Και το γαϊτανάκι συνεχίζεται...

Η (μεθ)επόμενη μέρα...

Μετα την φονικη πυρκαγια και την (ευτυχως οχι φονικη) πλημμυρα στο Μαρουσι, βρισκομαστε μπροστα σε ενα κρισιμο σταυροδρομι. Ακομα δεν εχουν στεγνωσει οι λασπες στην (φονικη) πλημμυρα της Μανδρας και θρηνησαμε νεα θυματα. Γεμισαμε με τις φωτογραφιες των καμενων (σπιτιων και ανθρωπων, ειδικα των μικρων παιδιων) με το συμβολο του πενθους στην ελληνικη σημαια, η στο σχημα της Ελλάδας, αρκετοι βοηθησαμε(τε) εμπρακτα οπου και οπως μπορεσαμε(τε).


Οι περισσοτεροι απο μας φυσικα ζηταμε πολιτικες ευθυνες. Απολυτως λογικο. Αν συμβει κατι θετικο η αρνητικο, παντα η εκαστοτε πολιτικη ηγεσια το πιστωνεται. Όμως αυτο δεν ειναι η λυση του προβληματος. Γιατι θα πρεπει να σκεφτουμε οχι μονο την επομενη μερα, αλλα ενα βημα πιο μπροστα. Ειτε παραιτηθει καποιος (για λογους ευθιξιας, πολιτικους, ηθικους), ειτε οχι, το ζητουμενο ειναι η ΜΕΘΕΠΟΜΕΝΗ μερα, και οχι η επομενη.

Το ζητουμενο λοιπόν, ειναι η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ σωστων ανθρωπων και  υπευθυνων πολιτων. Απο την ιδια την οικογενεια και το σχολειο. Να μαθει το παιδακι οτι ΔΕΝ ειναι σωστο να χτιζουμε και να αγοραζουμε ενα σπιτι στο ρεμα Χαλανδριου, η μεσα σε δασος. Να μαθει απο μικρο οτι εκει που υπαρχει μπαζωμενη εκταση η πευκοφυτεμενη ΔΕΝ αγοραζουμε. Γιατι μπορει να ειναι πολυ ωραια, αλλα μπορει να αποβει και μοιριαια. Να δει με τα ματια του τι συνεπειες εχει μια πυρκαγια, μια πλημμυρα. Να μαθει απο το δημοτικο, τι ειναι πυρκαγια. Ας αφαιρεθουν αλλα μαθηματα που τα διδασκουν επι 10+ χρονια τα οποια δεν προσφερουν τπτ, περαν των 2-3 πρωτων ετων. Α και ΔΕΝ σωζουν ζωες οταν χρειαστει.

Οταν ξεσπασε η φωτια, δεν παρεθεσα τπτ αλλο απο το τριγωνο της φωτιας και πως σβηνουμε σωστα φωτιες. Ουτε προσευχες ουτε καταρες ουτε φωνες. Εκ πειρας ξερω οτι δεν βοηθουν. Ποσοι ξερουν να σβηνουν σωστα πυρκαγιες? Ποσοι ξερουν οτι μπορεις να σβησεις μια φωτια με νεα φωτια, οπως εκαναν ελεγχομενα οι Σουηδοι? Ποσοι ξερουν οτι δεν πας με ευφλεκτα ρουχα, με σαγιοναρα και αμανικα να σβησεις μια φωτια για να κανεις φιγουρα? Που ξερουν που στεκεσαι σε σχεση με την φορα του ανεμου?

Ποσοι ξερουν οτι ενα πευκο που εχει υψος 30-40 μετρα, θα εχει και μια φλογα αλλων 10 μετρων η οποια θα περασει την οποιαδηποτε «μαραθωνος»? Ποσοι ξερουν οτι το φτηνο σε κοστος δεντρο με την ρητινη και τα κουκουναρια και τις πευκοβελονες ειναι κινητη χειροβομβιδα? Δεν εξεταζω καν το ΠΟΙΟΙ δεν εκαναν την μαραθωνος 30 μετρα και οχι 5-10 που ειναι τωρα, ΠΟΙΟΙ φυτεψαν αυτα τα δεντρα, ΠΟΙΟΙ δεν συμφωνουσαν να ειναι πλατια σαν λεωφορος.

Ποσοι ξερουν που πρεπει να στεκεσαι για να σβησεις μια φωτια, πως στεκεσαι, ποσο και πως την πολεμας? Ολα αυτα τα μικρα θεματακια τα βαζεις στο μυαλο ενος μικρου παιδιου. Οχι σε εναν 50αρη της εποχης μας. Ευελπιστεις να δημιουργησεις μια νεα γενια υπευθυνων ανθρωπων, οχι τωρα αλλα σε 25 χρονια. Ανθρωπους που οταν θα αναλαβουν την ηγεσια σε ενα ποστο και θα δουν εναν εργολαβο να εχει σχεδιο να χτισει σε ρεμα η σε πευκοδασος. ΝΑ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ και οχι να λαδωνονται. Ανθρωπους που ΔΕΝ ΘΑ ΝΟΜΙΜΟΠOΙΟΥΝ αυθαιρετα για να μην χασουν 10 ψηφους, αλλα πιθανον να χασουν 5 ανθρωπους στα επομενα χρονια (ειτε καμμενους ειτε πνιγμενους).

