Ένα βότσαλο στη θάλασσα...

Όπως καταλαβαίνει και ο τελευταίος οπαδός, κανένας πρόεδρος δεν φεύγει εκτός ΑΝ το θέλει ο ίδιος. Ούτε συλλαλητήρια των 5 και 8χιλιάδων τον ενοχλούν, ούτε υβριστικά πανό, ούτε τα memes του Σταύρος13, ούτε το να γράφει κάποιος «φούζο σε καρότσα».

Είτε λοιπόν συνεχίζουμε την παρούσα διοίκηση στο τιμόνι είτε έρθει νέα, το θέμα έγκειται στο ΠΟΙΟΣ και ΠΟΣΟ θα ασχοληθεί με το να «προστατέψει» την ομάδα. Το πρόβλημα ΔΕΝ βρίσκεται στο ΠΟΙΟΣ θα είναι ο νέος Τεχνικός Διευθυντής. Ούτε στο ΠΟΙΟΣ θα είναι ο νέος υπέυθυνος αγώνων ή στο Γραφείο Τύπου ή ο νέος CEO. Αλλά στο ΠΟΙΕΣ ενέργειες θα κάνουν για να αλλάξουν τα δεδομένα. 

Αν δηλαδή έρθει ο Σαλάχ και ο Αλάμπα στο τριφύλλι, κανείς δεν εγγυάται οτι ο Παναθηναϊκός θα πάρει το νταμπλ και θα πάει στους «4» του Europa, ή θα κατακτήσει το Conference. Kαι γιατί θα συμβεί αυτο;

Πολύ απλά γιατί στην Ελλάδα, θα συνεχίσει να μας σφυρίζει ο κάθε Νταμπάνοβιτς, θα συνεχίσει κάποια ομάδα να αγοράζει σωρηδόν άχρηστους δανεικούς από τους δορυφόρους, τα «παραρτήματα» θα σκίζονται μόνο με μας και οι ποινές θα είναι διαφορετικές μόνο σε μας. 

Αν αυτά τα θεωρείτε αμελητέα, αν πιστεύετε οτι αν έρθει νεός CEO ή νεος ΤΔ καί έρθει ο νέος «Σισσέ» θα πάρουμε νταμπλ, να θυμίσουμε οτι ΜΕ ΤΟΝ ΣΙΣΣΕ, χάσαμε 2 φορές από τον γαύρο, δεν κερδίσαμε ποτέ την Καβάλα (χάσαμε εντός 0-2 μάλιστα), φέραμε Χ με την Τρίπολη εντός, φέραμε ισοπαλία με τον αρούλη έξω και ήττα από την μπουγάτσα. Η μόνη διαφορά με την επόμενη σεζόν που είχαμε ισάξιο ρόστερ (με τον Σισσέ, τον Ζιλμπέρτο, τον Λέτο, τον Κατσούρ και τον Νίνη), ήταν οτι ΔΕΝ υπήρχαν Καλόπουλοι ενεργοί. 

Γιατί το ίδιο ρόστερ ένα χρόνο μετά, δεν σήκωσε ούτε κυπελλάκι του καφέ.

Τι συνέβη το 2009-10; Κάποιος φρόντισε και ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΗΣΕ την παράγκα. Οι γκέλες ήταν δίκαιες, γκέλαραν και ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ όταν δεν ήταν καλοί, το τριφύλλι πήρε μόλις 5 πέναλτυ (τα περισσότερα πήρε η κούλα με 6, ενώ από 4 κέρδισαν άλλες 6 ομάδες) και κέρδισε 7 αποβολές με το καλύτερο ρόστερ όταν η κούλα κέρδισε 5 και ο αρούλης μόλις ... 16 (!)  

Τι άλλο συνέβη τότε; Κάποιοι φρόντισαν να δώσουν στους παίχτες να καταλάβουν σε ΠΟΙΟΝ Σύλλογο έχουν έρθει. Έτσι οι πάιχτες έδιναν το 100% και ΔΕΝ μεταμορφώθηκαν σε νέους «Βιλένες». Ο οποίος Βιλένα μόλις έφυγε απο μας μετράει 2 γκολάρες, καλές εμφανίσεις και στους πανηγυρισμούς τρέχει περισσότερο απ όσο έτρεχε εδώ σε όλο τον αγώνα. Γιατί πάντα ο Βιλένα ήταν ένας αρκετά καλός παίχτης. 

Τα ίδια «παρατράγουδα» συνέβαιναν εδω και δεκαετίες, καθώς η ομάδα ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΧΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΡΟΣΤΕΡ, δεν σήκωνε ουτε παγωτό - κυπελλάκι. Άρα, αυτό που χρειάζεται είναι ΘΕΛΗΣΗ και ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ. Αν αυτός που θα έρθει, σε όποιο πόστο έρθει, είτε λέγεται  CEO, είτε λέγεται Διευθυντής, είτε Πάπας, ΔΕΝ έχει την ΔΙΑΘΕΣΗ και την ΕΝΤΟΛΗ να σπάσει αυγά, τότε ομελέτα δεν θα φάμε. Τόσο απλά. 

Και να επαναλάβουμε οτι κανείς Παναθηναϊκός δεν επιθυμεί να στήσουμε παράγκες με Καλόπουλους, Μπριάκους, Παπουτσέληδες, Νίκου, Παπαδάκους, Νταμπάνοβιτς, με «κοντά» δοκάρια, με «μεθυσμένους» διαιτητές, με ΒΑΡ που τρώνε σουβλάκια, με ερμηνείες φάσεων εκτός των κανονσιμών και με δεκάδες άλλα τέτοια. 

ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ. Αυτό θέλαμε πάντα. Και ο καλύτερος, ας κερδίσει.

Και να σταματήσουν στην Ευρώπη, οι «δύσκολες» κληρώσεις. Αν είμαστε σε χαμηλή θέση, προκαλούμε την τύχη μας. Αλλά η τύχη, μας δίνει επιλογές. Πρόπερσυ με κλήρωση στον Γ γύρο του Conference μας έτυχε η Σλάβια Πράγας και αποκλειστήκαμε. Θα μπορούσε όμως να μας τύχει η Ζόρια, η Τζουργκάρντεν, ή Φέχερβαρ (πρώην Βιντεότον). Στο ίδιο pot ήταν. 

Πέρυσι με κλήρωση στον Β Γύρο του Champions League μας έτυχε η Μαρσέιγ, αλλά θα μπορούσε να μας τύχει η Ρέιντζερς και η Αιντχόφεν. Στο ίδιο pot ήταν. 

Φέτος με κλήρωση στον Γ γύρο του Europa, μας έτυχε ο Άγιαξ. Θα μπορούσε όμως να μας τύχει η Μόλντε, η Παρτίζαν, ή η Ραπίντ. Στο ίδιο pot ήταν. Με κλήρωση στα play off του Conference μας έτυχε η Λανς. Θα μπορούσε όμως να μας τύχει η Ομόνοια, ή η Κοπεγχάγη. Στο ίδιο pot ήταν. Με κλήρωση μας έτυχε η Τσέλσυ η ισχυρότερη και το φαβορί της διοργάνωσης, ενώ θα μπορούσε να μας τύχει στο Οακα η Κοπεγχάγη, ή Αυστριακή LASK. Αυτές ήταν στο 1ο γκρουπ δυναμικότητας μαζί με την Τσέλσυ. Με κήρωση μας έτυχε η Φιορεντίνα, ενώ θα μπορούσε να μας έρθει η Ραπίντ.

Δεν γίνεται σε κάθε κλήρωση να τυχαίνει πάντα μία εκ των δυσκολότερων και ισχυρότερων αντιπάλων. Και γιαυτό θα χρειαστεί μία ισχυρή προσωπικότητα, ένα γνωστό όνομα με κύρος που θα μας αντιπροσωπεύει εκεί που πρέπει , όπως πρέπει. 

Δεν θέλουμε καμία εύνοια στην Ευρώπη, αλλά δεν θέλουμε άλλες τέτοιες «κληρώσεις» και διατησίες όπως αυτές με την Λανς εκτός, την Ελσίνκι εντός, τη Σλάβια εκτός, την Ντζουγκάρντεν εκτός, την Μακάμπι εντός και εκτός και πάει λέγοντας.

Αν λοιπόν υπάρχει η θέληση και η απόφαση ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, τότε ας έρθουν αυτοί που θα τα κάνουν πράξη.

Αν όχι, τότε πετάμε βότσαλα στη θάλασσα, περιμένοντας να κάνουν ... τσουνάμι.