Η επόμενη μέρα, πηγάζει από την προηγούμενη...

Ο Παναθηναϊκός κατάφερε με το ρόστερ που είχε φέτος να τερματίσει πρώτος, στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Και να παραμείνει πρώτος μέχρι την 35η αγωνιστική! Προφανώς έκανε και γκέλες, προφανώς και δεν έπαιξε καλά σε όλους τους αγώνες. Οι αντίπαλοι του, αυτοί με την «διαστημική» μπάλα από την Φιλαδέλφεια και οι «γκαλάκτικος» του λιμανιού, δεν κατάφεραν να τον περάσουν μέχρι την Δευτέρα που μας πέρασε. Χρειάστηκε ο τραυματισμός του Αιτόρ και οι σφαγές στα κρίσιμα ματς τίτλου, για να γίνει αυτό. 

Το φετινό πρωτάθλημα δεν χάθηκε στον αγωνιστικό χώρο, αλλά εκτός αυτού. Εκεί όπου ΠΑΝΤΑ οι άλλοι, έχουν (και είχαν) τις άκρες. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται προστασία, σε αυτό που παράγει. ΟΧΙ ΓΙΑ ΕΥΝΟΙΑ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΙΣΟΝΟΜΙΑ. Και αυτό ΔΕΝ είναι δουλειά του προπονητή. Είναι η δουλειά που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και δεκαετίες σε κέντρα αποφάσεων όπου είμαστε ανύπαρκτοι. ΟΧΙ ΓΙΑ ΕΥΝΟΙΑ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΙΣΟΝΟΜΙΑ. Αν δεν προστατευτεί η ομάδα και η επόμενη χρονιά, θα έχει την ίδια κατάληξη. ΧΩΡΙΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ. Γκέλες κάνουν όλες οι ομάδες. Και η Σίτυ στην Αγγλία και η Ρεάλ στην Ισπανία και η Μπάγερν στην Γερμανία και η Παρί στην Γαλλία.  

Ο Παναθηναϊκός του 2009-10 έκανε 7 «γκέλες» σε 30 αγώνες. Το 2-2 εκτός έδρας με  την Καβάλα, το 1-1 εντός έδρας με τον 12ο Αστέρα Τρίπολης, το 0-0 εκτός έδρας με τον Άρη, το 1-1 εντός έδρας με την αεκ, την ήττα εκτός έδρας με 2-1 από τον παοκ, την ήττα με 0-2 εντός έδρας από την Καβάλα και το απρόσμενο 0-1 από τον γαύρο εντός έδρας (σε αγώνα που είχαμε 3 δοκάρια). Έκανε 22 νίκες, 4 ισοπαλίες και 4 ήττες. Ο Παναθηναϊκός του Σισσέ, του Ζιλμπέρτο, του Λέτο, του Καραγκούνη, του Κατσουράνη, του Νίνη, του Σάλπι και του Λάζαρου. Αν δεν υπήρχε ισονομία θα τερματίζαμε δεύτεροι, όπως ακριβώς συνέβει με σχεδόν το ίδιο ρόστερ (Νίνη, Κατσουράνη, Σισσέ, Ζιλμπέρτο, Λέτο, Καραγκούνη, Σειταρίδη, Μπουμσόνγκ) την επόμενη σεζόν (με τον Καλόπουλο και τους άλλους καμικάζι).

O Παναθηναϊκός του 2022-23 έκανε 7 «γκέλες» σε 35 αγώνες. Το 1-1 εκτός έδρας με Ιωνικό, το 1-1 εντός με Οφη, το 0-0 με Βόλο εντός, την ήττα με 1-0 εκτός έδρας από τον Αστέρα, την ήττα με 0-3 εντός από τον παοκ, το 1-1 με τον παοκ εντός και το το 0-0 με την αεκ εντός. Έκανε 23 νίκες, 8 ισοπαλίες (2 με γαύρο) και 4 ήττες (από μία με γαύρο και αεκ εκτός). Ο Παναθηναϊκός του Σπόραρ, του Μπερνάρντ, του Σένγκεφελντ, του Χουάνκαρ, του Μάγκουσον, του Κουρμπέλη, του Πέρεθ, του Ιωαννίδη και του Τσέριν. Έχασε τον τίτλο στο νήμα, χωρίς να έχει ομάδες - δορυφόρους και παραρτήματα, χωρίς να έχει εύκολες νίκες σε ντέρμπυ όπως άλλες ομάδες. 

Δεν απαίτησε ΕΥΝΟΙΑ, αλλά ΙΣΟΝΟΜΙΑ. Διορθώθηκαν πολλά με το ΒΑΡ, αλλά όχι όλα. Αγωνιστικά «χάθηκαν» λίγες φάσεις στα πλέι οφ κυρίως (πέναλτυ χατζησαφί στο προποτζίδικο, πέναλτυ στον Σπόραρ στην τούμπα, πέναλτυ στον Σπόραρ στην τρούμπα), αλλά βρέθηκαν πολλαπλάσιες που αρχικά δόθηκαν εις βάρος μας. Χωρίς το ΒΑΡ δηλαδή, πάλι 4οι θα ήμασταν.

Φυσικά το ΒΑΡ δεν θα κάνει τον κάθε Κοτάρσκυ να μην πασάρει σε αντιπάλους μέχρι να βάλουν γκολ, ούτε τον κάθε Κάργα να μην κάνει «χαζά» φάουλ στη σέντρα και να αποβάλεται, ούτε τον κάθε Κουέστα να μην ντύνεται «τροχονόμος», ούτε ομάδες να μην έχουν ξαφνικά «γαστρεντερίτιδα», ούτε ομάδες να μην αποκλείουν παίχτες για «πειθαρχικά», ούτε προέδρους να μην τραπεζώνονται σε τσιπουράδικα, ούτε ομάδες να μην ψάχνουν «μεζούρες», ούτε άλλα πολλά. Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, μπροστά στα μάτια μας έγιναν όλα αυτά. Και γίνονται δεκαετίες τώρα. Το αποτέλεσμα είναι εμείς να παραμένουμε θεατές των εξελίξεων και αδύναμοι.

Ακόμα αναμένουμε τις «σφοδρές» αντιδράσεις και τις αποκαλύψεις για το φετινό πρωτάθλημα...