Στο -6 (από πέρυσι)

Ξεκινώντας την φετινή σεζόν και την προετοιμασία, είχαμε 2 πλεονεκτήματα, έναντι όλων των διεκδικητών του τίτλου. Τον προπονητή που ήταν ίδιος με πέρυσι και τον βασικό κορμό (18αδα) που ήταν σε μεγάλο βαθμό ίδιος με τον περσυνό.

Στην διάρκεια του καλοκαιριού όμως, άλλαξαν πολλά. Αποχωρήσεις είτε αναμενόμενες (Βίγια - Μαουρίτσιο - Μακέντα - Χατζηγιοβάνης - Βιτάλ - Λούντκβιστ), είτε όχι (Γκατσίνοβιτς - Καρλίτος - Αλεξανδρόπουλος - Βέλεθ). Οι προσθήκες ως ονόματα (Βέρμπιτς - Μάγκνουσον - Μπερνάρντ - Σποράρ) έχουν ανεβάσει επίπεδο την ομάδα, ενώ ακόμα και ο Τσέριν δείχνει να ανταποκρίνεται σε οτι του έχει ζητηθεί. 

Όμως αριθμητικά, από την μεσαία γραμμή και μπροστά είμαστε στο ... -6 από πέρυσι. Πέρυσι (χωρίς να υπολογίζουμε τον Αγιούμπ με 1 συμμετοχη και φυσικά τον Μπεκ και τον Σαβιέρ) χρησιμοποιήσαμε 15 παίχτες από το κέντρο και εμπρός. Οι 5 από αυτούς παρέμειναν (Πέρεθ - Κουρμπέλης - Αιτόρ, Παλάσιος - Ιωαννίδης), ενώ από τους άλλους 10 που έφυγαν ως μεταγραφές ήρθαν μόλις 4 (!).

Με τραυματισμούς να χτυπάνε ήδη την ομάδα (Σέγκε - Μάγκνουσον - Κουρμπέλης), παιχνίδι κάθε Σαββατοκύριακο μέχρι και τις 17-18 Σεπτεμβρίου, η πολυτέλεια της καθυστέρησης δεν υπάρχει. Και επειδή η χρονιά θα έχει και φέτος από 36 μέχρι 43-44 αγώνες (φτάνοντας ψηλά στο Κύπελλο), η εναλλαγή των παιχτών θα είναι ανάλογη της περσυνής σεζόν. Άρα και μαθηματικά θα χρειαστούμε πέραν 1-2 μεταγραφών. 

Το αν ισχύει το «Πάρε όποιον παίχτη θες» ένα σλόγκαν που κυριάρχησε για χρόνια, δεκαετίες πριν στα Παναθηναϊκά δρώμενα με την κατάληξη να είναι αντιστρόφως ανάλογη του σλόγκαν, δεν το γνωρίζουμε. Το μόνο που είναι βέβαιο είναι οτι χρειαζόμαστε ΑΜΕΣΑ και ποιοτική και ποσοτική ενίσχυση, ΑΝ φυσικά θέλουμε να διεκδικήσουμε πρωτάθλημα (ή την 2η θέση μίνιμουμ που οδηγεί και αυτή στα προκριματικά του Champions League) και το Κύπελλο ξανά.