Tα έχουμε διαβάσει και παλιότερα...

Με τον γνωστό τρόπο (πέναλτυ και αποβολή) που είχαμε συνηθίσει στην πρώτη παράγκα όπως είπε και ο πρώην αντιπρόεδρος του γαύρου, ήρθε και η νίκη στον σημερινό αγώνα στο Αγρίνιο. 

Πιθανότατα αν παίζαμε εμείς, δεν θα παίρναμε ούτε την μία φάση - ούτε την άλλη, ο αγώνας θα έληγε ισόπαλος ή μπορεί και να χάναμε και ο (εκάστοτε) προπονητής θα ήταν υπό αμφισβήτηση γιατί «δεν μπόρεσε να κερδίσει τον μικρούλη Παναιτωλικό» και γιατί «δεν είναι δικαιολογία η διαιτησία όταν παίζεις με μικρούς, βάλε 5 γκολ να κερδίσεις».

Κάπως έτσι μεγάλωσαν 2 γενιές οπαδών, μάθαμε την καρδιά του πρω«κ»ταθλητή και πως αυτή η καρδιά «γυρίζει» τους αγώνες. Δεν γυρίζουν οι αγώνες με στοχοποιήσεις διαιτητών, ανακοινώσεις κατά της διαιτησίας, όλο το μιντιακό σύστημα να «σπρώχνει» με πύρινα άρθρα μία ομάδα.

Το φετινό πρωτάθλημα μπορεί να το κερδίσει ο γαύρος για τα 100 χρόνια, μπορεί και να το χάσει όπως το έχασε ο Παναθηναϊκός στα δικά του 100 χρόνια. Αλλά ότι και αν γίνει, ας γίνει με ισονομία σε όλους. Σήμερα μπορεί να ήταν ευνοημένος σε 2 κομβικές φάσεις ο γαύρος, μπορεί και όχι. Αλλά όλοι ξέρουμε οτι αν ήμασταν εμείς στην θέση του, ο κάθε «Νταμπάνοβιτς», ο κάθε «Κύζας» και ο κάθε «Σιδηρόπουλος» θα έβλεπαν άλλα. Και το ξέρουμε, γιατί τα έχουμε ζήσει.