Αν θέλεις κάτι που ποτέ δεν είχες, πρέπει να κάνεις κάτι που ποτέ δεν έκανες...

Είναι ωραίο μετά από κάθε συντριβή, γκέλα, αναποδιά, να διαβάζεις αναθέματα, κατάρες, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και την ίδια συχνότητα που τα διάβαζες 5 χρόνια πριν. Και 10 χρόνια πριν. Και 20 χρόνια πριν. Και 25 χρόνια πριν.

Ο τωρινός ιδιοκτήτης όπως και ο προηγούμενος (γιατί το πρόβλημά μας δεν ξεκίνησε το 2025, αλλά δεκαετίες πριν), κατάφεραν με μαεστρικό τρόπο να περάσουν το προφίλ του «δεν ασχολούμαι», «δεν μου αρέσει», «ατύχημα» και μάλιστα το κατάφεραν με αρκετή επιτυχία. 

Ο πρώτος μπορούσε να αρνηθεί να «παραλάβει» το 2000 αφού ήταν ήδη βάρος η ΠΑΕ, ο δεύτερος μπορούσε να μην εμφανιστεί καν (όπως εξαφανίστηκε από την ΠΕΚ) και να συνεχίσει να ασχολείται με επιχειρήσεις και τηλεοπτικά.

Επέλεξαν όμως να ασχοληθούν. 

Και όταν μετά από 12-13 «προσπάθειες» ο καθείς τους, δεν έχει καταλάβει τι «παίζεται» και επιτυχγάνουν όλοι εκτός από αυτούς, τότε κάτι κάνουν λάθος. Κανείς από αυτούς στις επιχειρήσεις τους, δεν κάνει τα ίδια. Δηλαδή κανείς δεν ανέλαβε «κατά λάθος», «από πίεση» ή από «ατύχημα». Και καμία επιχείρησή τους, δεν είναι αποτυχημένη.

Η κάθε ΑΕ άλλωστε έχει ως σκοπό το κέρδος και τίποτα άλλο. Αν λοιπόν η Μότορ Όιλ και το ΣΚΑΙ σφίζουν απο υγεία, κέρδη και ακροαματικότητα, τότε είναι σίγουρα ικανοί επιχειρηματίες. Και ένας ικανός επιχειρηματίας, δεν γίνεται επί 12-13 χρόνια να είναι ανίκανος σε έναν άλλο τομέα. Αν είναι, απλά τον αφήνει γιατί θα «μπαίνει μέσα» ή θα ενοχλείται ως «όνομα» αν δεν έχει το μέγιστο κέρδος. 

Το μέγεθός τους, δεν αφήνει περιθώρια αποτυχίας. Και εμείς δεν έχουμε ιδέα για τον τρόπο σκέψης τους. Όταν κάποιος αποτυγχάνει συνεχώς, αυτό στον επιχειρηματικό κόσμο έχει επιπτώσεις. «Τσαλακώνεται», πλήττεται το κύρος του, το προφίλ του. Εκτός εάν... Έχει φροντίσει από πριν να το διασφαλίσει.

«Δεν θέλω», «δεν μπορώ», «δεν ξέρω», «δεν ασχολούμαι», «δεν λερώνω τα χέρια μου», «τι να κάνω», «δεν θα γίνουμε σαν και αυτούς», είναι οι πιο συχνές φράσεις που γαλούχησαν 2 γενιές Παναθηναϊκών οπαδών, ως δικαιολογίες. Πάντα με την αμέριστη στήριξη δημοσιογράφων, εφημερίδων, ακόμα και οπαδών. Φυσικά κανείς δεν ζήτησε να γίνουμε σαν τους άλλους, ζητήσαμε οι άλλοι να μην μας βιάζουν Και να λέμε και ευχαριστώ. Ζητήσαμε να είμαστε όλοι ίσοι. Όλοι. Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους.

Οπότε...

Οι συμβατικές μορφές πολέμου που διαθέτουμε (αποχή, βρίσιμο, συλλαλητήριο κλπ κλπ) δεν αγγίζουν κάποιον ο οποίος είναι σε άλλο επίπεδο. Το είδαμε δεκάδες φορές τα τελευταία χρόνια. 

Θα είχαν επιτυχία ΜΟΝΟ ΑΝ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ. 

ΑΝ δηλαδή σε ΚΑΘΕ αγώνα ήταν άδειο το γήπεδο (γιατί αν αυτοί που κράζουν στην αποτυχία, δίνουν το παρόν σε ευρωπαϊκούς αγώνες και βγάζουν σέλφι - νίκης, τότε αυτοί είναι που δικαιώνουν τον κάθε ιδιοκτήτη) και ΑΝ στα συλλαλητήρια του 2019 και 2025 ήμασταν 70χιλ και 100χιλ αντίστοιχα και ΑΝ κάναμε κάθε χρόνο από ένα τέτοιο συλλαλητήριο, τότε θα μιλάγαμε για άλλα δεδομένα. 

Αν ΟΛΟΙ οι οπαδοί ήταν σύμφωνοι οτι η απώλεια της 1η θέσης είναι «αιτία πολέμου» και όχι οτι η κατάκτηση της 2η θέσης είναι επιτυχία γιατί υπάρχει η 3η και η 4η, τότε και μόνο τότε ΙΣΩΣ να συνέβαιναν οι παραπάνω συνθήκες.

Δεν υπάρχει κάποια «ιδέα», που θα μπορούσαμε ως οπαδοί να χρησιμοποιήσουμε ως αντίδραση και δεν το έχουμε κάνει. Φωνάξαμε, βρίσαμε, απείχαμε από το γήπεδο, σηκώσαμε πανό σε Ελλάδα και ευρώπη για χρόνια (από 17 μέχρι το 20), κατεβήκαμε στους δρόμους το 19 και το 25, έχουμε γράψει δεκάδες άρθρα - κείμενα και ξανά πάλι τα ίδια. 

Ίσως βλέπουμε τον πόλεμο από λάθος οπτική. ΔΕΝ πρέπει να σταματήσουμε να πολεμάμε, αλλά να μάλλον πρέπει να πολεμήσουμε διαφορετικά. Η Τροία δεν κατακτήθηκε όσο πολέμαγαν συμβατικά οι Αχαιοί, αλλά όταν σκέφτηκαν «out of the box». Δέκα χρόνια δεν κατάφεραν τίποτα.

Δεν υπάρχει καμία «συμβουλή», ή «προτάσεις» που έχουμε να δώσουμε εμείς ως οπαδοί σε κάποιους που διαχειρίζονται κολοσσούς. Ξέρουν ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τι πρέπει να κάνουν, πότε και πως. Αυτό που λείπει, είναι η ΘΕΛΗΣΗ. Και την θέληση δεν μπορείς να την μεταδώσεις. Πρέπει να την διαθέτει ο άλλος.

ΥΓ. Προφανώς θα γράψουν αρκετοί «Μα το συλλαλητήριο του 2008 πέτυχε». Θυμηθείτε τι ζητάγαμε, τι πήραμε τελικά και πόσο «εύκολα» το έκαναν να αποτύχει στα αμέσως επόμενα χρόνια, ρίχνωντας μάλιστα όλο το φταίξιμο των μελλοντικών αποτυχιών, σε εκείνο το απόγευμα. Γιατί και τότε (βλέποντας εκ του ασφαλούς το 2025), πέσαμε στην παγίδα τους. Πολεμήσαμε συμβατικά. Κερδίσαμε την μάχη και χάσαμε τον πόλεμο.

ΥΓ2. Η σελίδα δεν θα κάνει καμία «πρόταση» και δεν έχει καμία «ιδέα» για το τι πρέπει να κάνουμε. Η μόνη πρόταση είναι αρχικά να ενωθούμε ως οπαδοί. ΑΝ και ΟΠΟΤΕ συμβεί αυτό, συζητάμε ξανά. 

Αυτά...