Ποσοι ξερουν οτι την φωτια δεν την πολεμας 1-2 ωρες με ενα λαστιχο του κηπου φορωντας παντοφλες, βερμουδα και φανελακι, πιστευοντας οτι θα σβησει. Ρωτηστε εναν πυροσβεστη να σας πει για τους χρονους «μαχης» με μια πυρκαγια. Αλλα ακομα καλυτερα ας τα μαθουν ολα αυτα τα μικρα παιδια.

Τα παιδια της 3η δημοτικου, της 4ης θα προτεινα να τα πανε μια επισκεψη τον Σεπτεμβρη να δουνε την περιοχη, να μιλησουν με κατοικους που τα εχασαν ολα και εβλεπαν την φωτια, να μιλησουν με ανθρωπους στην Μανδρα που κοντεψαν να πνιγουν. Ας μαθουν απο μικρα να ειναι εξυπνα σκεπτομενα ατομα, σωστοι και υπευθυνοι πολιτες. Πρωτα απ ολα απο το ιδιο τους το σπιτι.

Ας μαθουν πρωτα απο την οικογενεια ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΠΙΑΣΕΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, πριν μιλησουμε για δασικες ανεξελεγκτες πυρκαγιες. Πως σβηνουμε την φωτια που επιασε η κουρτινα απο τσιγαρο και πως την φωτια απο το τηγανι στην κουζινα? Με ποια μεσα κατασβεσης? Που στεκομαστε αν εχει πιασει φωτια το δωματιο και θελουμε να ανοιξουμε την πορτα για να μπουμε να τη σβησουμε? Ποση ωρα παλευουμε με την φωτια? Ποτε ειδοποιουμε πυροσβετικη? Ποτε φευγουμε? Και το βασικοτερο..ΠΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΜΕ?

Αν ξεκινησουμε απο αυτα, τι ειναι πυρκαγια, το τριγωνο της φωτιας, τροπους αντιμετωπισης, ειδη πυρκαγιων, τι ειναι πλημμυρα, τι ειναι ρεμα (μπαζωμενο) και στα υπολοιπα χρονια της παιδικης ηλικιας μεχρι τα 18 (σε οικογενεια και σχολειο), τακτικα τα επαναλαμβανουμε ισως αλλαξει κατι.

Αν υπαρχουν σεμιναρια απο πυροσβεστικη, αστυνομια και στρατο ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΣΩΣΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ, και μας μαθουν τις αντιδρασεις-κινησεις που πρεπει να κανουμε, ισως καποτε γλυτωσουμε κοσμο απο τετοια φυσικα φαινομενα. Οι ενοπλες δυναμεις και τα σωματα ασφαλειας εχουν την εξης διαφορα απο τους απλους πολιτες. Εχουν μαθει να υπακουουν σε εντολες και εχουν μαθει να επαναλαμβανουν μια κινηση τοσες φορες, που γινεται συνηθεια. Αλλιως σε περιπτωση «συναγερμου» στη μοναδα η στο πολεμικο πλοιο, θα πεθανουν. Τοσο απλα. Δεν ειναι πιο εξυπνοι, ειναι απλα πιο ενημερωμενοι και πιο πειθαρχημενοι.

Τα ιδια τα σχολεια σαν μεγαλοι χωροι, ποτε εχουν εφαρμοσει σχεδιο εκκενωσης σε περιπτωση πυρκαγιας? Ποτέ. Μονο την κλασικη ασκηση, να μπαινουμε κατω απο τα θρανια οταν γινει σεισμος. Το οποιο εχει αλλαξει πλεον ως τροπος αντιμετωπισης στα πολιτισμενα κρατη, εδω και χρονια.

Ποτε εφαρμοστηκε αυτο (οχι στην αθηνα των 4εκ στο κεντρο) αλλα σε εναν οικισμο 1000 κατοικων? Ποτέ. Ποτε ο δημος τους εκανε σεμιναρια σε μια αιθουσα? Ποτέ. Εκδηλωσεις και χορους εκανε ομως. Ποτε τους μοιρασε σχεδιο εκκενωσης, ποτε τους οργανωσε με συστημα πυρηνων? Ποτέ. Ποτε εκανε μια «προβα» μια μερα του καλοκαιριου. Μια, οχι πολλες. Ποτέ. Ποτε εμαθαν οι ιδιοι οι πολιτες να υπακουουν εναν πυροσβεστη και να μην λενε «ελα μωρε θα σβησω εγω την φωτια, ελα μωρε προλαβαινω να περασω με το αμαξι, ασε με». Ποτέ.

