Αρχίσαμε το κρυφτούλι...

Όταν έχουμε στοιχεία, επιχειρήματα και είμαστε βέβαιοι για την ορθότητα αυτών, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να παρουσιαστούν σε οποιαδήποτη Γενική Συνέλευση, σε οποιονδήποτε δημόσιο διάλογο. Έτσι θα λειτουργούσε μία σωστή και νομότυπη διοίκηση που έχει το μέτωπο και τα χέρια της, καθαρά. 

Εξάλλου τα «κουκιά» είναι μετρημένα. Οι συμβάσεις που κάποιοι έγραψαν και έφεραν σε ψηφοφορία, είχαν εξ αρχής αυτά τα χρονοδιαγράμματα. Και  υπογραφή των συμβάσεων, ήταν όχι μόνο υπογραφή υποχρέωσεων αλλά και δικαιωμάτων. Ένα από αυτά τα δικαιώματα, είναι η καταγγελία των συμβάσεων αν παρέλθουν τα χρονοδιαγράμματα. Και έχουν παρέλθει ήδη δύο εξ αυτών. 

Παραπάνω απο 1700 άτομα - μέλη (όχι «φερόμενα ως μέλη» - τι ντροπή...), ζήτησαν Γενική Συνέλευση. Το τι θα αποφασιστεί στην ΓΣ, δεν το γνωρίζει κανείς. Μπορεί να δίνονταν επαρκείς διαβεβαιώσεις και εξηγήσεις και να έληγε το θέμα. Και ούτε καταγγελίες, ούτε τίποτα. 

Όταν όμως ετσιθελικά ΔΕΝ συγκαλείται ΓΣ για το μέλλον και την περιουσία του Συλλόγου, τότε έχουμε κάθε δικαίωμα να σκεφτόμαστε τα χειρότερα.