Αν λεγόταν ... Mladen Pelistric

Υπομονή, μία μεγάλη αρετή.

Η ομάδα που έριξε 25 στη Μονακό, η ομάδα που άλωσε το Βερολίνο, είναι η ίδια που έχανε με 28 πόντους στη Βαρκελώνη μέχρι το 32 λεπτό λίγο καιρό πριν. Είναι η ίδια που κέρδισε την Μπασκόνια με 14 (ξέρετε ποιόν κέρδισε αμέσως μετά) και η ίδια που έχασε εντός από την Μακάμπι με 5 πόντους. Μία νέα ομάδα με 12 νέους παίχτες και νέο προπονητή. Δεν είμαστε Κόροιβος Αμαλιάδας στις ήττες, ούτε Golden State Warriors στις νίκες. 

Oύτε ο Βιλντόζα είναι άσχετος την μία και παιχταράς την άλλη, ούτε ο Κωστακούμπο είναι μανταλάκιας την Κυριακή και νέος Ρέμπρατσα την Πέμπτη, ούτε ο Γκριγκόνις είναι για ανταλλαγή την μία εβδομάδα και «δολοφόνος» την επόμενη, ούτε ο Χουάντσο ηθοποιός την μία και εκπληκτικός αμυντικός την άλλη. 

Υπομονή μέχρι να γυρίσουν όλοι και να σταθεροποιηθούμε. Mε το όποιο κόστος έχει η υπομονή.

Σχόλια

  1. Ενταξει σιγα την απωλεια που καναμε με το σουπερ-καπ, 2 αγωνες και τιτλος να πουμε. Μονο οι μικρες ομαδες το θεωρουν ως στοχο,εμεις πρεπει να το βλεπουμε σαν ζεσταμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βασικά το 'χω ρίξει στο μπάσκετ γιατί με τη μπάλα έχω ξενερώσει με εμμονικό Γιοβάνοβιτς και παίχτες β διαλογής (όχι όλοι). Μπασκετάκι παίζει ποιότητα φέτος σε προπονητή και παίχτες υπομονή αρκετή θέλει να δέσει η ομάδα και πάμε για μεγάλα πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου