Τα 2 τελευταία χρόνια περνάγαμε άνετα από το Αγρίνιο. 0-1 με 5-14 τελικές και γκολ του Φώτη στο 78 και 0-5 την περσυνή σεζόν με χατ-τρυκ του Μπερνάρ σε 50 λεπτά (τότε που δεν έπαιζε ακόμα μπάλα 😂σύμφωνα με τους «ειδήμονες») και 18 τελικές.
Σήμερα άλλη μία αγχωτική νίκη (19-16 οι τελικές) με έναν Παναθηναϊκό να «πετάει» μέχρι το 50 και μετά να βλέπουμε σε επανάληψη το φετινό «δράμα». Νεκρά 10λεπτα, να δεχόμαστε γκολ που ξεκινάει από ανύπαρκτο φάουλ και με φάουλ υπέρ του Ίνγκασον στην περιοχή και ένα γκολ - λύτρωση να έρχεται στο φινάλε του αγώνα.
Στα αγωνιστικά, η ομάδα στο Α ημίχρονο έβγαλε αυτοματισμούς, «έκρυψε» την μπάλα, σκόραρε ο συνήθης ύποπτος (Τζούρισιτς), η δεξιά πλευρά με Βαγιανίδη - Τέτε έκανε «όργια», χάσαμε ξανά τα «άχαστα» και γενικά όλα έδειχναν ένα εύκολο απόγευμα. Μέχρι το νεκρό 15λεπτο (50ο-65ο λεπτό), όπου δεχθήκαμε γκολ και χάσαμε την συγκέντρωσή μας. Η ομάδα έβγαλε ξανά τις γνωστές φετινές παθογένειες και η βραδιά εξελίχθηκε σε «τυπική» φετινή βραδιά.
Ευτυχώς οι αλλαγές βοήθησαν (Μπακασέτας - Ζέκα - Πελίστρι) και στο τελευταίο 15λεπτο βρήκαμε ξανά τα πατήματά μας, κλείσαμε τον Παναιτωλικό στην περιοχή του και σε μία από τις λίγες και ορθόδοξες επιθέσεις (ο Ζέκα ανέβηκε σωστά, ο Μλαντένοβιτς ΔΕΝ σέντραρε, ο Μπακασέτας «έκοψε» και πάσαρε στην περιοχή και ο Αράο πάτησε και αυτός περιοχή και σκόραρε) πήραμε τη νίκη.
Η ομάδα ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από την «λαίλαπα» Τερίμ και την «καταιγίδα» Αλόνσο. Παρά τους νέους τραυματισμούς (Φώτη και Μαξίμοβιτς), ο Βιτόρια φρέσκαρε την ομάδα και μάλιστα η επιλογή του Ζέκα ήταν ο άσσος στο μανίκι. Έκοψε την ανάπτυξη του Παναιτωλικού και έδωσε «μέτρα» στον Αράο που προωθήθηκε και έβαλε το νικητήριο γκολ.
Επόμενη «πίστα» δίχως αύριο, η αναμέτρηση την Πέμπτη με το Ελσίνκι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου