Επανεκκίνηση...

Ο Παναθηναϊκός που έχασε 1-2 από την Μακάμπι και 3-2 από τον Ατρόμητο, είναι ο ίδιος Παναθηναϊκός που κέρδισε 2-0 την Βιγιαρεάλ και πάτησε τον γαύρο στο τηγάνι. Είναι μία ομάδα που για πρώτη φορά μετά το 2009-10 έδωσε 12 αγώνες στην Ευρώπη, έναν ακόμη πρώτο γύρο πρωταθλήματος δηλαδή. Μία ομάδα που για πρώτη φορά μετα το 2011-12 κάνει πρωταθλητισμό και τα 2 τελευταία χρόνια είναι πρώτη στην βαθμολογία τις 37 από τις 50 αγωνιστικές.

Θα κάνει τις γκέλες του, θα κάνει τις πολύ καλές εμφανίσεις, θα κάνει και τις μέτριες. Όπως όλες οι ευρωπαϊκές ομάδες. Πόσο μάλλον σε ένα πρωτάθλημα που φέτος είναι κούρσα 4 ομάδων, πέρυσι ήταν κούρσα 2 ομάδων, ενώ τα προηγούμενα χρόνια ο πρωταθλητής ήταν γνωστός από τον ... Νοέμβριο. Ήταν άτυχος με τον τραυματισμό του Μάγκουσον που του στοίχισε την καλή αμυντική λειτουργία (0 γκολ παθητικό φέτος με τον Ισλανδό στην 11άδα στο πρωτάθλημα και 11 γκολ παθητικό στους 11 αγώνες χωρίς αυτόν). Όπως πέρυσι ήταν ατυχος με τον τραυματισμό του Αιτόρ, χανοντας τον πρώτο σκόρερ του από τα τέλη Οκτωβρίου.

Με έναν προπονητή που απείχε από την Ευρώπη σχεδόν μία δεκαετία και η ευρωπαϊκή του εμπειρία συνοψίζεται στους 4 αγώνες του Europa το 2004, στους 12 του Europa το 2009 και 2011 και στους 30 αγώνες Champions League (προκριματικά και όμιλοι) το 2009-10 και το 2012-13. Και με παίχτες που τα τελευταία 2 χρόνια έχουν ένα όνομα στο ποδοσφαιρικό στερέωμα και δεν τους ψάχνουμε στο transfermarkt. Όλα αυτά συνθέτουν ένα περίεργο παζλ, το οποίο έχει ωραίες και άσχημες εικόνες. Δεν είμαστε ο Παναθηναϊκός των περασμένων δεκαετιών και θα αργήσουμε να ξαναγίνουμε.

Και όπως ξαναγράφτηκε ο Γιοβάνοβιτς δεν είναι ούτε ο Κλοπ, αλλά ούτε και ο Καρβέλας. Έχει θετικά έχει και αρνητικά. Θα ήταν μία εύκολη λύση να φύγει τώρα στις γκέλες και να έρθει ο Μπιέλσα και να του δώσουμε και 10εκ για 2 παιχταράδες. Αλλά επείδή ΔΕΝ ήρθε κανένας Μπιέλσα ή αντίστοιχος εδώ και 10 χρόνια και δεν θα έρθει ούτε στο μέλλον, καλό θα είναι να ζυγίσουμε τα δεδομένα. Ακόμα είμαστε στις πρώτες θέσεις, απέχουμε έναν βαθμό από την κορυφή και αν προσπαθήσουμε ΟΛΟΙ μαζί, ίσως καταφέρουμε κάτι καλύτερο από πέρυσι.

Το ΟΛΟΙ πρωτίστως πηγαίνει στην διοίκηση, η οποία αν συνεχίσει να «δίνει» παίχτες ως βορά στην μάζα, τότε πυροβολεί τα πόδια της. Εκτός αν αυτό θέλει. Η ομάδα με τους 2 τραυματίες στην άμυνα, θέλει ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ 2 κεντρικούς αμυντικούς την πρώτη μέρα του Ιανουαρίου. ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΟΥ ΜΠΡΙΝΙΟΛΙ ΧΤΕΣ. Τα αφηγήματα του στυλ «δίνουμε υπερδιπλάσια, αλλά ζητάει 1 εκ» και η διαφορά να είναι 100-150χιλιάδες, είναι αστεία. Στηρίξτε την προσπάθεια των παιχτών, ενισχύοντας την ομάδα. Όχι αποδυναμώνοντάς την. Γιατί θα είναι «όμορφο» να χαθεί ένας τίτλος καθαρά αγωνιστικά, αλλά θα είναι άσχημο να χαθεί επειδή ΔΕΝ κάναμε τα μέγιστα που μπορούσαμε.

Και ως διοίκηση και ως ομάδα και ως οπαδοί. Ο καθένας έχει το μερίδιο των ευθυνών που του αναλογούν