- Λήψη συνδέσμου
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
- Λήψη συνδέσμου
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Πόσοι από εσάς βλέπετε το δέντρο σε αυτή την φωτογραφία και πόσοι το δάσος πίσω του? Και τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η φωτογραφία με τον Παναθηναϊκό του 2019-20?
Eτος 2019. Μετά από κακή προετοιμασία (θα φανει αργοτερα το γιατί) οι παίχτες παίζουν πολύ καλά μονο στα φιλικά με μεγαλους αντιπάλους, αφου αυτά ειναι τα «διαβατήρια» τους.
Στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, οι ποδοσφαιριστές σέρνονται. Οι επιλογές του καλοκαιριού είναι μέτριοι παιχτες, και ενας μόνιμα τραυματίας, λογικές όμως επιλογές με μηδενικό μεταγραφικό μπατζετ, ενω ταυτοχρονα δινονται εκ ευρω σε απανωτές ΑΜΚ! Ο Μολό έχει παίξει μόνο 4 ημίχρονα (180λ) σε 4 απο τους 7 αγωνες, ο Μπεκ μολις 50λ σε 2 αγώνες, ενω ο Νουνεζ σε 60λ χάρισε 2 γκολ στην αντιπαλη ομάδα και δεν ξαναείδε 11άδα!
Το μεγαλύτερο «αστέρι» δεν συμφωνεί στην ανανεωση, ο επομενος «μικρος» ως πρότζεκτ δίνεται στον Πανιωνιο με 42λ σε 7 αγωνες χωρίς όρο στις συμμετοχές, ενώ ο Κόναν που άφησε υποσχέσεις στα φιλικά και σκόραρε κιόλας δίνεται και αυτός δανεικός στον Λεβαδειακό της Superleague 2.
Η ομαδα χωρις ευρωπαικες υποχρεωσεις (εξαιτίας της διοίκησης) και χωρις αγωνες κυπελλου ακομα, ειναι αγύμναστη, ασύνδετη, ενώ 3-4 παίχτες παίζουν σε λάθος θέσεις (ακόμα και στα φιλικά) που βγαζουν μάτια (Κολοβος ως 9αρι, - Ζαχιντ ως πλαγιος μεσος!!! - Καμπετσής ως εξτρεμ). O ΤΔ κατ' εντολή προφανώς του προπονητή γεμίζει την ομάδα με ένα σωρό ακραίους επιθετικούς μαζί με τους ήδη υπάρχοντες (κομμένους η όχι), δίνει τους μισούς από αυτούς δανεικούς, αλλά αφήνει την ομάδα με μόνο ένα 6αρι (Κουρμπέλη) και με έναν στόπερ να υπολογίζεται (Σενκεφελντ) αφού οι Μαυρομάτης-Κολοβέτσιος δεν χρησιμοποιούνται πλέον.
Οι σφαλιάρες στα επίσημα ματς, εκκωφαντικες. Ήττες 1-3 απο Οφη, 0-1 από Ξάνθη εντος και μια 4αρα απο Αρη εκτος. Η ομάδα στους πρώτους 4 αγώνες σκοράρει μόνο με πέναλτυ, καθώς είναι τραγική στην επίθεση. Τότε φταίνε ο Αλαφούζος, ο Δώνης και ο Νταμπίζας.
Ο προπονητής βγάζει στη «σέντρα» σε συνεντευξη το μεγαλυτερο αστερι που δεν ανανεωνει, (η διαφορα ακουγεται και γραφεται οτι ειναι στο οικονομικο σε ενα μικρο ποσο και στη ρητρα) και τον θετει εκτος αποστολων. Αρκετοί οπαδοί στρέφονται εναντίον του παίκτη
Μετα την απομακρυνση όμως του ΤΔ (ο οποιος εκτελουσε πιστα το μνημονιακό πρόγραμμα της διοίκησης, δλδ ολες οι μεταγραφές με 0 κοστος, παιχτες που θα μας εκαναν «φοβητρο», επεισε τον Μολο να ερθει, φτηνα συμβολαια σε όλες τις μεταγραφες και προσπάθεια να διώξει τους κομμενους χωρις να φαμε προσυγες στην Uefa), το «αστερι» τα βρίσκει με την διοικηση και την ανανεωση, επιστρεφει στην 11αδα, βαζει γκολαρα και κερδιζουμε με το αγχωτικο 0-1 τον 9ο μεχρι τοτε Ατρομητο.
Τώρα αυτά πιστώνονται στον Αλαφούζο και στον Δώνη, ενώ άλλοι το χρεώνουν προφανώς στον Νταμπίζα!!!!
Ο δε νέος ΤΔ, θα έχει να αντιμετωπίσει το εφιαλτικό σενάριο του 2016-18. Οι ξένοι παίχτες που προς στιγμήν δεν παιζουν αν συνεχιστει αυτό, θα πρεπει να διαπραγματευτουν την λύση συμβολαιου, η να κατσουν σε αυτο, η να εχουμε φαινομενα τυπου Βεμερ (με προσφυγες, τιμωριες και αφαιρεσεις βαθμων), η ενα ροστερ με 5-6 κομμενους οπως το φετινό!
Ο προπονητής για την κακή εμφανιση του Β ημιχρονου και την οπισθοχώρηση, επικαλέστηκε ως δικαιολογια την ... κούραση, ενω υπήρχε 15μερη διακοπή των πρωταθληματων, η ομαδα ΔΕΝ παίζει στην ευρωπη (κατοπιν προσωπικων ενεργειών της διοίκησης) και εχει 1 μόλις παίχτη στην Εθνική, ενώ ο Ατρόμητος έπαιζε στην Ευρώπη το καλοκαίρι και ξεκίνησε νωρίτερα την προετοιμασία!!!
Στην συνεντευξη του Χατζηγιοβανη, μαθαινουμε οτι δεν υπηρχε οικονομικο θεμα, παρολο που 2 μηνες αυτο γραφοταν παντου, ενω το ονειρο του (και ζηταει την βοηθεια του θεου για αυτο) ειναι το εξωτερικό και ΟΧΙ ο Παναθηναϊκός. Παράλογο? Οχι βέβαια, αφού στην ομάδα ειναι αβεβαιο αν θα παιξεις, η θα πληρωθεις, η θα πουληθεις για ενα ξεροκοματο (Μπεργκ, Ζεκα κλπ κλπ). Κανείς δεν ξερει τι συμβαινει πραγματικα στο τμημα αυτό.
Με αυτό τον ... μαγικό τρόπο, ο προπονητής έγινε πάλι «μαέστρος», οι παίχτες έγιναν «μαχητές» ξανά, ενώ ο πρόεδρος που ματώνει για την ομάδα, πήρε την ευθύνη και κέρδισε πόντους με την ανανέωση του παίχτη και την σημερινή νίκη.
Πέρυσι έγινε το αντίστροφο. Το πολύ καλό ξεκίνημα του Α γύρου, εγίνε βατερλό στον δεύτερο αφού για έναν ακατανόητο λογο άλλαζαν πετυχημένα συστήματα και πρόσωπα στην 11αδα. Οι 9 νίκες μόλις οι 2 ήττες του Α γύρου, έγιναν ξαφνικά 4 νίκες και 7 ήττες στον Β Γύρο και ο Παναθηναϊκός τερμάτισε 8ος!!!. Πρόπερσυ τερμάτισε 11ος!!! Όχι οτι άλλαξε και κατι στις αντιδρασεις των οπαδων. Νιρβανα.
Εκλαψε ο παίχτης, αλλά ήταν τραγικός? Δεν πειράζει «νοιώθει» την ομάδα. Πανηγύρισε έξαλλα με γροθιές ο παίχτης για το γκολ? Είμαστε η «γροθιά» του παίχτη και μεις. Έκανε ο προπονητής δακρύβρεχτές δηλώσεις και «πορωτικές». Τα λέει όμορφα είναι Παναθηναϊκάρας και ας μην κερδίσαμε. Όλα αυτά δεν συνέβησαν σε ημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά σε αδιάφορους αγώνες πρωταθλήματος!!!
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει οτι ο προπονητής είναι κακός και οι παίχτες άχρηστοι. Τουναντίον. Ικανότατοι είναι, γιαυτό ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχουν απαιτήσεις και όχι θριαμβολογίες για ένα Χ με τον οσφπ και ένα διπλό με τον υποβιβασμένο Πανιώνιο, η τον κακό Ατρόμητο.
Το πείραμα τόσων δεκαετιών πετυχαίνει εκ νέου και αποδίδει καρπούς. Μετά τη νίκη με το μεγαθήριο της 9η θέσης - Ατρόμητο - (που έχασε σχεδόν μια 11αδα καλών παιχτών απο περυσι και του εξασφαλισαν την Ευρωπη), οι οπαδοι ειναι χαρουμενοι και ευτυχισμενοι που ανεβηκαμε στην 9η θεση, ριχνοντας στην 10η τον Ατρόμητο και απέχουμε 11 β απο την κορυφη (την 7η αγωνιστική) ξεχνωντας τις 4αρες και τις 3αρες, τι διαβαζαν λιγες βδομαδες πριν και εβριζαν παιχτη - διοικηση και προπονητη (για αλλους λογους τον καθενα), αποδεικνυοντας οτι η μαζα δεν διαθετει μνημη.
Όλοι κοιτάνε τα δέντρα και ΟΧΙ το δάσος. Όσα μόλις διαβάσατε αποτελούν τα νέα ... δέντρα στο δάσος που υπάρχει από το 2012. Ελάχιστοι το βλεπουν πλέον, κανείς δεν διαμαρτύρεται για αυτό, αφού κάθε 3 και μία ξεφυτρώνουν νέα δεντράκια που το κρύβουν.
Αυτο που διαβάσατε ειναι ο ποδοσφαιρικος Παναθηναικος του 2017-20. Μοιαζει με τυπικες χρονιες του παναιτωλικου, του πανιωνιου, η του ατρομητου. Οχι του ατρομητου, αυτος έπαιζε και ευρωπη.
Το DNA εχει αλλοιωθει απο την ριζα πλεον και θα πανηγυριζουμε φετος που ανανεωσε τελικα ο Τασος και φτάσαμε ενα βημα απο την 6αδα. Αν την πιασουμε κιόλας, θα ειναι χρονια οροσημο.Α ναι. Το ξέχασα. Ηρθαμε και ισοπαλοι 1-1 με τον οσφπ. Tα δεντρα τα βλεπουν ολοι, αλλα κανεις το δασος. H δεν θέλουν να το δουν.
Ποιό είναι το δάσος? Οτι ο συλλογος εχει απομακρυνθεί απο την κορυφή. Οτι ειναι αναξιόπιστος ως επιχειρηση και brand name. Οτι ειναι ανύπαρκτος στα κέντρα αποφάσεων. Οτι ο στόχος ειναι η 6αδα και ολοι το δέχονται χωρις διαμαρτυρία. 30 λεπτα καλης μπάλας με τον 9ο Ατρόμητο (γιατι στο Β ημίχρονο κάναμε καθυστερήσεις), ήταν αρκετά για να κωπάσουν οι όποιες σκέψεις διαμαρτυρίας. Παλιότερα γινόταν με την κατάκτηση πρωταθλήματος ανά 4, η 7 χρόνια. Πλέον εφαρμόζεται με 2-3 νίκες συνεχόμενες. Γιατί να χρειαστεί κάτι παραπάνω άλλωστε?
Ατιτλοι απο το 14, χωρίς πρωτάθλημα απο το 2010, συμβιβασμός με την 5-6η θέση, χωρις γηπεδο εδω και δεκαετιες, χρεη δεκαδων εκ ευρω σε παίχτες - προπονητές - στελέχη - άλλες επιχειρήσεις, τιμωριες αγωνιστικες εξωπραγματικές μόνο σε μας, απίστευτα πρόστιμα, αποκλεισμός απο την ευρωπη (δις) λογω οικονομικών «προβλημάτων» αλλά πάντα με απόφαση της διοίκησης, αγωνιστικες συντριβές απο ομαδούλες της πλάκας, ταυλανδοί «μεγιστάνες» να μας εκτοξεύουν και να υπογράφουν MOU όπως ο γύφτος (με κάθε σεβασμό στους ανθρώπους αυτούς) από το Ζεφύρι το 2012 και πάει λέγοντας...
Αντί να διαμαρτυρόμαστε για όλα αυτα, πανηγυρίζουμε. Θα είχε «κάποια» λογική τα 2-3 πρώτα χρόνια της όποιας νέας διοίκησης (ένα λογικό όριο ανοχής - υπομονής - και προσαρμογής και της ίδιας της διοίκησης στο μέγεθος του Συλλόγου) μέχρι να καταλάβει ο απλός οπαδός τι θα ακολουθήσει στο μέλλον. Όπως υπήρξε υπομονή σε όλες τις νέες διοικήσεις στον Σύλλογο τον πρώτο καιρό, σε διάφορα αθλήματα άλλωστε και αρκετές φορές ο Σύλλογος έβγαινε πιο δυνατός από την εξέλιξη αυτή.
Με 2 σερί νίκες, οι οπαδοί χαμογελάνε και δεν ζητάνε κάτι παραπάνω. Ο στόχος επετεύχθη. Τους δίνεις μαζεμένα τα χειρότερα, δεν αντιδρούν γιατί τα βιώνουν κάθε αγωνιστική, ενω με 2 θετικά αποτελέσματα, 2-3 επικα πρωτοσελιδα-αρθρα, βάζουμε και το όνομα 2-3 αγαπημένων παιχτων που ΕΚ του ασφαλούς δεν θα έρθουν, μια ανανέωση βγαίνουν και στους δρόμους πανηγυρίζοντας. Καμία απαίτηση, κανένας στόχος. Το δόγμα του σοκ σε πλήρη εφαρμογή.
Κάπως έτσι χάνεται μια ακόμα γενιά οπαδών που θεωρεί τον Πανιώνιο ως Παναθηναϊκό. Ο σκοπός και ο στόχος του Παναθηναϊκου ειναι ο πρωταθλητισμος, η κατακτηση και η διεκδίκηση τίτλων, η δημιουργία σωστών αθλητών - πρωταγωνιστών με Παναθηναϊκές αξίες. Οι «επιτυχίες» της 3η-4ης-5ης και 6ης θέσης είναι για τα πρόβατα. Ούτε η επιστροφή σε αυτές είναι το ζητούμενο. Παναθηναϊκός είμαστε, όχι Ατρόμητος η Πανιώνιος. Ας ευχηθουμε αυτη η νοοτροπια να μην αγγιξει το μπασκετ το μονο τμημα που κραταει την σημαια ψηλα.
Eτος 2019. Μετά από κακή προετοιμασία (θα φανει αργοτερα το γιατί) οι παίχτες παίζουν πολύ καλά μονο στα φιλικά με μεγαλους αντιπάλους, αφου αυτά ειναι τα «διαβατήρια» τους.
Στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, οι ποδοσφαιριστές σέρνονται. Οι επιλογές του καλοκαιριού είναι μέτριοι παιχτες, και ενας μόνιμα τραυματίας, λογικές όμως επιλογές με μηδενικό μεταγραφικό μπατζετ, ενω ταυτοχρονα δινονται εκ ευρω σε απανωτές ΑΜΚ! Ο Μολό έχει παίξει μόνο 4 ημίχρονα (180λ) σε 4 απο τους 7 αγωνες, ο Μπεκ μολις 50λ σε 2 αγώνες, ενω ο Νουνεζ σε 60λ χάρισε 2 γκολ στην αντιπαλη ομάδα και δεν ξαναείδε 11άδα!
Το μεγαλύτερο «αστέρι» δεν συμφωνεί στην ανανεωση, ο επομενος «μικρος» ως πρότζεκτ δίνεται στον Πανιωνιο με 42λ σε 7 αγωνες χωρίς όρο στις συμμετοχές, ενώ ο Κόναν που άφησε υποσχέσεις στα φιλικά και σκόραρε κιόλας δίνεται και αυτός δανεικός στον Λεβαδειακό της Superleague 2.
Η ομαδα χωρις ευρωπαικες υποχρεωσεις (εξαιτίας της διοίκησης) και χωρις αγωνες κυπελλου ακομα, ειναι αγύμναστη, ασύνδετη, ενώ 3-4 παίχτες παίζουν σε λάθος θέσεις (ακόμα και στα φιλικά) που βγαζουν μάτια (Κολοβος ως 9αρι, - Ζαχιντ ως πλαγιος μεσος!!! - Καμπετσής ως εξτρεμ). O ΤΔ κατ' εντολή προφανώς του προπονητή γεμίζει την ομάδα με ένα σωρό ακραίους επιθετικούς μαζί με τους ήδη υπάρχοντες (κομμένους η όχι), δίνει τους μισούς από αυτούς δανεικούς, αλλά αφήνει την ομάδα με μόνο ένα 6αρι (Κουρμπέλη) και με έναν στόπερ να υπολογίζεται (Σενκεφελντ) αφού οι Μαυρομάτης-Κολοβέτσιος δεν χρησιμοποιούνται πλέον.
Οι σφαλιάρες στα επίσημα ματς, εκκωφαντικες. Ήττες 1-3 απο Οφη, 0-1 από Ξάνθη εντος και μια 4αρα απο Αρη εκτος. Η ομάδα στους πρώτους 4 αγώνες σκοράρει μόνο με πέναλτυ, καθώς είναι τραγική στην επίθεση. Τότε φταίνε ο Αλαφούζος, ο Δώνης και ο Νταμπίζας.
Ο προπονητής βγάζει στη «σέντρα» σε συνεντευξη το μεγαλυτερο αστερι που δεν ανανεωνει, (η διαφορα ακουγεται και γραφεται οτι ειναι στο οικονομικο σε ενα μικρο ποσο και στη ρητρα) και τον θετει εκτος αποστολων. Αρκετοί οπαδοί στρέφονται εναντίον του παίκτη
Μετα την απομακρυνση όμως του ΤΔ (ο οποιος εκτελουσε πιστα το μνημονιακό πρόγραμμα της διοίκησης, δλδ ολες οι μεταγραφές με 0 κοστος, παιχτες που θα μας εκαναν «φοβητρο», επεισε τον Μολο να ερθει, φτηνα συμβολαια σε όλες τις μεταγραφες και προσπάθεια να διώξει τους κομμενους χωρις να φαμε προσυγες στην Uefa), το «αστερι» τα βρίσκει με την διοικηση και την ανανεωση, επιστρεφει στην 11αδα, βαζει γκολαρα και κερδιζουμε με το αγχωτικο 0-1 τον 9ο μεχρι τοτε Ατρομητο.
Τώρα αυτά πιστώνονται στον Αλαφούζο και στον Δώνη, ενώ άλλοι το χρεώνουν προφανώς στον Νταμπίζα!!!!
Ο προπονητής για την κακή εμφανιση του Β ημιχρονου και την οπισθοχώρηση, επικαλέστηκε ως δικαιολογια την ... κούραση, ενω υπήρχε 15μερη διακοπή των πρωταθληματων, η ομαδα ΔΕΝ παίζει στην ευρωπη (κατοπιν προσωπικων ενεργειών της διοίκησης) και εχει 1 μόλις παίχτη στην Εθνική, ενώ ο Ατρόμητος έπαιζε στην Ευρώπη το καλοκαίρι και ξεκίνησε νωρίτερα την προετοιμασία!!!
Στην συνεντευξη του Χατζηγιοβανη, μαθαινουμε οτι δεν υπηρχε οικονομικο θεμα, παρολο που 2 μηνες αυτο γραφοταν παντου, ενω το ονειρο του (και ζηταει την βοηθεια του θεου για αυτο) ειναι το εξωτερικό και ΟΧΙ ο Παναθηναϊκός. Παράλογο? Οχι βέβαια, αφού στην ομάδα ειναι αβεβαιο αν θα παιξεις, η θα πληρωθεις, η θα πουληθεις για ενα ξεροκοματο (Μπεργκ, Ζεκα κλπ κλπ). Κανείς δεν ξερει τι συμβαινει πραγματικα στο τμημα αυτό.
Με αυτό τον ... μαγικό τρόπο, ο προπονητής έγινε πάλι «μαέστρος», οι παίχτες έγιναν «μαχητές» ξανά, ενώ ο πρόεδρος που ματώνει για την ομάδα, πήρε την ευθύνη και κέρδισε πόντους με την ανανέωση του παίχτη και την σημερινή νίκη.
