Όσοι και να έρθουν, όσοι και να φύγουν, ο στόχος είναι ένας.

Όσους παίκτες και να φέρουμε όσους και να διώξουμε, ο φετινός στόχος πρέπει να είναι ένας. Πρωτάθλημα (ο φυσικός στόχος του Παναθηναϊκού) ή στην χειρότερη περίπτωση 2η θέση. Η Ελλάδα την σεζόν 2023-24 θα βγάζει στους προκριματικούς του Champions League 2 ομάδες. Με 3/4 ομάδες ήδη αποκλεισμένες φέτος, μάλλον θα χάσουμε το προνόμιο αυτό για την μεθεπόμενη σεζόν. Το «προνόμιο» αυτό θα μας δώσει το μαξιλαράκι ασφαλείας που είδαμε να έχει ο οσφπ φέτος. Δηλαδή ένας αποκλεισμός να οδηγεί στη αμέσως κατώτερη διοργάνωση και όχι σε άμεσο ευρωπαϊκό αποκλεισμό, με αποτέλεσμα η τελευταία δυάδα αγώνων να δίνεται τέλη αυγούστου. Ένα επαρκές χρονικό διάστημα για να είναι έτοιμη η ομάδα, η οποία θα είναι ανίσχυρη σε όλες τις κληρώσεις. Τουλάχιστον μέχρι να ξαναγίνουμε ο Παναθηναϊκός των μεγάλων ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Μέχρι τότε, ας θυμηθούμε πως έφτασε η Ελλάδα σε αυτά τα χάλια. Πριν λίγα χρόνια (15), το ελληνικό ποδόσφαιρο γιόρταζε. Κάτι μοναδικό συνέβη. Το καλοκαίρι του 2007 κατάφεραν πέντε (5) ομάδες μας να βρίσκονται στους ομίλους του Uefa. Η Αεκ που υποβιβάστηκε μετά τον αποκλεισμό από την Σεβίλλη και απέκλεισε την Σάλτσμπουργκ, ο Παο που πέρασε την Αρτμίντια, η Λάρισα που απέκλεισε την Μπλάκμπερν, ο Άρης που «έβγαλε» την Σαραγόσα και ο Πανιώνιος που απέκλεισε την Σοσό.

Ταυτόχρονα ο Οσφπ ήταν απευθείας στους ομίλους του Champions League. Έτσι είχαμε την δυνατότητα να βλέπουμε 6 ελληνικές ομάδες την ίδια σεζόν να συνεχίζουν στην Ευρώπη. Το πιο ωραίο όλων? Οι μισές (Οσφπ - Παο - Αεκ) προκρίθηκαν και την άνοιξη στην επόμενη φάση. Ο Οσφπ πέρασε τον όμιλο και αποκλείστηκε από την Τσέλσυ, ο Παο με 3 νίκες και 1 ήττα πέρασε δεύτερος και με την καλύτερη άμυνα και αποκλείστηκε (αν και καλύτερος και ανώτερος) από την Ρέιντζερς και τέλος η Αεκ δεν τα κατάφερε με αντίπαλο την Χετάφε.

Η σπορά αυτών των ετών (2001-2007) ενω θα έπρεπε να κάνει γόνιμο το έδαφος ώστε 10-15 χρόνια αργότερα να θερίζουμε τους καρπούς, αντιθέτως έφερε αντίθετα αποτελέσματα. Το χαμηλό επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος, η μονοδιάστατη κυριαρχία μίας ομάδας και ο «προγραμματισμός» όλων των συμβάντων από έναν εγκέφαλο δεν οφέλησε την χώρα μας. 

Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε εκτός ευρώπης για 5 χρόνια τα τελευταία 10 (για διαφορετικούς λόγους), η Αεκ έπεσε μέχρι στην Γ Εθνική, ο δε Πανιώνιος πλην δύο σεζόν βολόδερνε στις τελευταίες θέσεις μέχρι που ... «εξαύλώθηκε» στην Γ Εθνική, ενώ ο Άρης έπεσε και αυτός στην Γ εθνική. Όταν επέστρεψαν, δεν ήταν φυσικά οι ίδιες ομάδες. Στην θέση αυτών βρέθηκαν ... άλλοι. Οι οποίοι δεν τα πήγαν και πολύ καλά όπως φαίνεται (Ατρόμητος, Ξάνθη, Τρίπολη, Γιάννινα). 

Πέρυσι μόνο ο Παοκ έκανε κάτι καλό, φέτος μόνο ο Οσφπ παλεύει να συνεχίσει από τις 4 ομάδες που συμμετείχαν σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις και αυτός επειδή αποκλείστηκε από την Μακάμπι στο Champions League και πέρασε την Σλόβαν με παίχτη παραπάνω στα πέναλτυ (!) στο Europa League. Πέρυσι αποκλείστηκε από την ... Λουντογκόρετς. Η ανικανότητα των ομάδων μας να φέρνουν καλά αποτελέσματα και να προκρίνονται, έφερε την χώρα σε δυσχερή θέση καθώς από 6οι που ήμασταν κάποτε, πλέον δίνουμε μάχη για την 16-18η θέση.