Ποτε ενα παιδι ειδε απο κοντα πως σβηνει μια φωτια? Ποτέ. Ποτε το εβαλαν οι πυροσβεστες στο σχολειο να κρατησει μια εστω μικρη μανικα? Να δει απεναντι την φωτια και να καταλαβει που ριχνει με αυτη? Ποτε του εξηγησαν οτι η φωτια μεγαλωνει συνεχως και δεν ειναι ποτε αυτο που βλεπεις μπροστα σου? Ποτέ.

Ποτε εμαθε το παιδακι τι σημαινω «μπαζωνω»? Ποτε ρωτησε το παιδακι, πως γινεται ενα βουνο καμμενο χωρις δεντρα να εχει απο κατω του, μια περιοχη με σπιτια νομιμα χτισμενα πανω σε ρεματα? Το λογικο δεν ειναι σε μια δυνατη βροχη να πλημμυρισουν και να πνιγουν ανθρωποι? Ποτε εμαθε το παιδακι οτι ΔΕΝ ΠΕΤΑΜΕ οτι βρουμε στα φρεατια γιατι μπορουμε, αλλα ΤΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΘΑΡΑ? Ποτέ. Γιατι?

Γιατι βλεπει τον μπαμπα η την μαμα να πεταει κατω την γοπα, το κουτακι κοκα κολας, την σακουλα. Που καταληγουν ολα αυτα? Πολυ απλο, σε ενα φρεατιο λογω νερου αρα θα βουλωσει, η σε κανα δασος η παραλια που εκαναν πικ νικ. Αρα θα παρει πολυ πιο ευκολα φωτια σαν ευφλεκτη υλη, φωτια.

Η «λυση» και η αντιμετωπιση τετοιων προβληματων οπως οι φυσικες καταστροφες για τον απλο κοσμο, ειναι οι προσευχες οι καταρες και οι παραιτησεις. Φυσικα επι δεκαετιες βριζουμε συντονισμενα, προσευχομαστε συντονισμενα, παραιτουνται συντονισμενα, αλλα μαντεψτε. ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ η ιδια καταστροφη εχει τα ιδια φονικα αποτελεσματα πιθανον και στην ιδια περιοχη. Ω τι θαυμα!! Μα πως εγινε, αφου προσευχομασταν, βριζαμε, η παραιτηθηκαν. Φονικες πυρκαγιες ειχαμε και με πασοκ και με νδ και με συριζα και θα εχουμε ακομα και αν κυβερνησουν οι Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση (ΚΟΤΕΣ). Ναι υπαρχει και τετοιο κομμα.

Η λυση λοιπον δεν ειναι το δεντρο (που δεν φταιει, γιατι αυτο δεν μπορει να βαλει φωτια απο μονο του) αλλα το «δασος». Ας προσπαθησουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ (οικογενεια - σχολεια - πολιτεια) να δημιουργησουμε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, να δωσουμε στην κοινωνια ΠΟΛΙΤΕΣ σωστους και οχι γαιδουρια. Ολοι μας, εμεις - εσεις σαν γονεις και η πολιτεια σαν θεσμικος παραγοντας.

Μην δωσουμε αλλη μια γενια ανθρωπων που θα λαδωνεται, που θα κανει τα στραβα ματια σαν πολιτικοι, που θα ειναι ανευθυνοι σαν δημαρχοι χωρις σχεδια εκκενωσης και αποντες οταν χρειαζονταν, που θα παιζουν και θα εκμεταλευονται τον πονο του αλλου σαν δημοσιοκαφροι για δικους τους σκοπους, που θα χτιζουν σαν εργολαβοι σε ρεματα η σε πευκοδασος η σε παραλια και θα ειναι και περηφανοι για την πολυκατοικια που σχεδιασαν, που θα θελει σαν πολιτης που εχει λεφτα να αγορασει σπιτια σε αυτες τις περιοχες μη γνωριζοντας οτι μπορει ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ να γινει ο ταφος του και οχι η κατοικια του.

Η ελπιδα που γραφετε αρκετοι, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ οταν μαζευονται ανθρωποι και βοηθανε τους πληγεντες. Αυτο ειναι αλληλεγγυη. Η ελπιδα θα υπαρξει ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ πολίτες σωστους, με συνειδηση, με γνωση, με δυναμη γνωμης και δεν θα βαλουν ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ Η ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΖΩΗ (ανθρώπινη και μη).

Στο χερι μας ειναι. Μπορουμε? ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ...

ΘΕΛΟΥΜΕ?

Σχόλια