Κρίμα...

Μόλις 3 μέρες μετά, το Allou Fun Park ήρθε 700 μέτρα κοντύτερα. Οι άγνωστοι, έγιναν ... παλιοί γνώριμοι. Και ένας 18χρονος θεώρησε λογικό ή σωστό, να ακούσει οτι του είπαν κάποιοι άλλοι. Και να πάρει στα χέρια του ένα πιστόλι με ναυτική φωτοβολίδα, να πάρει καδρόνια και να επιτεθεί. Ένα παιδί στην ουσία. Ένα παιδί που στα 18 είναι ήδη ... γνώριμος των αρχών. 

Θα μπορούσε να ήταν οπαδός άλλης ομάδας, θα μπορούσε το συμβάν αυτό να είχε, πιθανότατα, άλλο οπαδικό χρώμα. Αλλά αν ένα παιδί στα 18 πράττει έτσι, σημαίνει οτι η κοινωνία μας έχει βαθιά σήψη. Πολιτική, κοινωνική, οπαδική. Και αν χτες χτυπήθκε αστυνομικός, αύριο μπορεί να είναι ένας απλός πολίτης. Ας προστατέψουμε τα παιδιά ως γονείς, ως κοινωνία, ως οπαδοί. Όπως και όσο μπορούμε. 

Αν ισχύσουν όλα αυτά τα στοιχεία στην δίκη, τότε δεν υπάρχει λόγος τιμωρίας ΟΛΩΝ των αθλητικών συλλόγων. Αυτό είνα προφανές και ξεκάθαρο, αλλά είναι δευτερεύον.Πρωτίστως να μην ξαναδούμε 18χρονους σε τέτοιες ενέργειες, αλλά στην κερκίδα με το κασκόλ στο χέρι και με το χαμόγελο που βλέπουν ζωντανά την ομάδα που αγαπάνε. Τα υπόλοιπα για τιμωρίες... Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα...