Case study...

Η περίπτωση του μπασκετικού Παναθηναϊκού από το 2023 και έπειτα, στο θέμα της επιχειρηματικότητας, είναι αναμφίβολα για όλο τον Σύλλογο ένα μεγάλο case study. Για την ακρίβεια όλα ξεκίνησαν όταν εκδιώχθηκε το μπάσκετ από τον Ελαιώνα καθώς το όμορο οικόπεδο που θα το «χώραγε» χωρίς προβλήματα, δεν βρέθηκε ποτέ. Εδώ βέβαια γίνονται ακόμα απαλλοτροιώσεις για τις άλλες εγκαταστάσεις (αυτές που θα ήταν έτοιμες απο πέρυσι), το μπάσκετ θα έλυναν σε μία συνάντηση;

Έτσι ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ, στράφηκε στην λύση του Οακα. Ένα ΟΑΚΑ που αφού έφυγε η αεχ, θα έμενε έρημο και εγκαταλελειμμένο, αν δεν συνέχιζε να αγωνίζεται εκεί ο Παναθηναϊκός. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ΖΗΤΗΣΕ συγκεκριμένα πράγματα. Όχι μόνο ζήτησε, αλλά ΕΠΕΜΕΙΝΕ σε αυτά.

ΔΕΝ ΕΠΑΙΤΗΣΕ, ΑΛΛΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕ. Τόσα χρόνια (σχεδόν 30) πληρώνοντας υπέρογκα ενοίκια, για μία εγκατάσταση 30ετίας. Για ένα αθλητικό complex που ήταν ασυντήρητο και σε μέτρια κατάσταση. 

Του παραχωρήθηκε η χρήση για 49 χρόνια, καταβάλοντας ποσοστό 30% επί των καθαρών εσόδων που προκύπτουν από την μίσθωση και την εμπορική εκμετάλλευση της παραχωρούμενης εγκατάστασης. Και με την υποχρέωση να κάνει επενδύσεις εκ ευρώ στο κλειστό.

Όταν υπήρξε η διαφωνία το πάρκινγκ 5, θυμόμαστε τι επακολούθησε και ποιός έφυγε με «την ουρά στα σκέλια» με συνοπτικές διαδικασίες. Όλα αυτά χωρίς να δώσει το παραμικρό. ΔΕΝ παραχώρησε κάτι, δεν έδωσε κάτι. Ζήτησε, απαίτησε και πήρε αυτά που ζήτησε. ΟΧΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑΝ.

Ανακαίνισε τον χώρο του κλειστού, σε χρόνο dt. Όταν μπήκαν εκεί ... μπουλντόζες, σε λίγους μήνες ήταν όλα έτοιμα. Γιατί και εκεί... ΑΠΑΙΤΗΣΕ. Να είναι έτοιμα ΠΡΙΝ τον αγώνα με την Μπαγερν. Και έτσι έγινε... Το κερασάκι, μάλλον η σαντυγί στην τούρτα (γιατί κερασάκια θα έχουμε πολλά), είναι η συμφωνία ονοματοδοσίας του κλειστού από μεγάλο χορηγό. Το τμήμα (και ο ιδιοκτήτης) εξαργύρωσαν λοιπόν στο έπακρο την «κληρονομιά» των τελευταίων δεκαετιών. Επένδυσαν σε αυτή, την μεγάλωσαν και τώρα θερίζουν οτι έσπειραν. 

Εν αντιθέσει με το ποδοσφαιρικό τμήμα, που εδώ και δεκαετίες βυθίζεται στην αφάνεια και θα εισπράξει αυτό που του αρμόζει. Παρέδωσε την κληρονομιά του, δεν απαίτησε το παραμικρό και 4 χρόνια ακόμα περιμένει αυτό που θα είχε τελειώσει το 2008 στα 100 χρόνια ζωής. 

Ο ένας βλέπει μέσα σε ένα χρόνο ένα νέο σχεδόν γήπεδο, με χορηγό εκ ευρώ και οι άλλοι 4 χρόνια τώρα το φορτηγό του Μπομπ του Μάστορα να πηγαίνει από δω και απο κει τα χώματα. Και θα επιστρέψουν οτι τους δώσουν και θα τα αποπληρώσουν κιόλας!!!