- Λήψη συνδέσμου
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
«O Παναθηναϊκός αγαπητοί συνάδελφοι είναι μια μεγάλη οικογένεια, πατριαρχική, της οποίας τα μέλη διέπονται υπό μίας ειδικής νοοτροπίας. Συνδέονται, αλληλοεκτιμώνται, κινούνται και δρουν υπό μιαν λίαν ιδιότροπον σκέψιν. Ημείς οι οποίοι εζήσαμεν και ηνδρώθημεν επί μίαν τεσσαρακονταετίαν μέσα εις αυτήν την περίεργον ατμόσφαιραν, αισθανόμεθα μιάν ενδόμυχον μεταξύ μας αγάπην, εκτίμησιν, υποχρέωσιν. Όλοι έχομεν την γνώμην και την ακράδαντον πεποίθησιν ότι ο Παναθηναϊκός είναι μία πραγματικά μεγάλη ιδέα, που αποτελεί ένα μέρος του βίου μας, που θα ζη πάντα. Τα μέλη, οι αθληταί, τα συμβούλια παρέρχονται και αντιπαρέρχονται. Ο Παναθηναϊκός, όμως, θα παραμένη επί γενεάς γενεών εις την Αιωνιότητα».
Λογια του Μιχάλη Παπάζογλου στην γενικη συνέλευση του Παναθηναϊκου ΑΟ το 1948, ενος εκ των κορυφαιων στελεχων - παραγόντων του Συλλογου. Ο Παπάζογλου ηταν πρωταθλητης του Παναθηναϊκου, ως ποδοσφαιριστης, και μετεπειτα «ισοβιος» γενικος γραμματεας του Ομιλου. Σχεδον για μισο αιωνα στελεχος του Παναθηναϊκου και του ελληνικου αθλητισμου.
Για οσους δεν το γνωριζουν, η θεση του γενικου γραμματέα ήταν η πιο κομβικη στις διοικήσεις των σωματειων. Πιο σημαντικη κι από του προεδρου! Από αυτήν περνούσαν όλες οι καθοριστικες αποφάσεις. Ο Παπάζογλου μεσα από την ενασχόλησή του με τα κοινά του αθλητισμού, συνέβαλε στη διαμόρφωση του χαρακτηρα του ελληνικού αθλητισμού, εδωσε λυσεις σε τραγικες περιόδους και βοήθησε στην προοδο ολων των σπορ.
Αλλα δεν ήταν αγωνιστής μόνο για τον Παναθηναϊκο.Υπηρξε εθνικός ήρωας και της Ελλαδας. Κατά τη περίοδο της Κατοχης ήταν δραστήριο μέλος της εθνικής αντίστασης. Ήταν βασικό στέλεχος της οργάνωσης του σαμποτέρ Γεωργίου Ιβάνοφ (αθλητή του Ηρακλή Γ.Σ.) και συνελήφθη από τους Γερμανούς. Από την αντιστασιακή δράση της ομάδας του, και με τη βοήθεια των Βρετανών, καταστράφηκαν τρία γερμανικά αεροπλάνα και τρία πλοία.
Καταδικάστηκε σε θάνατο από γερμανικό στρατοδικείο στις 2 Δεκεμβρίου του 1942. Στις φυλακές Αβέρωφ πέρασε μαρτυρικές μέρες. Βασανίστηκε και είδε συντρόφους και φίλους του να εκτελούνται. Στις 5 Ιανουαρίου 1943 αποχαιρέτησε για τελευταία φορά τους Ιβάνωφ και Δημήτρη Γιαννάτο (ιδρυτή του τμήματος μπάσκετ του Παναθηναϊκού), οι οποίοι εκτελέστηκαν. Επειτα από πιέσεις ανθρώπων του αθλητισμού, του δόθηκε χάρη. Παρέμεινε, ωστόσο, σε καθεστώς ομηρίας και κινδύνευε καθημερινά να εκτελεστεί. Προσποιήθηκε τον φρενοβλαβή και μεταφέρθηκε στην ψυχιατρική πτέρυγα του Αιγινήτειου Νοσοκομείου με σκοπό να αποδράσει.
Όμως τον Ιούνιο του 1944 οι Γερμανοί τον έστειλαν ξανά στις φυλακές Αβέρωφ και τον έκλεισαν στην απομόνωση των ομήρων. Τον Σεπτέμβριο του 1944, όταν ξεκίνησαν εκτελέσεις ομήρων, ο Παπάζογλου απέδρασε με τη βοήθεια τριών υπενωμοταρχών και παρέμεινε κρυμμένος τους επόμενους μήνες μέχρι το τέλος της Κατοχής.
Η δραση του αξιομνημόνευτη οπως μπορούμε να διαβάσουμε αναλυτικα στο «Λεωφορος Ηρωων».
Θα αναρωτιέται κάνεις αν υπαρχει καποιο κλειστο γυμναστηριο με το ονομα του στην Αθηνα.
Οσο και να ψαξει δεν θα βρει καποιο.
Ίσως καποιος αναρωτηθει αν ποτέ διοργανωθηκαν από τον Παναθηναϊκό αγώνες στη μνημη του.
Δε συνεβη ποτέ... Αντιθετως ο Ηρακλης Θεσσαλονικης εχει διοργανώσει αγώνες «εις μνημην Παπαζογλου»...Τραγικο πραγματικα.
Αυτον τον αγωνιστη που περιγραψαμε ο ιδιος ο Δημος Αθηναιων, αντι να τον τιμησει, τον πετάει... στα σκουπιδια.
Γιατι φαινεται πως για τον Δημο Αθηναίων δεν αρκει να κλωτσησει από την Αθηνα τον Παναθηναϊκό και να τον διαολοστειλει στο ΟΑΚΑ (αργα ή συντομα...). Πεταει στα σκουπιδια ακομα και την ιστορια του συλλόγου της ποληςαπο το Α Νεκροταφειο.
Πως;
Στην 33η ΣΥΝΕ∆ΡΙΑΣΗ Ηµέρα Πέµπτη 21-12-2017 ώρα 14:00 το Δημοτικο Συμβουλιο ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ (ομοφωνα τονιζεται) τη µη παραχώρηση τιµής ένεκεν του οικογενειακού τάφου µε στοιχεία τµήµα 12ο αρ. 591 του Α` Κοιµητηρίου του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ (απορρίπτοντας το αίτηµα του Παναθηναϊκού Αθλητικού Οµίλου) και τη διάθεσή του σε νέο δικαιούχο.
Όσον αφορά τα οστά που βρίσκονται εντός αυτού, εφόσον υπάρχουν κοντινοί συγγενείς, να επιµεληθούν την ανακοµιδή των οστών και τη φύλαξή τους είτε στο οστεοφυλάκιο είτε στις µαρµάρινες οστεοθήκες του Α΄ Κοιµητηρίου, µε την καταβολή των αναλογούντων ετήσιων τελών.
Αυτή ειναι η τιμη της πολιτείας σε εναν πολιτη, που εδωσε την ζωη του στην ουσια για αυτη.
Η αποφαση είναι ΟΜΟΦΩΝΗ και ετσι εγειρονται πολύ σημαντικα και θλιβερά ερωτηματα. Παρόντες βάσει εγγράφου ο Νίκος Αβραμίδης (πρωην ΠΑΝ-ΚΙ) και ο Νικητας Κακλαμανης (πρωην δημαρχος, υπερμαχος του προτζεκτ βοτανικου-ελαιωνα-διπλης αναπλασης-δημαρχειου-εμπορικου κεντρου που τοτε δηλωνε και οπαδος του Παναθηναικου)
1) Ο Νικος Αβραμιδης ήταν παρών στη συνεδρίαση;
Υπενθυμιζουμε πως κατεχει αυτή τη θεση, για να υπερασπιζεται τα συμφεροντα του Παναθηναϊκου. Αλλιως προφανως και δεν ειχε λογο υπαρξης το Παναθηναϊκο Κινημα. Συμφωνα με το επισημο εγγραφο από το diaygeia ήταν ΠΑΡΩΝ. Και ψηφισε υπερ της αποφασης του δήμου να πεταχτει στα σκουπιδια το μνημα Παπάζογλου.
2) Αν δεν ηταν παρών και το εγγραφο κανει λαθος,τοτε που ηταν;
Δεν ειχε την υποχρεωση να βρεθει εκει και να υπερασπιστει τον ιστορικο ηγετη του Συλλογου;
Ακομα και να μην γνωριζε πως θα εκδικαστει, δηλαδη δεν γνωριζε την ημερησια διαταξη..., αποτελει αυτό δικαιολογια; Για την μοναδικη ισως φορα που κληθηκε να λειτουργησει ως Παναθηναϊκός, γιατι για αυτό μπηκε στο δημοτικο συμβουλιο, ο Αβραμιδης ειτε ψηφισε κατά του Συλλογου, ειτε... δεν γνωριζε. Διαλεξτε και παρτε.
