Είναι φίνα τα κορίτσια και η κούπα θα κριθεί το Σάββατο.

Βηματιστό «πεταχτάρι», η μήπως όχι?

Τελικός 2012 στην Πόλη. Κανονικά θα έπρεπε να είμαστε εμείς στην θέση της Τσσκα. Όλος ο αγώνας κρίνεται σε μία φάση. Μία δύσκολη φάση η οποία .... δεν βρήκε την σημασία που της αναλογεί. Το «πεταχτάρι» του 2012, ήταν η κατάληξη ενός βήματος παραπάνω, ή ήταν μία καθόλα «νόμιμη» φάση? Η απάντηση δεν είναι εύκολη.


Το 1996 το κόψιμο του Βράνκοβιτς (αντικανονικό) ήταν μία φάση σε μία σειρά παραβάσεων (φάουλ στον Ντομινίκ που δεν δόθηκε, φάουλ στον Γιαννάκη, λήξη χρόνου επίθεσης, κόλλημα χρονομέτρου, βήματα Μοντέρο, φάουλ στον Βράνκοβιτς) που άφηνε και τις 2 ομάδες παραπονεμένες. Εδώ όμως η φάση είναι «καθαρή». Ο Σίσκα χάνει 2 βολές και την ευκαιρία να μετατρέψει το 61-60 σε 63-60 και να καθαρίσει τον αγώνα με 8,5 δεύτερα να απομένουν για την λήξη. Η μπάλα φτάνει στον Σπανούλη (με μαύρα παπούτσια) ο οποίος επιτίθεται στην ρώσικη άμυνα. Μέχρι εδώ δεν υπάρχει τίποτα το άξιο αναφοράς. Ο αμυντικός που θα βρεθεί στον δρόμο του φοράει λευκά παπούτσια. Βασική λεπτομέρεια.


Ο Σπανούλης θα κάνει 1, 2 βήματα και θα δώσει την πάσα για το περίφημο «πεταχτάρι». Η μήπως έκανε ένα παραπάνω? Δύσκολη φάση, αλλά με πολύ προσοχή και εστιασμό στις λεπτομέρειες ίσως πάρουμε την απάντηση.


Ας δούμε την φάση από πιο φωτεινή λήψη. Δεξί πόδι για το πρώτο βήμα, αριστερό για το δεύτερο, αλλά για μια στιγμή. Το δεξί πόδι με το μαύρο παπούτσι φαίνεται να πατάει στο έδαφος ΠΡΙΝ φύγει η μπάλα, άρα μήπως έχει κάνει και τρίτο βήμα? Το χρώμα (μαύρο) είναι το ... μοναδικό μαύρο της σκηνής καθώς ο αμυντικός φοράει λευκά παπούτσια και ο κύκλος με την διαφήμιση της Turkish Airlines είναι γκρι. Και φαίνεται να πατάει στο έδαφος (τρίτο βήμα) ΠΡΙΝ φύγει η μπάλα από τα χέρια του.


Το βίντεο προέρχεται από τον Ισπανό χρήστη του youtube Piti Hurtado και όχι από έναν «πορωμένο» αντίπαλο οπαδό, κάτι που του δίνει μεγαλύτερη αξία ως υλικό.


Οι διαιτητές ΔΕΝ έχουν καλή οπτική γωνία. Χωρίς να φταίνε. Η φάση παραμένει δύσκολη και πολύ γρήγορη σε εξέλιξη.


Το καλάθι αυτό μαζί με την συνέντευξη του Γιάννη Μπουρούση στις 22/6/2016 (Το πρωτάθλημα στην Ευρωλίγκα πως το πήρες? Αφού θες να μιλάμε....) κάνουν τον τελικό της Πόλης έναν από τους αμφισβητούμενους της διοργάνωσης. Τι ακριβώς εννοούσε ο βιταμινούχος Γιάννης εκείνα τα χρόνια, δεν θα μαθουμε ποτέ.


Υγ. Έν ευχαριστώ στον Μηνά, που βοήθησε με τον τρόπο του.

Σχόλια