Τα μεταξωτά βρακιά, θέλουν και ...

Η κίνηση που θα μας έδινε τη νίκη!

O Eκρέμ Μεμνούν (προπονητής της Εθνικής Τουρκίας Γυναικών) είναι πολύ καλός φίλος με τον Αταμάν και μάλιστα ήταν και οι 2 προπονητές στην Γαλατά για χρόνια μαζί. Ο Αταμάν ήταν στην αντρική ομάδα της Γαλατά από το 2012 μέχρι το 2017 (Πρωτάθλημα 2013, Eurocup 2016), ο δε Μεμνούν στην γυναικεία ομάδα της Γαλατά από το 2012 μέχρι το 2016 με την οποία κέρδισε 2 πρωταθλήματα Τουρκίας (2014 και 2015), 2 κύπελλα (2013 και 2014) και μία Euroleague (2014).

Kαι φυσικά στις Εθνικές τους ομάδες. Ο Αταμάν είναι και πάλι στην Ανδρών από το 2022, την ίδια χρονιά πήγε (ξανά) ο Μεμνούν στην Εθνική Γυναικών. Κοινή πορεία και καλοί φίλοι. Πιθανόν να είχε μιλήσει και ο Αταμάν στον Μεμνούν για τους οπαδούς και να είχε και αυτός ίδια άποψη. Φανταστείτε πόσο δυνατό «χτύπημα» θα ήταν «έμμεσα» στον Αταμάν, ότι το εξοχικό είναι άτρωτο όταν είναι γεμάτο φουστανέλες και μπλούζες με τον Φουρνιέ ως Κολοκοτρώνη. Είναι απορίας άξιον λοιπόν πως δεν σκέφτηκε η διοίκηση της ΕΟΚ, να κάνει την ίδια κίνηση που είδαμε στο εξοχικό προ ημερών. 

Να γεμίσει το γήπεδο με Ελληνικές σημαίες, με φουστανέλες, με Κολοκοτρώνηδες, με τσολιάδες. Θα έδιναν από μία σημαία και μια μπλούζα στην είσοδο, θα έβαζαν σε επιλεκτικά σημεία μεγάλες σημαίες και θα τοποθετούσαν και 4 τσολιάδες στα 4 σημεία του ορίζοντα στο εξοχικό. Είναι βέβαιο οτι θα επηρεαζόταν και ο Μεμνούν και ίσως όταν το σκορ ήταν 55-50 στα μέσα της 3ης περιόδου να μην γινόταν το σερί 11-31 και το σκορ να φτάσει στο 66-81. Οι παίχτριες μας θα «πέταγαν». 

Μία άλλη κίνηση ακόμα πιο επιτυχημένη, θα ήταν να οριστούν κατ εξαίρεση διαιτητές ο Μαγκλογιάννης και ο Παπαπέτρου. Το οτι είναι Έλληνες, ή αν έχει συμπληρωθεί όριο ηλικίας, είναι λεπτομέρειες. Μόνο για αυτόν τον αγώνα, εφόσον έχουν εμπειρία από «Ελληνοτουρκικές» μάχες, θα μπορούσαν να συνεισφέρουν τα μέγιστα.

Αυτές οι απλές κινήσεις, θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την πρόκριση στην Εθνική μας, η οποία με τις βασικές παίχτριες να παίζουν σχεδόν 32-35 λεπτά και χωρίς ικανό rotation, προφανώς στο τέλος παρέδωσε σώμα και πνεύμα. Καλές λοιπόν οι διαφημίσεις, η διοργάνωση στο εξοχικό, τα λεφτά που δαπανήσαμε, αλλά το γυναικείο μπάσκετ θέλει πολύ δουλειά ακόμα. Και εκεί πάσχουμε. 

Κρίμα για την προσπάθεια των κοριτσιών, οι οποίες όσο άντεξαν πάλεψαν με την ψυχή τους. Για την διοίκηση, δεν υπάρχει κανένα «κρίμα», οτι σπέρνεις - θερίζεις.

Σχόλια