Πέρυσι έγινε το αντίστροφο. Το πολύ καλό ξεκίνημα του Α γύρου, εγίνε βατερλό στον δεύτερο αφού για έναν ακατανόητο λογο άλλαζαν πετυχημένα συστήματα και πρόσωπα στην 11αδα. Οι 9 νίκες μόλις οι 2 ήττες του Α γύρου, έγιναν ξαφνικά 4 νίκες και 7 ήττες στον Β Γύρο και ο Παναθηναϊκός τερμάτισε 8ος!!!. Πρόπερσυ τερμάτισε 11ος!!! Όχι οτι άλλαξε και κατι στις αντιδρασεις των οπαδων. Νιρβανα.
Εκλαψε ο παίχτης, αλλά ήταν τραγικός? Δεν πειράζει «νοιώθει» την ομάδα. Πανηγύρισε έξαλλα με γροθιές ο παίχτης για το γκολ? Είμαστε η «γροθιά» του παίχτη και μεις. Έκανε ο προπονητής δακρύβρεχτές δηλώσεις και «πορωτικές». Τα λέει όμορφα είναι Παναθηναϊκάρας και ας μην κερδίσαμε. Όλα αυτά δεν συνέβησαν σε ημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά σε αδιάφορους αγώνες πρωταθλήματος!!!
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει οτι ο προπονητής είναι κακός και οι παίχτες άχρηστοι. Τουναντίον. Ικανότατοι είναι, γιαυτό ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχουν απαιτήσεις και όχι θριαμβολογίες για ένα Χ με τον οσφπ και ένα διπλό με τον υποβιβασμένο Πανιώνιο, η τον κακό Ατρόμητο.
Το πείραμα τόσων δεκαετιών πετυχαίνει εκ νέου και αποδίδει καρπούς. Μετά τη νίκη με το μεγαθήριο της 9η θέσης - Ατρόμητο - (που έχασε σχεδόν μια 11αδα καλών παιχτών απο περυσι και του εξασφαλισαν την Ευρωπη), οι οπαδοι ειναι χαρουμενοι και ευτυχισμενοι που ανεβηκαμε στην 9η θεση, ριχνοντας στην 10η τον Ατρόμητο και απέχουμε 11 β απο την κορυφη (την 7η αγωνιστική) ξεχνωντας τις 4αρες και τις 3αρες, τι διαβαζαν λιγες βδομαδες πριν και εβριζαν παιχτη - διοικηση και προπονητη (για αλλους λογους τον καθενα), αποδεικνυοντας οτι η μαζα δεν διαθετει μνημη.
Όλοι κοιτάνε τα δέντρα και ΟΧΙ το δάσος. Όσα μόλις διαβάσατε αποτελούν τα νέα ... δέντρα στο δάσος που υπάρχει από το 2012. Ελάχιστοι το βλεπουν πλέον, κανείς δεν διαμαρτύρεται για αυτό, αφού κάθε 3 και μία ξεφυτρώνουν νέα δεντράκια που το κρύβουν.
Αυτο που διαβάσατε ειναι ο ποδοσφαιρικος Παναθηναικος του 2017-20. Μοιαζει με τυπικες χρονιες του παναιτωλικου, του πανιωνιου, η του ατρομητου. Οχι του ατρομητου, αυτος έπαιζε και ευρωπη.
Το DNA εχει αλλοιωθει απο την ριζα πλεον και θα πανηγυριζουμε φετος που ανανεωσε τελικα ο Τασος και φτάσαμε ενα βημα απο την 6αδα. Αν την πιασουμε κιόλας, θα ειναι χρονια οροσημο.Α ναι. Το ξέχασα. Ηρθαμε και ισοπαλοι 1-1 με τον οσφπ. Tα δεντρα τα βλεπουν ολοι, αλλα κανεις το δασος. H δεν θέλουν να το δουν.
Ποιό είναι το δάσος? Οτι ο συλλογος εχει απομακρυνθεί απο την κορυφή. Οτι ειναι αναξιόπιστος ως επιχειρηση και brand name. Οτι ειναι ανύπαρκτος στα κέντρα αποφάσεων. Οτι ο στόχος ειναι η 6αδα και ολοι το δέχονται χωρις διαμαρτυρία. 30 λεπτα καλης μπάλας με τον 9ο Ατρόμητο (γιατι στο Β ημίχρονο κάναμε καθυστερήσεις), ήταν αρκετά για να κωπάσουν οι όποιες σκέψεις διαμαρτυρίας. Παλιότερα γινόταν με την κατάκτηση πρωταθλήματος ανά 4, η 7 χρόνια. Πλέον εφαρμόζεται με 2-3 νίκες συνεχόμενες. Γιατί να χρειαστεί κάτι παραπάνω άλλωστε?
