26 πόντοι ...

Τι διαφορά έχουν 26 πόντοι; Μπορεί πολλές, μπορεί καμμία. 

Ο πρώτος αγώνας έγινε τέλη Οκτωβρίου του 2021 με τον Παναθηναϊκό σε εποχή «μνημονίου» και την Εφες του Αταμάν να έρχεται φουριόζα αμέσως μετά την κατάκτηση της Euroleague. Εκείνη την σεζόν αποκλείστηκαν οι ρώσικες ομάδες από την διοργάνωση και η Εφες στην κανονική διάρκεια τερμάτισε στην 6η θέση με ρεκόρ 16-12 έχοντας την καλύτερη επίθεση και την 2η χειρότερη άμυνα των 8 ομάδων που προκρίθηκαν στα πλει οφ. Η Εφες πέρασε με μειονέκτημα έδρας την Αρμάνι στα πλει οφ παίζοντας άμυνα (δέχθηκε 64 πόντους μέσο όρο στους 4 αγώνες) και κατέκτησε την κούπα παίζοντας πάλι ... άμυνα. Δέχτηκε 74 πόντους από τον γαύρο στον ημιτελικό και μόλις 57 από την Ρεάλ στον τελικό. 

Ο φετινός Παναθηναϊκός που προέρχεται από την κατάκτηση της Euroleague, παίζει φουλ επίθεση αλλά αδυνατεί να παίξει άμυνα. Προφανώς υπάρχει χρόνος, αλλά όταν φτάσουν τα ... δύσκολα δεν υπάρχει ένα μαγικό κουμπί που τα αλλάζει όλα. Υπάρχει προεργασία για να πατηθεί το κουμπί. 

Και εδώ πρέπει οι εκτός ομάδας να βάλουμε το «λιθαράκι» μας. Δεν χρειάζονται «πούλμαν» ούτε καν ως σκέψη, δεν χρειάζονται αναθέματα για την ίδια ομάδα που πέρυσι τρύπησε το ταβάνι της. Δεν χρειάζεται να αποκαλούμε τον Οσμάν ως «νεό Γιάνκοβιτς», τον Γιούρτσεβεν «νέο Χούπμαν», όπως πέρυσι ο Λεσόρ ήταν «υπερεκτιμημένος και παίχτης του Ζοτς» και ο Γκραντ «παίχτης Γιούροκαπ».

Κάποιες φορές δεν λειτουργούν όλα τέλεια, κάποιες φορές αυτό που έγινε την περασμένη χρονιά δεν γίνεται και την επόμενη. Ειδκά στον Παναθηναϊκό τους Ζοτς με τα 5 ευρωπαϊκά, θυμόμαστε τι συνέβαινε τις επόμενες σεζόν της κατάκτησης. Ο ίδιος ο Αταμάν στον αγώνα με την Εφες ήταν ήρεμος, προφανώς αντιλαμβανόμενος οτι αυτή την στιγμή δεν μπορεί να αλλάξει κάτι. Ίσως να έχουν «σκάσει» οι βασικοί παίχτες που περυσι μονίμως έγραφαν 30λεπτα, ίσως οι υπόλοιπες ομάδες να μας έχουν μάθει, ίσως το Οακα με τα πανάκριβα εισιτήρια στα δύσκολα να μην είναι το παλιό Οακα, ίσως πολλά άλλα που δεν έχουμε κατά νου.

To αρχικό πλάνο ήθελε τον Παναθηναϊκό να επιστρέφει σταδιακά στην κορυφή ΄Ελλάδας και Ευρώπης. Αυτό έγινε και μάλιστα πολύ γρηγορότερα από το αναμενόμενο. Ας έχουμε υπομονή, ο αθλητισμός έχει πάντα τα πάνω και τα κάτω. Το οτι δεν είμαστε καλοί αυτή την στιγμή, θα αποτιμηθεί όταν έρθει η ώρα. 

Και σίγουρα εμείς που δεν έχουμε αγωνιστεί σε συνθήκες τέτοιας πίεσης και απαιτήσεων, είμαστε οι τελευταίοι που πρέπει να λέμε για «ράψτε το 8ο από τον Σεπτέμβριο» και ένα μήνα μετά «να φύγουν οι  Τούρκοι είναι άχρηστοι, παρτο αλλιώς». Οφείλουμε να είμαστε δίπλα στην ομάδα, βλέποντας τα θετικά και τα αρνητικά της, αλλά ακόμα και αν την φετινή χρονιά τίποτα δεν λειτουργήσει σωστά οφείλουμε να της δώσουμε ένα χέρι βοηθείας και όχι μια σπρωξιά να πάει παρακάτω. Ως οπαδοί εξάλλου, αυτό μπορούμε να προσφέρουμε. 

Στήριξη.