Ευσεβείς πόθοι και πραγματικότητα

Η μία πλευρά έγραφε για «3,5 χιλιάδες  - 4 χιλιάδες στην φιέστα». Η άλλη πλευρά μία μέρα πριν γίνει έλεγε για «προσέλευση 18 χιλιάδων θεατών και έσοδα 180χιλ για να πάρουμε τον Ερνάντεζ» και άλλα παρόμοια. Ο άκρατος ενθουσιασμός, ή το να εθελοτυφλούμε, ποτέ δεν είναι καλοί σύμβουλοι. Η πραγματικότητα είναι πάντα εκεί να μας προσγειώνει. Ευτυχώς οι ίδιοι οι άνθρωποι του τμήματος ήταν προσγειωμένοι. Ο προπονητής περίμενε περίπου στις 12χιλ εισιτήρια (όχι προσέλευση φυσικά).

Ο στόχος σχεδόν επετεύχθη. Γύρω στις 9χιλ εισιτήρια κόπηκαν, η προσέλευση και λόγω αθλήματος αλλά και λόγω ημέρας (εργάσιμο απόγευμα), ήταν λίγο μικρότερη. Κρίνοντας από τον κόσμο που έμπαινε μέχρι και λίγο μετά την έναρξη και καθήμενος αριστερά των «επισήμων», θα έλεγα οτι γύρω στις 6-7 χιλιάδες πανηγύρισαν. Υπεράριθμο το κεντρικό διάζωμα φυσικά με τους οργανωμένους και γεμάτη και η απέναντι πλευρά με τα επίσημα και τα δημοσιογραφικά να μην «μετράνε». Λίγοι στα «πέταλα».

Να τονίσουμε οτι αγοράστηκαν εκατοντάδες εισιτήρια από επαρχία, εξωτερικό και Κύπρο απλά για την ενίσχυση, χωρίς την δυνατότητα παρουσίας στο γήπεδο. Γιαυτό και η διαφορά στην προπώληση (7χιλ), από την τελική πώληση την μέρα του αγώνα (9χιλ) και την προσέλευση (περίπου 6χιλ). Η προσέλευση δημιούργησε απίστευτη ατμόσφαιρα, φοβερό κλίμα και τρελά πανηγύρια. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. 

Είναι η προτροπή του ενθουσιασμού (18χιλ θα κόψουμε, 180χιλ θα έχουμε έσοδα) και η προσγείωση της πραγματικότητας. Τα μισά εισιτήρια (περίπου 9χιλ κόπηκαν) και λίγο παραπάνω από το 1/3 των αρχικών εκτιμήσεων (περίπου 6χιλ) έδωσαν το παρόν. Δεν είναι σωστό να υπολογίζουμε με το θυμικό, με την καρδιά και το συναίσθημα, όταν μιλάμε για χρηματικά ποσά. Ούτε να βασίζουμε το μέλλον ενός τμήματος (πόσο μάλλον ενός Συλλόγου) σε εικασίες και θεωρίες. Το πραγματικό αυτό παράδειγμα, συνέβη σε σεζόν που πήραμε πρωτάθλημα και φτάσαμε στους 4 της Ευρώπης. 

Ας φανταστούμε να έλεγαν στον προπονητή «Κλείσε τον Ερνάντεζ, σίγουρα θα έχουμε 180χιλ, τ'ιγκα θα είναι το Οακα, φιέστα είναι χαμός θα γίνει,  κλείστον να πάρουμε νταμπλ του χρόνου», να τους άκουγε, να τον έκλεινε για 180χιλ συμβόλαιο και τελικά να μαζεύαμε μόνο 90χιλ. Φανταστείτε κάποιον να λαμβάνει αποφάσεις, επειδή ... του έταξαν, χωρίς καμία διαβεβαίωση. Δεν είναι οξύμωρο; Φαντάζεστε να έπαιρνε μιά τόσο κρίσιμη απόφαση, βασιζόμενος σε ... εικασίες και ευσεβείς πόθους;

Οι αντίστοιχες εικασίες (χωρίς καμία μελέτη), πιθανόν να διαψευσθούν και στο κοντινό μέλλον. Μαθηματικά του τύπου 25χιλ διαρκείας κάθε χρόνο (50ευρω συμμετοχή) και 7-8χιλ μοναδικοί θεατές (10 ευρώ συμμετοχή) σε κάθε αγώνα για να βγει το 14εκ στα έσοδα της ΠΑΕ (χωρίς τηλεοπτικά) και τα 4εκ στον Ερασιτέχνη που διαβάζουμε απο γνωστά σάιτ, μάλλον θα πρέπει να περιέχουν πραγματικά παραδείγματα υπολογισμού και όχι ευσεβείς πόθους.

Το παράδειγμα του ποδοσφαιρικού Οακα με τις 40χιλ μέσο όρο το 1985 και 1986, η απότομη πτώση στις 12χιλ το 1995 και 1996 και η κατρακύλα στις 8.534 του 1997-98 είναι οδηγός μας. Όπως και η φιέστα. 18 χιλιάδες διαβάζαμε από insiders και αισιόδοξους, 180χιλ έσοδα και τον Ερνάντεζ στα πράσινα έλεγαν οι ίδιοι, τελικά πουλήθηκαν κάτι λιγότερο από τα μισά και πάτησαν στο γήπεδο το 1/3. Άλλα έσοδα θα είχε η μπουτίκ του Οακα με 18χιλ θεατές (που περίμεναν οι αισιόδοξοι), άλλα όμως είχε τελικά με τους 6 χιλιάδες που ήρθαν.

'Οσο για τα ερυθρόλευκα δημοσιεύματα των 3-4 χιλιάδων, είναι προφανώς κωμικοτραγικό να μην πατάει ερυθρόλευκος οπαδός σε αιώνιο ντέρμπυ που κρίνει τίτλο, να το παλεύει η ομάδα του αλλά να χάνει γιατι ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΕΝ την στήριξε και τελικά την επόμενη αγωνιστική να έρχεται και το αποτέλεσμα που ήθελε για να σηκώσει εσύ την κούπα. Αλλά ... έλειπε! Και αντί να ντρέπεται, να κρίνει εσένα που δεν πήγες σε φιέστα (πανηγύρια δηλαδή), μια εργάσιμη Πέμπτη απόγευμα!