Οι 3 συνθήκες που βάζουν σε σκέψεις...

Και με την βούλα λοιπόν, εποχή Τερίμ στον Παναθηναϊκό. Ο Τερίμ προ 20-25ετίας, ούτε που θα σκεφτόταν να περάσει ... το Αιγαίο. Μεγάλο όνομα στις αρχές του 2000, με όλα του τα «κατορθώματα» να γίνονται με την Γαλατά και την Εθνική ομάδα της χώρας του. Το ανεπιτυχές πέρασμα από την Ιταλία, δεν αλλάζει σε κάτι τις ικανότητές του. Περαν αυτών θα αναλύσουμε 3 συνθήκες οι οποίες, μας κρατάνε ... αναγκαστικά σε επιφυλακή!!!

Ο ποδοσφαιράνθρωπος ... Ατζούν!

Η πρώτη είναι οτι η απόφαση δεν είναι αμιγώς ποδοσφαιρική, δεν λήφθηκε κατόπιν διαλόγου της διοίκησης με τον τεχνικό διευθυντή, ή της διοίκησης με έναν άνθρωπο του ποδοσφαίρου ας αναφέρουμε τον Βενγκέρ για παράδειγμα, αλλά σε μία συνάντηση του προέδρου με τον Ατζούν. Βέβαια για τον Παναθηναϊκό που κάποτε διοικείτο από γλυκά του φούρνου, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Και όπως φάνηκε από μερίδα οπαδών, το ζητούμενο ήταν να φύγει ο Γιοβάνοβιτς και ας ερχόταν προπονητής ξανά ο Φάμπρι με εισήγηση Γκότζου. Παρόλα αυτά η χρονική στιγμή που έγινε, (διακοπή λόγω γιορτών και 2 εύκολα εντός έδρας πριν τα ντέρμπυ) ήταν η καταλληλότερη.

Ο Τερίμ του 2019-2024

Η δεύτερη είναι η χρονική συγκυρία που έρχεται ο Τερίμ για τον ... Τερίμ, καθώς η Γαλατά τα 3 τελευταία χρόνια με αυτόν δεν ήταν στα πολύ καλά της. Το τελευταίο πρωτάθλημα της ήταν το 2018-19 με τον Τερίμ στον πάγκο, το 2019-20 τερμάτισε 6η, το 2020-21 έχασε το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία, ενώ την σεζόν 2021-22 ο Τερίμ έφυγε τον Ιανουάριο με την Γαλατά να τερματίζει τελικά στην 13η θέση. Από τότε, παραμένει άνεργος. Ούτε αυτό μειώνει τις αναμφισβήτητες ικανότητές του. Τα δε εθνικιστικά παραληρήματα, υποθέτω δεν αφορούν τον Ίμπο ή Ιταλούς Βούλγαρους και Γερμανούς παίχτες που έχουμε εδώ και δεκαετίες. 

Ο Τερίμ και η ελληνική πραγματικότητα.

Η τρίτη είναι  ίδια η πραγματικότητα. Είτε έρθει ο Τερίμ, είτε ο Κλοπ, είτε φέρουν ως παίχτες τον Μπακασέτα ή τον Μανέ, ένας νταμπάνοβιτς και ένας κοτάρκσυ είναι αρκετοί για να πάνε όλα αυτά στον βρόντο. Γιατί γκέλες κάνουν ΟΛΕΣ οι ομάδες, από τον Παναθηναϊκό μέχρι την Σίτυ. Και σε όλες οι προπονητές έχουν «εμμονές» και περνάνε ντεφορμάρισμα. Αλλού ήταν και παραμένει το πρόβλημα στο τμήμα αυτό. Το «μπαλάκι» ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ ΣΤΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ για να ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΝ (και όχι να ευνοήσουν) το προϊόν που ξόδεψαν εκ ευρώ για να παρουσιάσουν. Αν η διοίκηση θέλει, θα πάρουμε πρωτάθλημα. Αν η ομάδα πάει και φέτος ως πρόβατο για σούβλισμα το Πάσχα, δεν έχει κανένα λόγο και αξία η απόκτηση του Τερίμ (πέραν οικονομικών συμφωνιών, αν και εφόσον αυτές πραγματοποιήθηκαν). 

Όσοι πιστεύετε οτι πέρυσι το πρωτάθλημα κρίθηκε στις 4 γραμμές, είστε αφελείς. Να υποθέσω οτι έχετε την ίδια γνώμη για τα πρωταθλήματα του καλόπουλου, του νίκου, του ευθυμιάδη, του παπουτσέλη και του παπαδάκου, ή όχι? Τότε είχαμε παράγκα και τώρα όχι? Tότε δεν ήμασταν πρώτοι και μας «έριχναν» από την κορυφή όπως πέρυσι; Μήπως τότε ΔΕΝ κάναμε γκέλες; Αμνησία;

ΥΓ. Οι θεωρίες «συνομωσίας» και αποδυτηρίων που γράφονται για την ομάδα χωρίς καμία λογική, είναι εξίσου γραφικές με το οτι «ο μητσοτάκης μοιράζει το αιγαίο και είπε στον ερντογάν να πει στον ατζούν να φέρει τον Τερίμ στον Παναθηναϊκό, για να πάρει πρωτάθλημα το τριφύλλι και να μην φωνάζουν οι Έλληνες για το Αιγαίο». ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ που λέει και μία ψυχή...