με την ομάδα. Κάτι που απο τότε, δεν το έχουμε ξαναδεί. Οι δηλώσεις του Σάρλια δεν λένε τίποτα παραπάνω από την πραγματικότητα.