Τον σταύρωσε...

Ένας Παναθηναϊκός βγαλμένος από τα παλιά, πάτησε κάτω τον γαύρο αφήνοντάς τον 6 βαθμούς από την κορυφή. Ο Αλμπέρτο ήταν ένας Ντίνο Τζοφ όταν χρειάστηκε, ο Σάντσεζ έμοιαζε Καρβαχάλ, ο Μπαρτ ένας Ολλανδός Μπεκενμπάουερ, ο Μάγκνουσον «έκοβε» σε ρυθμούς ισλανδικού black metal, ο Χουάνκαρ κένταγε από αριστερά σαν τον Ζόρντι Άλμπα, ο Κούρμπε αρχηγάρα, ο Πέρεθ ένας νέος Τσάμπι Αλόνσο, ο Τσέριν ένας Σλοβένος Πλατινί, ο Σέμπα θύμισε Λέτο, ο Μπερνάρντ έγινε Ροναλντίνιο, ο Σποράρ ντύθηκε Σισσέ, ο Μαντσίνι κάτι από Κέμπες, ο Ιωαννίδης σαν τον «φονιά» στα νιάτα του, ο Τσοκάι «σκύλος» σαν τον Ντάβιτς,ο Κλαινχέισλερ ήταν ο σύγχρονος Ετσερχάζι και μαζί με τον Ιβάν ως Γκάνταλφ στον πάγκο, υπέγραψαν τον μοναδικό αυτό θρίαμβο. Να μην ξεχάσουμε τον Σβόνιμιρ τον Κροάτη βράχο όσο αγωνίστηκε . Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον απροσπέλαστο Σωκράτη Παπαλαθόπουλο που προσπάθησε και στον αγώνα του πρωταθλήματος ανατρέποντας τον Σπόραρ εντός περιοχής να μας δώσει τη νίκη, αλλά δεν τα κατάφερε. Σήμερα αξίζει τα εύσημα.

H oμάδα δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης για τον νικητή του αγώνα, έπνιξε τον γαύρο που περιφερόταν σαν ακέφαλη κότα στο γήπεδο και το τελικό 2-0 μοιάζει μάλλον λίγο. Ομάδα και κόσμος έγιναν ένα, μια κολασμένη ατμόσφαιρα που έδωσε φτερά στην ομάδα.