Αν λεγόταν ... Mladen Pelistric

Τα μάτια μας στα παιδιά...

Για να φτάσουμε στην δεύτερη εικόνα, θα περάσουμε από την πρώτη. Ο στεναχωρημένος μικρός της πρώτης φωτογραφίας, σίγουρα χτες πανηγύρισε ακόμα πιο έντονα από τον πιτσιρικά που τον κρατάει αγκαλιά ο πατέρας του στο γήπεδο, στη δεύτερη φωτογραφία. Να προσθέσουμε εδώ οτι ο μπαμπάς μαθαίνει στον γιο οτι ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ 5 ΛΕΠΤΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΛΗΞΗ, είτε χάνουμε, είτε κερδίζουμε. Το γιατί το είδαμε χτες.  Η νέα γενιά θα κρατήσει ψηλά την πράσινη σημαία.

Ας φροντίσουν οι διοικήσεις να εχουμε μόνιμα παιδιά με το συναίσθημα της δεύτερης φωτογραφίας. Δεν τους αξίζει κάτι λιγότερο. Χθες ήταν το ποδόσφαιρο, αύριο θα είναι το μπάσκετ, μεθαύριο το βόλλευ. Αλλά πρέπει να δημιουργήσουμε συνθήκες ώστε ΚΑΘΕ μέρα, να είναι μία μέρα χαράς για ΟΛΑ τα τμήματα του Συλλόγου. 

Σχόλια

  1. Θίγεις μεγάλο θέμα που στην Ελλάδα το έχουν γραμμένο στα παπάρια τους. Ανύπαρκτη πολιτική στο θέμα των εισιτήριων από ΠΑΕ και ΚΑΕ. Παιδικό εισιτήριο πουθενά. Να θυμίσω στις δύο διοικήσεις ότι τα παιδιά είναι οι μελλοντικοί σου πελάτες , αν σε ακολουθήσουν από μικρά θα τους έχεις μαζί σου εφ όρου ζωής γιατί ομάδα δεν αλλάζεις ποτέ. Οι τιμές των εισητηρίων είναι απογοητευτικές για πολύ κόσμο που θέλει να πάει με τα παιδιά του στο γήπεδο

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου