Ο Σποράρ, ο Βέρμπιτς και τα άλλα παιδιά...

Το Παναθηναϊκό σύμπαν δεν στερείται λογικής, αλλά λογικής εξήγησης και ανάλυσης των δεδομένων. (CoupDe Main) 

Από τις μεγαλύτερες αλήθειες που γράφτηκαν ποτέ. Οι οπαδοί του Συλλόγου έχουν ταλαιπωρηθεί τόσα χρόνια από «πληροφορίες» οι οποίες ερμηνεύουν την πραγματικότητα, αλλά δεν συμβαδίζουν με αυτή. Και επειδή δεν έχουν τον χρόνο και την διάθεση όλοι να ψάχνουν την αλήθεια, απλά αρκούνται να πιστεύουν τα γραφόμενα. Με κύριο γνώμονα το «για να το λέει - γράφει ο τάδε, έτσι θα είναι». Το πιο πρόσφατο παράδειγμα, οι μεταγραφές των τελευταίων ετών στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ.

Ας δούμε τι μας «σερβίρουν» τα τελευταία χρόνια.

1) Ο Ιβαν πάντα επιλέγει παίχτες στο τέλος όλων των μεταγραφικών περιόδων. Έτσι έκανε 5 χρόνια στην Κύπρο. Πόσο εύκολα καταρρίπτεται ένα τέτοιο επιχέιρημα! Μα πόσο...

Στην Κύπρο ελάχιστους παίχτες έκλεισε στο τέλος των μεταγραφών, από τον Ιανουάριο του 2008 που ανακοινώθηκε από τον Αποέλ εώς τον Απρίλιο του 2013 που αποχώρησε. 

Σεζόν 2012-13: Μάριο Σέρτζιο 15/5, Ζουέλα 6/6, Αλωνεύτης 8/6, Μπόρντα 14/6, Μπενακούρ 1/7, Μπούντιμιρ 4/7, Κλουκόφσκι 22/7, Καρυπίδης 26/8, Τζιολης 31/8, Μπεκμαν 9/1/13, Μπιτόν 27/1/13

Σεζόν 2011-12: Αντόρνο 1/6, Ολιβέιρα 09/6, Γιάχιτς 22/6, Μπελαϊντ 1/8, Κακά 31/8, Πάρντο 31/8, Σόουζα 10/1/12

Σεζόν 2010-11: Τρικόφσκι 18/5, Μαντούκα 27/5, Κωνσταντίνου 29/5, Μποαβεντούρα 15/6, Σολάρι 1/7, Αίλτον 28/7

Σεζόν 2009-10: Μπρέσκα 3/6, Παόλο Ζόρζε 10/6,  Γκρνκάροφ 17/6, Σικόρα 12/7, Σολωμού 10/9, Αυγουστή 21/1/10, Mαρκίνιο 30/1/10, 

Σεζόν 2008-09: Ζεβλάκοφ 21/5, Xιώτης 1/6, Χρήστου 04/6, Παουλίστα 14/6, Παπαθανασίου 5/7, Κοσόφσκι 7/7, Πουρσαϊτίδης 10/7,  Αλεξάνδρου 28/08, Κόστα 28/12/08,

2) Ο Ιβαν πάντα επιλέγει παίχτες στο τέλος όλων των μεταγραφικών περιόδων για να μην ρισκάρει και χρεώσει την ομάδα με «άχρηστα» συμβόλαια.

Ήδη αποκτήθηκαν οι Λοντίγκιν (4/6) - Γκανέα (14/6) - Τσέριν (2/7) - Μάγκνουσον (9/7) - Σποράρ (27/7) και Βέρμπιτς (28/7). Μάλλον ρισκάραμε και με αυτούς. Όλοι πήραν φανέλα βασικού (πλην  Γκανέα λόγω Χουάνκαρ και Λοντίγκιν λόγω Μπρινιόλι). Ίσως έπρεπε να ξεκινήσει το πρωτάθλημα και μετά να πάρουμε παίχτες, εξάλλου χρόνος υπάρχει όπως και λεφτά. Τον Ιούλιο και τον Ιούνιο δεν αγωνίζεται κανένας παίχτης, οπότε όλος ο έλεγχος έχει γίνει την περσυνή χρονιά. Άρα η διαφορά Ιουλίου-Αυγούστου δεν είναι ο έλεγχος του παίχτη, αλλά τα λεφτά. Αν ο παίχτης ΔΕΝ έχει βρει ομάδα, ρίχνει το κασέ του.

3) Ο Γκατσίνοβιτς ήταν διακαής πόθος του Ιβαν για την παραμονή, αλλά οι απαιτήσεις της Χοφενχάιμ ήταν υπερβολικές αφού ζήταγε (αρχικά) 4εκ για την πώλησή του και ο παίχτης συμβόλαιο άνω του 1εκ. Ποσά παράλογα και συμβόλαιο που χαλάει την ισορροπία στα αποδυτήρια.

Φυσικά όλοι σκεφτήκαμε οτι μόνο τρελός θα έδινε 4εκ (το 1/3 ή 1/4 όλου του μπάτζετ για αγορά και συμβόλαιο ενός παίχτη). Ο παίχτης τελικά, έκλεισε στην Αεκ η οποία κατέβαλε 1εκ για το 70% του παίχτη και θα του δώσει συμβόλαιο 850χιλ. Παράλληλα εμείς «κλείσαμε» τους Σποράρ και Βέρμπιτς με συμβόλαιο ίδιο με του Γκατσίνοβιτς (850χιλ), ενώ δώσαμε 750χιλ για τον Τσέριν και 3,5εκ για τον Σποράρ στις ομάδες τους. Πως είπατε; Ο δε Γκατσίνοβιτς ήταν ο καλύτερος παίχτης της χάρτινης με 30 αγώνες και 9 γκολ, όσα γκολ δεν έβαλαν φέτος όλοι οι χαφ του Παναθηναϊκού μαζί!  

4) Μπαμ απο το ΝΒΑ με 15π μέσο όρο ... κάποτε, ψάχνει ο Παναθηναϊκός!

Μπαμ από το ΝΒΑ χαρακτηρίζονται παίχτες όπως ο Ντομινίκ και ο Σκοτ. Μπουμ ήταν παίχτες σαν τον Ράτζα, τονΤζόουνς και τον Ρέμπρατσα. Παίχτες τύπου Ντελκ (με 9π μέσο όρο και 2 ασσίστ επί 10ετία), Σάλευ (7π και 5 ριμπ μέσο όρο επι δεκαετία) και Κιλπάτρικ (10π και 3ριμπ επί 8ετία) δεν είναι ούτε μπαμ ούτε μπουμ, ενώ ένας παίχτης που κάποτε έγραψε 15π είναι απλά μία καλή μεταγραφή.