Aπό το «κομπάρσος», στο «Όσκαρ Β Αντρικού»

Ο Χουάντσο αποκτήθηκε πέρυσι το καλοκαίρι από το ΝΒΑ, μετά βαϊων και κλάδων. Παρόλο που στον μαγικό κόσμο του μπάσκετ δεν μάγεψε με τις επιδόσεις του στην κανονική περίοδο (339 αγώνες - 5 πόντοι - 3 ριμπάουντ - 0,6 ασσίστ μέσο όρο), μεγάλο ρόλο στην επιλογή του σίγουρα έπαιξαν οι επιδόσεις του με την Εθνική Ισπανίας αμυντικά αλλά κυρίως επιθετικά .

Στον Παναθηναϊκό όμως, μία ομάδα με όλους τους παίχτες να έρχονται εκείνο το καλοκαίρι πλην των «παλιών» Καλαϊτζάκη και Γκριγκόνις και με νέο προπονητή, ο Χουάντσο δυσκολέυτηκε αρκετά στην αρχή. Ο Αταμάν δεν τον εμπιστευόταν πολύ, ενίοτε τον έβγαζε και «στη σέντρα» και ο Ντίνος βάραγε συνεχόμενα 30λεπτα.

Οι δε επιδόσεις του στην Euroleague, δεν θύμιζαν ούτε τον παίχτη της Ισπανίας ούτε καν τον παίχτη του ΝΒΑ. Στο τέλος της σεζόν ήταν ο 7ος στο PIR μπροστά μόλις από τον Παπαπέτρου των 16 αγώνων και τον Βιλντόζα, 8ος σε χρόνο συμμετοχής με 15 λεπτά μέσο όρο, 8ος στα κλεψίματα, 9ος σκόρερ με 4 πόντους μέσο όρο, 9ος στα εύστοχα 2π και στις βολές, 12ος στα εύστοχα 3π και 12ος στις ασσίστ. Μόνη αναλαμπή η 3η θέση στα ριμπάουντ που πάντα είχε έφεση και η καλή αμυντική του παρουσία σε κάποιους αγώνες. Όμως το μπάσκετ παίζεται πάντα και στις 2 ρακέτες. 

Στην κανονική διάρκεια της Euroleague σε 31 αγώνες, είχε 8 αγώνες με αρνητικό ή μηδενικό PIR και 7 αγώνες χωρίς να σκοράρει!!! Απολύτως λογικό να αγωνίζεται για λιγότερο από 15 λεπτά στους περισσότερους από αυτούς. Σαφώς και ο τραυματισμός τον επηρέασε, αλλά και πριν και μετά από αυτόν δεν άλλαξαν πολλά στην απόδοσή του. 

Δεν είχε εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του, εξου και οι «πανηγυρισμοί» όταν έβαζε 3π αφού το ποσοστό του ήταν στο 26% (!), ενώ στα 2π ήταν κάπως καλύτερο με 50%. Και στις 2 κατηγορίες ήταν από τους πιό άστοχους της ομάδας, κάτι που στοίχιζε στην επιθετική λειτουργία της ομάδας. Αμυντικά παρέμενε σταθερά καλός. Στην Α1 όμως, κάνει πολύ καλή σειρά τελικών με τον γαύρο ειδικά στους τελευταίους 2 κομβικούς αγώνες. Υπήρχε όμως επιμονή, υπομονή και διάθεση για δουλειά. 

Φέτος, αλλάζουν όλα. Ο Χουάντσο έχει προσαρμοστεί και έχει συμπαίχτη τον γνωστό του από την Εθνική, Λορέντζο Μπράουν. Στους πρώτους 8 φετινούς αγώνες, έχει σκοράρει σε όλους. Έχει 62% στα δίποντα και 58% στα 3ποντα, με 11 πόντους μέσο όρο, ενώ πέρυσι έιχε μόλις... 4 (!). Είναι 3ος στο PIR, 2ος στα ριμπάουντ, 3ος στα κλεψίματα, 3ος σκόρερ, 2ος στα εύστοχα 3ποντα, 4ος στα εύστοχα 2ποντα, 5ος στις ασσίστ και 2ος σε χρόνο συμμετοχής με 26 λεπτά μέσο όρο. Καμία σχέση με τους αριθμούς της 1ης σεζόν. Πλέον είναι βασικό και πολύτιμο γρανάζι της πράσινης «πολεμικής» μηχανής σε άμυνα και επίθεση.

Οι επιθέσεις πλέον όχι μόνο περνάνε από τα χέρια του, αλλά κάποιες σχεδιάζονται και για αυτόν. Στην άμυνα, εξαφανίζει σχεδόν κάθε αντίπαλο κάνοντας δουλειά που φαίνεται και που δεν φαίνεται. Αν συνεχίσει έτσι όχι μόνο δικαιολογεί κάθε ευρώ που δαπανήθηκε, αλλά του χρόνου η θέση «4» θα πρέπει να ξεκινάει από αυτόν. 

Μακάρι να συνεχίσει έτσι.