Προσέχουμε, για να έχουμε...

O Παναθηναϊκός κατάφερε στις 18 πρώτες αγωνιστικές να έχει 14 νίκες, τρεις ισοπαλίες και μία ήττα. Να είναι αήττητος στην έδρα του και να να έχει μόνο μία ήττα εκτός έδρας. Επιδόσεις που ζαλίζουν και που θυμίζουν Παναθηναϊκό του 1994-95 και των αρχών του 1960.

Η μοναδική «ανησυχία» παραμένει το βάθος του πάγκου και κατά πόσον οι παίκτες που αποκτήθηκαν όπως οι Τσέριν, Πουχάτς, Τρουγιέ, Κλαϊνχάισλερ και Τσοκάι θα αντέξουν στην πίεση του πρωταθλητισμού. Οι τραυματισμοί των Παλάσιος, Αιτόρ Γκανέα και Τρουγιέ έδειξαν αμέσως οτι το μικρό ρόστερ μπορεί μεν, αλλά θα δυσκολευτεί αρκετά δε. 

Η μη προσαρμογή και απόδοση στο 100% ακόμα των 2 αστέρων Μπερνάρντ (στην αρχή) και Βέρμπιτς (ακόμα και τώρα), μας έδειξε άλλο ένα σημείο που το «φωνάζαμε» από το καλοκαίρι. Η ομάδα χτίζεται στην προετοιμασία και όσο νωρίτερα έρθουν οι παίχτες, τόσο νωρίτερα θα αποδώσουν. Σαφώς η ποιότητά τους είναι τέτοια που αξίζει η αναμονή για την απόκτησή τους, αλλά αυτό συμβαίνει όταν έχει κλείσει το ρόστερ και αυτοί είναι το κερασάκι στην τούρτα. 

Αυτό σημαίνει οτι οι επιλογές του Ιανουαρίου που θα καλύψουν τα κενά των Αιτόρ Γκανέα και Τρουγιέ και αυτών που αποχώρησαν το καλοκαίρι, θα πρέπει άμεσα να ενταχθούν ΑΜΕΣΑ στο  rotation της ομάδας. Δεν είναι «κερασάκια», αλλά βασικοί στον καταρτισμό των επιλογών. Και   φυσικά να αποκτηθούν ΕΓΚΑΙΡΑ! Αλλιώς η ομάδα δεν θα έχει «ανάσες» και επιλογές για την δύσκολη συνέχεια.

Αυτό έγινε όντως πέρυσι με την απόκτηση του Γκατσίνοβιτς, ο οποίος έγινε βασικός και αναντικατάστατος. Η δεν απώλειά του όπως και αυτή του Καρλίτος όπως φάνηκε, στοίχισαν από την ομάδα 2 αξιόπιστες και έτοιμες λύσεις που πιθανόν να απογείωναν το φετινό ρόστερ αφού οι 2 αυτοί παίχτες ήταν ήδη γρανάζια της ομάδας. O Καρλίτος ξεκίνησε πολύ καλά με την Λέγκια, ενώ ο Γκατσίνοβιτς έγινε ήδη ο κινητήριος μοχλός της Αεκ.

Προφανώς ήταν και είναι δεδομένο οτι θα υπάρξουν τραυματισμοί, κάρτες και ιώσεις ή άλλα ιατρικά θέματα. Ένα ρόστερ 16-17 βασικών είναι ... μάλλον ουτοπικό, να θεωρεί κάποιος οτι θα βγάλει ένα μαραθώνιο 40-42 αγώνων (με πρωτάθλημα, play off και κύπελλο) αλώβητο. Ίσως θα ήταν καλύτερο να είχαν αποκτηθεί 2 παίχτες περισσότεροι το καλοκαίρι, ώστε τον χειμώνα απλά να ψάχνουμε την λεπτομέρεια. 

Όπως και να χει, είναι κρίμα να χαθεί το πρωτάθλημα ή το κύπελλο από λειψανδρία. Υπάρχει εμπιστοσύνη στην ομάδα, στο οτι ο προπονητής θα επιλέξει ορθά να καλύψει τα κενά που έχουμε και λογικά η διοίκηση θα πραγματοποιήσει όντως τις επιλογές του ώστε να η χρονιά να κλείσει ιδανικά. Γιατί η συγκυρία που έχουμε μπροστά μας, είναι μοναδική.