Επομενα ερωτηματα:
Ο Ερασιτεχνης Παναθηναικος πού ηταν; Ως αμεσα εμπλεκομενοι, δεν επρεπε να παρακολουθουν την υποθεση και να δωσουν το παρων εκπροσωποι του ΑΟ; Ποτε θα αντιδρασουν; Μετά το «εγκλημα»; Τωρα είναι αργα.
Το θεμα αποκαλυφθηκε στο χτεσινό φυλλο της «Πρασινης». Φυσικα ουτε σημερα υπηρξε καποια αντιδραση, κινητοποιηση, ενεργεια απο ΠΑΕ η Ερασιτεχνη η εστω μια συντονισμενη ενεργεια για τα ματια του κοσμου απο τους δυο φορεις του Παναθηναικου.
Κανονικα ο ιδιος ο Δημος θα επρεπε, γνωριζοντας την ιστορια του ανθρωπου αυτου, να ΜΗΝ απορριψει το αιτημα του Παναθηναικου. Δεν ζητησε δα να ονομαστει καποιο κλειστο σε «Μιχαλης Παπαζογλου». Να μην πεταχτουν τα κοκκαλα ενος ηρωα ζητησε.
Δικαιολογιες του τυπου «μονο συγγενεις εχουν το δικαιωμα να ζητησουν οτιδηποτε αφορα οστα νεκρου» είναι ...δικαιολογιες δημοτικου.
1) Ο δημος ειχε τη δυνατοτητα να παραχωρησει τιμης ενεκεν στον ηρωα Παπαζογλου τον τάφο και να μην προχωρησει σε νεο σκανδαλο, όπως εγινε με τον τάφο του Καλαφατη. Οι συγγενεις παρεμβαινουν όταν προκειται για μεταφορα των οστων σε νεο χωρο η σε οστεοφυλακειο. οχι όταν γινεται δωρεα...
2) Ακομα όμως και να μην ισχυε αυτό, θα μπορουσε καλλιστα ο δημος να εγκαινιασει στο Α Νεκροταφειο ενα μνημα προς τιμην των δυο σπουδαιων ανδρων.Ομως για καποιους κυριους οι προφορικες δεσμευσεις ειναι απλως λογια του αερα. Απλως για να κατευναζουν τα πνευματα....
Υ.Γ1 Σκεφτειτε να συνεβαινε κατι αντιστοιχο στον Πειραια. Να σκοπευε δηλαδη ο δημος να πεταξει στα σκουπιδια τον ταφο ιδρυτων του οσφπ επειδη δεν υπαρχουν εν ζωη συγγενεις τους...
ΥΓ2. Αναμενουμε με μεγαλη αγωνια και την μεγαλη γιορτη της πολης σε ενα σχεδον μηνα
που η ομαδα που φερει το ονομα της (ΠΑΝ-ΑΘΗΝΑ-ΙΚΟΣ) θα κλεισει τα 110 χρονια ζωης. Αυτη που ειχε διοργανωσε στα 100 χρονια ηταν αξεχαστη, πραγματικα ομως.
Λογια του Μιχάλη Παπάζογλου στην γενικη συνέλευση του Παναθηναϊκου ΑΟ το 1948, ενος εκ των κορυφαιων στελεχων - παραγόντων του Συλλογου. Ο Παπάζογλου ηταν πρωταθλητης του Παναθηναϊκου, ως ποδοσφαιριστης, και μετεπειτα «ισοβιος» γενικος γραμματεας του Ομιλου. Σχεδον για μισο αιωνα στελεχος του Παναθηναϊκου και του ελληνικου αθλητισμου.
Για οσους δεν το γνωριζουν, η θεση του γενικου γραμματέα ήταν η πιο κομβικη στις διοικήσεις των σωματειων. Πιο σημαντικη κι από του προεδρου! Από αυτήν περνούσαν όλες οι καθοριστικες αποφάσεις. Ο Παπάζογλου μεσα από την ενασχόλησή του με τα κοινά του αθλητισμού, συνέβαλε στη διαμόρφωση του χαρακτηρα του ελληνικού αθλητισμού, εδωσε λυσεις σε τραγικες περιόδους και βοήθησε στην προοδο ολων των σπορ.
Αλλα δεν ήταν αγωνιστής μόνο για τον Παναθηναϊκο.Υπηρξε εθνικός ήρωας και της Ελλαδας. Κατά τη περίοδο της Κατοχης ήταν δραστήριο μέλος της εθνικής αντίστασης. Ήταν βασικό στέλεχος της οργάνωσης του σαμποτέρ Γεωργίου Ιβάνοφ (αθλητή του Ηρακλή Γ.Σ.) και συνελήφθη από τους Γερμανούς. Από την αντιστασιακή δράση της ομάδας του, και με τη βοήθεια των Βρετανών, καταστράφηκαν τρία γερμανικά αεροπλάνα και τρία πλοία.
Καταδικάστηκε σε θάνατο από γερμανικό στρατοδικείο στις 2 Δεκεμβρίου του 1942. Στις φυλακές Αβέρωφ πέρασε μαρτυρικές μέρες. Βασανίστηκε και είδε συντρόφους και φίλους του να εκτελούνται. Στις 5 Ιανουαρίου 1943 αποχαιρέτησε για τελευταία φορά τους Ιβάνωφ και Δημήτρη Γιαννάτο (ιδρυτή του τμήματος μπάσκετ του Παναθηναϊκού), οι οποίοι εκτελέστηκαν. Επειτα από πιέσεις ανθρώπων του αθλητισμού, του δόθηκε χάρη. Παρέμεινε, ωστόσο, σε καθεστώς ομηρίας και κινδύνευε καθημερινά να εκτελεστεί. Προσποιήθηκε τον φρενοβλαβή και μεταφέρθηκε στην ψυχιατρική πτέρυγα του Αιγινήτειου Νοσοκομείου με σκοπό να αποδράσει.
Όμως τον Ιούνιο του 1944 οι Γερμανοί τον έστειλαν ξανά στις φυλακές Αβέρωφ και τον έκλεισαν στην απομόνωση των ομήρων. Τον Σεπτέμβριο του 1944, όταν ξεκίνησαν εκτελέσεις ομήρων, ο Παπάζογλου απέδρασε με τη βοήθεια τριών υπενωμοταρχών και παρέμεινε κρυμμένος τους επόμενους μήνες μέχρι το τέλος της Κατοχής.
Η δραση του αξιομνημόνευτη οπως μπορούμε να διαβάσουμε αναλυτικα στο «Λεωφορος Ηρωων».
Θα αναρωτιέται κάνεις αν υπαρχει καποιο κλειστο γυμναστηριο με το ονομα του στην Αθηνα.
Οσο και να ψαξει δεν θα βρει καποιο.
Ίσως καποιος αναρωτηθει αν ποτέ διοργανωθηκαν από τον Παναθηναϊκό αγώνες στη μνημη του.
Δε συνεβη ποτέ... Αντιθετως ο Ηρακλης Θεσσαλονικης εχει διοργανώσει αγώνες «εις μνημην Παπαζογλου»...Τραγικο πραγματικα.
Αυτον τον αγωνιστη που περιγραψαμε ο ιδιος ο Δημος Αθηναιων, αντι να τον τιμησει, τον πετάει... στα σκουπιδια.
Γιατι φαινεται πως για τον Δημο Αθηναίων δεν αρκει να κλωτσησει από την Αθηνα τον Παναθηναϊκό και να τον διαολοστειλει στο ΟΑΚΑ (αργα ή συντομα...). Πεταει στα σκουπιδια ακομα και την ιστορια του συλλόγου της ποληςαπο το Α Νεκροταφειο.
Πως;
Στην 33η ΣΥΝΕ∆ΡΙΑΣΗ Ηµέρα Πέµπτη 21-12-2017 ώρα 14:00 το Δημοτικο Συμβουλιο ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ (ομοφωνα τονιζεται) τη µη παραχώρηση τιµής ένεκεν του οικογενειακού τάφου µε στοιχεία τµήµα 12ο αρ. 591 του Α` Κοιµητηρίου του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ (απορρίπτοντας το αίτηµα του Παναθηναϊκού Αθλητικού Οµίλου) και τη διάθεσή του σε νέο δικαιούχο.
Όσον αφορά τα οστά που βρίσκονται εντός αυτού, εφόσον υπάρχουν κοντινοί συγγενείς, να επιµεληθούν την ανακοµιδή των οστών και τη φύλαξή τους είτε στο οστεοφυλάκιο είτε στις µαρµάρινες οστεοθήκες του Α΄ Κοιµητηρίου, µε την καταβολή των αναλογούντων ετήσιων τελών.
Αυτή ειναι η τιμη της πολιτείας σε εναν πολιτη, που εδωσε την ζωη του στην ουσια για αυτη.
Η αποφαση είναι ΟΜΟΦΩΝΗ και ετσι εγειρονται πολύ σημαντικα και θλιβερά ερωτηματα. Παρόντες βάσει εγγράφου ο Νίκος Αβραμίδης (πρωην ΠΑΝ-ΚΙ) και ο Νικητας Κακλαμανης (πρωην δημαρχος, υπερμαχος του προτζεκτ βοτανικου-ελαιωνα-διπλης αναπλασης-δημαρχειου-εμπορικου κεντρου που τοτε δηλωνε και οπαδος του Παναθηναικου)
1) Ο Νικος Αβραμιδης ήταν παρών στη συνεδρίαση;
Υπενθυμιζουμε πως κατεχει αυτή τη θεση, για να υπερασπιζεται τα συμφεροντα του Παναθηναϊκου. Αλλιως προφανως και δεν ειχε λογο υπαρξης το Παναθηναϊκο Κινημα. Συμφωνα με το επισημο εγγραφο από το diaygeia ήταν ΠΑΡΩΝ. Και ψηφισε υπερ της αποφασης του δήμου να πεταχτει στα σκουπιδια το μνημα Παπάζογλου.
2) Αν δεν ηταν παρών και το εγγραφο κανει λαθος,τοτε που ηταν;
Δεν ειχε την υποχρεωση να βρεθει εκει και να υπερασπιστει τον ιστορικο ηγετη του Συλλογου;
Ακομα και να μην γνωριζε πως θα εκδικαστει, δηλαδη δεν γνωριζε την ημερησια διαταξη..., αποτελει αυτό δικαιολογια; Για την μοναδικη ισως φορα που κληθηκε να λειτουργησει ως Παναθηναϊκός, γιατι για αυτό μπηκε στο δημοτικο συμβουλιο, ο Αβραμιδης ειτε ψηφισε κατά του Συλλογου, ειτε... δεν γνωριζε. Διαλεξτε και παρτε.
Επομενα ερωτηματα:
Ο Ερασιτεχνης Παναθηναικος πού ηταν; Ως αμεσα εμπλεκομενοι, δεν επρεπε να παρακολουθουν την υποθεση και να δωσουν το παρων εκπροσωποι του ΑΟ; Ποτε θα αντιδρασουν; Μετά το «εγκλημα»; Τωρα είναι αργα.
Το θεμα αποκαλυφθηκε στο χτεσινό φυλλο της «Πρασινης». Φυσικα ουτε σημερα υπηρξε καποια αντιδραση, κινητοποιηση, ενεργεια απο ΠΑΕ η Ερασιτεχνη η εστω μια συντονισμενη ενεργεια για τα ματια του κοσμου απο τους δυο φορεις του Παναθηναικου.
Κανονικα ο ιδιος ο Δημος θα επρεπε, γνωριζοντας την ιστορια του ανθρωπου αυτου, να ΜΗΝ απορριψει το αιτημα του Παναθηναικου. Δεν ζητησε δα να ονομαστει καποιο κλειστο σε «Μιχαλης Παπαζογλου». Να μην πεταχτουν τα κοκκαλα ενος ηρωα ζητησε.
Δικαιολογιες του τυπου «μονο συγγενεις εχουν το δικαιωμα να ζητησουν οτιδηποτε αφορα οστα νεκρου» είναι ...δικαιολογιες δημοτικου.
1) Ο δημος ειχε τη δυνατοτητα να παραχωρησει τιμης ενεκεν στον ηρωα Παπαζογλου τον τάφο και να μην προχωρησει σε νεο σκανδαλο, όπως εγινε με τον τάφο του Καλαφατη. Οι συγγενεις παρεμβαινουν όταν προκειται για μεταφορα των οστων σε νεο χωρο η σε οστεοφυλακειο. οχι όταν γινεται δωρεα...
2) Ακομα όμως και να μην ισχυε αυτό, θα μπορουσε καλλιστα ο δημος να εγκαινιασει στο Α Νεκροταφειο ενα μνημα προς τιμην των δυο σπουδαιων ανδρων.Ομως για καποιους κυριους οι προφορικες δεσμευσεις ειναι απλως λογια του αερα. Απλως για να κατευναζουν τα πνευματα....
Υ.Γ1 Σκεφτειτε να συνεβαινε κατι αντιστοιχο στον Πειραια. Να σκοπευε δηλαδη ο δημος να πεταξει στα σκουπιδια τον ταφο ιδρυτων του οσφπ επειδη δεν υπαρχουν εν ζωη συγγενεις τους...
ΥΓ2. Αναμενουμε με μεγαλη αγωνια και την μεγαλη γιορτη της πολης σε ενα σχεδον μηνα
που η ομαδα που φερει το ονομα της (ΠΑΝ-ΑΘΗΝΑ-ΙΚΟΣ) θα κλεισει τα 110 χρονια ζωης. Αυτη που ειχε διοργανωσε στα 100 χρονια ηταν αξεχαστη, πραγματικα ομως.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου