Αξέχαστη αρειανή «φιλοξενία»

Τέλη 60 - αρχές 70, στα χρόνια κυριαρχίας του Παναθηναϊκού, οι ομάδες της Θεσσαλονίκης πάντα μας έδειχναν με «ξεχωριστό» τρόπο την φιλοξενία τους. Ας δούμε δύο (2) αναμετρήσεις με τον άρη που έμειναν αξέχαστες εκείνη την χρονική περίοδο. Την σεζόν 1968-69 την 24η αγωνιστική, ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τον άρη. Με διαιτητή τον γνωστό σε όλους μας πλέον, Μίχα. Ο Παναθηναϊκός θα ηττηθεί με 2-1.

19-3-69

«Ανάστατοι οι Παναθηναϊκοί»

Οι λεπτομέρειες που έκαναν «ανάστατους» τους Παναθηναϊκούς είναι οι κάτωθι.

1) Ανύπαρκτο πέναλτυ εις βάρος του Παναθηναϊκού

2) 2 λεπτά επιπλέον χρόνος στο Α ημίχρονο, όταν σπάνια υπήρχαν καθυστερήσεις και οι διαιτητές τις κράταγαν στο Α ημίχρονο.

3) Ακυρωμένο γκολ του Παπαδημητρίου.

4) Πέναλτυ υπέρ του Παναθηναϊκού πριν το 2ο γκολ του άρη.

Το δε ξύλο που «έφαγαν» οι πράσινοι ήταν τόσο, που έβαλαν και στις τσέπες τους. Καμάρας (με κλωτσιά κ αιμάτωμα να χάνει 2 αγώνες), Δημητρίου (τραυματίας στο πόδι), Γονιός (πρησμένο μάτι).

Ο δε Σούρπης μας πληροφορεί, οτι ήταν τόσο ευγενικοί οι οικοδεσπότες που τους πέταγαν λάσπες στα μούτρα και τους έφτυναν. Αν η διατησία ήταν αμερόληπτη και ο Παναθηναϊκός δεν ήταν άτυχος (έχοντας 2 δοκάρια) θα έφευγε με τη νίκη από την Θεσσαλονίκη.

Ο Καμάρας μένει έκπληκτος από την συμπεριφορά των «συναδέλφων» του, και το ξύλο που μάζεψε. Η ομάδα του, θα τον στερηθεί για 2 αγώνες. 

Σε ένα πρωτάθλημα, που τελικά πρωταθλήτρια ομάδα ήταν ο Παναθηναϊκός κερδίζοντας στο «νήμα» τον οσφπ (και με τον αρη να βγαίνει τρίτος). Η ήττα από τον αρη, έφερε τον οσφπ σε απόσταση  «βολής», δλδ στους 3 βαθμούς από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό.

«ΕΤΥΧΕ», θα σκεφτείτε οι περισσότεροι. Έτυχε και έπαιξαν «δυναμικά» με τον Παναθηναϊκό μια χρονιά. Όπως κάνουν και στις μέρες μας, ενώ με άλλα σωματεία είναι πιο «φιλόξενοι». Ας δούμε τι συνέβη και την επόμενη σεζόν. Την σεζόν 1969-70, ο Παναθηναϊκός για την 18η αγωνιστική θα αντιμετωπίσει τον άρη εκτός έδρας.

Αυτή την φορά, το «θύμα» αλλάζει όνομα. Ο Δομάζος στο 6ο λεπτό θα φάει μια σφαλιάρα από τον Λουκανίδη, φάση η οποία αποτυπώνεται και στον φωτογραφικό φακό. Φυσικά και ΔΕΝ θα αποβληθεί ο παίχτης του άρη!!! Η φάση αυτή προκάλεσε την οργή του Παναθηναϊκού καθώς δεν περίμεναν τέτοια ενέργεια από τον Λουκανίδη.

                                                     

3-2-1970

Η ήττα έφερε τον άρη αυτή την φορά, σε αποσταση βολής από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό, παρόλα αυτά ο αρούλης τερμάτισε 4ος (πισω από οσφπ και Αεκ), ενώ ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το σημαντικότερο πρωτάθλημα της ιστορίας του, καθώς αυτό του έδωσε το «διαβατήριο» την συμμετοχή του στο Κύπελλο Πρωταθλητριών της σεζόν 1970-71.

«Δεν φέραμε τη νίκη, αλλά φέραμε την ομάδα μας». Πάλι καλά αν αναλογιστούμε οτι ακόμα και η φιλο-ολυμπιακή «Ομάδα» κάνει λόγο για σκληρό παιχνίδι και ηθελημένα χτυπήματα!!!

 

Το εκπληκτικό είναι η μαρτυρία του διαιτητή Βαμβακόπουλου (άλλο «μπουμπούκι» της εποχής), που δηλώνει το εξής εκπληκτικό.... Δεν είπε οτι ΔΕΝ είδε την φάση «αλλά οτι οι εντολές που είχε από τον ΓΓΑ, ήταν να μην αποβάλει παίχτες στα πρώτα λεπτά!!!!»

Αφήνουμε για το τέλος την διαφορά νοοτροπία που θα διαχωρίζει ΠΑΝΤΑ τον Παναθηναϊκό από τις υπόλοιπες ομάδες. Όταν πέτυχε το 2ο γκολ ο αρης, ο Σακκελαρίδης έτρεξε προς το μέρος του προπονητή του Παναθηναϊκού και τον κορόιδεψε. Ο Δομάζος έτρεξε και συνεχάρη τον Λουκανίδη (που στην αρχή του αγώνα τον είχε «ξαπλώσει» κάτω).