Ατιτλοι απο το 14, χωρίς πρωτάθλημα απο το 2010, συμβιβασμός με την 5-6η θέση, χωρις γηπεδο εδω και δεκαετιες, χρεη δεκαδων εκ ευρω σε παίχτες - προπονητές - στελέχη - άλλες επιχειρήσεις, τιμωριες αγωνιστικες εξωπραγματικές μόνο σε μας, απίστευτα πρόστιμα, αποκλεισμός απο την ευρωπη (δις) λογω οικονομικών «προβλημάτων» αλλά πάντα με απόφαση της διοίκησης, αγωνιστικες συντριβές απο ομαδούλες της πλάκας, ταυλανδοί «μεγιστάνες» να μας εκτοξεύουν και να υπογράφουν MOU όπως ο γύφτος (με κάθε σεβασμό στους ανθρώπους αυτούς) από το Ζεφύρι το 2012 και πάει λέγοντας...
Αντί να διαμαρτυρόμαστε για όλα αυτα, πανηγυρίζουμε. Θα είχε «κάποια» λογική τα 2-3 πρώτα χρόνια της όποιας νέας διοίκησης (ένα λογικό όριο ανοχής - υπομονής - και προσαρμογής και της ίδιας της διοίκησης στο μέγεθος του Συλλόγου) μέχρι να καταλάβει ο απλός οπαδός τι θα ακολουθήσει στο μέλλον. Όπως υπήρξε υπομονή σε όλες τις νέες διοικήσεις στον Σύλλογο τον πρώτο καιρό, σε διάφορα αθλήματα άλλωστε και αρκετές φορές ο Σύλλογος έβγαινε πιο δυνατός από την εξέλιξη αυτή.
Με 2 σερί νίκες, οι οπαδοί χαμογελάνε και δεν ζητάνε κάτι παραπάνω. Ο στόχος επετεύχθη. Τους δίνεις μαζεμένα τα χειρότερα, δεν αντιδρούν γιατί τα βιώνουν κάθε αγωνιστική, ενω με 2 θετικά αποτελέσματα, 2-3 επικα πρωτοσελιδα-αρθρα, βάζουμε και το όνομα 2-3 αγαπημένων παιχτων που ΕΚ του ασφαλούς δεν θα έρθουν, μια ανανέωση βγαίνουν και στους δρόμους πανηγυρίζοντας. Καμία απαίτηση, κανένας στόχος. Το δόγμα του σοκ σε πλήρη εφαρμογή.
- Λήψη συνδέσμου
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Σχόλια
Πολλές αλήθειες το άρθρο και δυστυχώς, τα τελευταία 5 χρόνια όλοι έγιναν «μπασκετικοί», τους νοιάζει πως να κερδίσουμε τον οσφπ και τίποτε παραπάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τμήμα του ποδοσφαίρου, του «βασιλιά των σπορ» έχει ξεφτιλιστεί σε απίθανο επίπεδο. 2 πρωταθλήματα σε 23 χρόνια είναι κατάντια. Ευρώπη ούτε που ξέρω τι θέση βρίσκεται η ομάδα. Δυστυχώς η μόνη περίοδος που ο Παναθηναϊκός ήταν η μεγαλύτερη και ισχυρότερη ομάδα στην Ελλάδα ήταν '60-'70 και όποιος θέλει το χωνεύει.
Ο κόσμος ανύπαρκτος έκαναν την ιστορικότερη ομάδα κομπάρσο. Ομάδα που στο άκουσμα της, προκαλούσε φόβο και κέρδιζε τον σεβασμό της Ευρώπης, έγινε ομάδα της πλάκας που ούτε να την λυπάσαι δεν αξίζεις.
Το μέλλον προβλέπεται αδησώπητο και όσο τρέχουν τα χρόνια ο σύλλογος σιγολιώνει.