Εκπλήρωση ενός ονείρου !!!

 Όταν το παρελθόν, προδιαγράφει το μέλλον σου...

 Η πρώτη άφιξη με κόσμο που θυμάμαι ήταν του Βέλιμιρ Ζάετς. Πίσω στο μακρινό 1984 (4/7/1984). Η τελευταία του Μάριο Χεζόνια σήμερα (25/2/2021). Μεσολάβησαν αρκετοί άλλοι. Ο Ντομινίκ, ο Σκοτ, ο Σόουζα, ο Σάρας, ο Ζιλμπέρτο, ο Τζιμπρίλ. 

Τι ωθεί τον κόσμο να εκδηλώσει έμπρακτα την αγάπη και στην συμπάθεια του σε αθλητές; Τι τον  κάνει να τρέχει με καύσωνα, η με πανδημία να δει (η και να μην δει, απλά να βρεθεί εκεί) έναν αθλητή που πιθανόν κάποια άλλη χρονική στιγμή, να αγωνίζεται με άλλα χρώματα και άλλη φανέλα;

Χρειαζόταν ο Μάριο σε μία ομάδα εκτός στόχων Euroleague και με πολύ πιθανή την συμμετοχή σε τελικό Ελληνικού Πρωταθλήματος και Ελληνικού Κυπέλλου;

Χρειαζόταν ο Μάριο σε μία ομάδα που έχει παίχτες σε αυτή την θέση;

Χρειαζόταν ο Μάριο σε μία ομάδα με όσα έσοδα - τόσα έξοδα;

Χρειαζόταν ο Μάριο, όταν με το κασέ του μπορούμε να πάρουμε (με όλο το σεβασμό Χρήστο) 3 Τσέκους;

Και όμως. Υπάρχει κατηγορία οπαδών (ενίοτε και παραγόντων - παλαιμάχων) που θα σας απαντήσουν «Δεν χρειάζεται, καλύτερα να παίρναμε 3 Τσέκους».  Καλάθια βάζει και ο Τσέκος, καλάθια βάζει και ο Μάριος. Λογικό όταν δεν συνειδητοποιείς ποιόν Σύλλογο υποστηρίζεις. Γιατί Παναθηναϊκός και λάμψη, Παναθηναϊκός και διακρίσεις είναι έννοιες ταυτόσημες.

Ο Διαμαντίδης και ο Παναθηναϊκός (ομάδα και κόσμος) έκαναν τον Χεζόνια να δηλώνει Παναθηναϊκός. Ο Παναθηναϊκός της χρυσής 20ετιας, οι αθλητές, τα τρόπαια, το καμίνι του κλειστού Οακα. Ο Παναθηναϊκός εκπληρώνει το όνειρο των οπαδών αλλά και του ίδιου του παίκτη! Win-win situation. Δεν είναι μοναδικό; Και ο Μάριο θα κάνει και αυτός (άμεσα ή έμμεσα) κάποιους φιλάθλους, κάποια παιδιά να γίνουν Παναθηναϊκοί. Ο Μάριο κλείνει τον κύκλο! Φυσικά σε μία ομάδα και χρειάζονται και κινήσεις χωρίς τυμπανοκρουσίες και λογικές και ορθές κινήσεις. Αλλά και υπερβάσεις.

Όμως κάποιες φορές, αυτές οι επιπλέον κινήσεις, αυτές οι λεπτομέρειες ..... 

Είναι η προβολή της ομάδας, το πρεστίζ που αναδύεται, η λάμψη που οφείλεις να έχεις ως Σύλλογος, είναι η «τρέλα» των οπαδών που γυαλίζει το μάτι τους και πρέπει να την κρατάς ζωντανή για να σε κρατάνε και αυτοί ζωντανό ως οργανισμό, είναι το συνεχόμενο πάτημα στο f5 να δούμε αν τελικά έρχεται και πότε έρχεται (όποιος έρχεται). είναι η ταύτιση των οπαδών με αθλητές που μοιάζουν και αυτοί με οπαδούς. 

Ένας Σύλλογος μεγάλος οφείλει (μην πω συχνά, αλλά κάποιες φορές) να κάνει τέτοιες κινήσεις. Γιατί μένει στην πράσινη ιστορία ότι το Τριφύλλι το φόρεσαν παιχταράδες και πρέπει να το φοράνε ονόματα που θα κάνουν τα μικρά παιδάκια να γίνουν Παναθηναϊκοί, την ομάδα να λάμπει πάντα, τους τίτλους να συνεχίζουν να έρχονται και να γεμίζουν την τροπαιοθήκη. 

Γιατί ο Σύλλογος οφείλει να έχει το όνομά του στην κατηγορία «NBAers που κατέκτησαν Ελληνικό Πρωτάθλημα ή ήρθαν στην Ευρώπη, ή φόρεσαν τα πράσινα»

Οφείλει να έχει το όνομά του στην κατηγορία «Παγκόσμιοι Πρωταθλητές ποδοσφαίρου που αγωνίστηκαν στην Ευρώπη»

Οφείλει με τις επιλογές του να ασχολείται μαζί του η Ευρώπη, το ΝΒΑ, η Uefa, η Euroleague. Πάντα θετικά. Αν όλοι αυτοί ασχολούνται γιατί δεν πληρώνονται οι παίχτες, γιατί δεν αγωνιζόμαστε στην Ευρώπη λόγω κατάταξης, ή λόγω επιλογής της διοίκησης, η επειδή έχουμε αρνητικό ρεκόρ στις διοργανώσεις αυτό δεν αρμόζει στην ιστορία και στην κληρονομιά του Συλλόγου σε όλα τα αθλήματα. 

Η υπέρβαση κάνει την διαφορά στην φιλοσοφία μας και στην ιστορία μας. Πάντα ο Παναθηναϊκός έκανε υπερβάσεις. Γιαυτό και πρωταγωνιστούσε και πρωταγωνιστεί στα αθλήματα που κάνει. Και αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουν διοικήσεις, αθλητές και οπαδοί. 

Welcome Home Mario!!!