Ο μεγαλύτερος τελικός σε ελληνικό γήπεδο

Στις 15/12/1971, ο Παναθηναϊκός υποδεχόταν στο...  «Γ. Καραϊσκάκης» την Νασιονάλ Μοντεβιδέο, στον πρώτο τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου. Παρ' ότι είχε ηττηθεί στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από τον Άγιαξ, ο «Αίαντας» δεν θέλησε να εκπροσωπήσει την Ευρώπη κόντρα στην ομάδα της Ουρουγουάης, λόγω του... δυνατού στα όρια του αντιαθλητικού παιχνιδιού της.

Έτσι, την θέση του πήρε ο φιναλίστ Παναθηναϊκός (κάτι που δεν έγινε για πρώτη φορά στους τελικούς του εν λόγω θεσμού). Οι «πράσινοι» ήταν καλοί στην αναμέτρηση και άνοιξαν το σκορ στο 48' με τον Φυλακούρη. Η Νασιονάλ ισοφάρισε με τον Αρτίμε στο 52', για να ακολουθήσουν οι δύο φάσεις που σημάδεψαν το παιχνίδι.

Η πρώτη στο 60', όταν ο Χούλιο Σεζάρ Μοράλες «διέλυσε» το πόδι του Τομαρά με ένα δολοφονικό τάκλιν. Ο αμυντικός του Παναθηναϊκού υπέστη διπλό κάταγμα κνήμης-περόνης, το κόκαλο είχε βγει έξω από το πόδι και μεταφέρθηκε σχεδόν λιπόθυμος με φορείο. Όλο αυτό επηρέασε φυσικά σε τεράστιο βαθμό τους «πράσινους», ενώ (απ)έδειξε και ποιος ήταν ο λόγος για τον οποίον αρνήθηκαν να παίξουν αυτά τα παιχνίδια οι παίκτες του Άγιαξ. Λίγο νωρίτερα στο 21ο λεπτό ο Σάκης Κουβάς, αποχώρησε τραυματίας από χτύπημα του Ουμπίνιας.

Παρ'όλα αυτά, ο Παναθηναϊκός θα έπαιρνε κανονικά τη νίκη, αν ένα κανονικό γκολ του Αντωνιάδη δεν ακυρωνόταν για οφσάιντ. Όπως φαίνεται και στο βίντεο αλλά και στις φωτογραφίες, ο παίκτης του τριφυλλιού καλύπτεται από 2 αμυντικoύς την στιγμή του σουτ, η μπάλα έρχεται στα πόδια του από αντίπαλο και φυσικά ο Αντωνιάδης που την στέλνει στα δίχτυα είναι πίσω από τον παίκτη που του δίνει την ασίστ.